شکیبا کولیوند: گردشگری صنعت سفیدی است که می تواند به همراه خود درآمدهای مناسب به همراه فرصت های اشتغال پایدار و در نهایت توسعه پایدار را مهیّا سازد اما این روزها که شاهد ورود ویروس کرونا به کشورمان هستیم، گویی اولین ضربه ها بر پیکره نحیف این صنعت وارد شد و حال نیز مداوم موج رسانه ای منفی در این مسیر، ضربات بعدی آن را نهایی می کند.
اما به راستی چرا باید ایستاد تا تمامی زحمات در عرصه گردشگری پنبه شود؟ چند ماه دیگر که کرونا از بین رود و تب و تاب آن فروکش کند، چطور کشورمان باید دوباره در بازارهای بین المللی و جذب توریست های خارجی گام بردارد؟ آیا قرار است از صفر شروع کنیم؟ آیا وضعیت ایرلاین هایمان بار دیگر می تواند سروسامان یابد؟ آیا استانداردهای بهداشتی هتل ها و هتل آپارتمان ها و خانه های بوم گردی مان را بیش از حد زیر سوال نبرده ایم؟ آیا از مناسب نبودن وضعیت های بهداشتی در مترو و مراکز خریدمان بیش از حد قلم نزدیم و در شبکه های اجتماعی نچرخانده ایم؟ آیا این زیر سوال بردن ها موجب از دست رفتن اعتمادها نسبت به گردشگری کشورمان نمی شود؟ آن هم کشوری با این همه داشته گردشگری از میراث فرهنگی مادی و معنوی بی شمارش گرفته تا بحث های گردشگری سلامت، گردشگری غذا، گردشگری ورزشی، گردشگری کشاورزی، اکوتوریسم و غیره…!
در این بین فعالین عرصه گردشگری کجای ماجرا هستند؟ آیا سرشان را در لاک فرو برده و زانوی غم بغل کرده اند؟ ایا دنبال شغل دوم هستند؟ یا نه؛ قوی ایستاده اند و مانع از دامن زدن انرژی های منفی و تزریق ناامیدی در تنِ گردشگری کشورمان شده اند؟
باید بیاموزیم که تنها زمان حال را نبینیم! بلکه حال زمان آن است تا به فکر دوران پسا کرونا نیز باشیم؛ بدین سان نیاز است همانطور که کشور چین، با استفاده از قدرت رسانه ای ساخت بیمارستانی در ۱۰ روز را به دنیا نشان داد و حال به دنبال منعکس کردن جذابیت های طبیعی شهرهای خود است، ما نیز قدمی برداریم و بدانیم زمان آن رسیده تا فعالین و دوستداران عرصه گردشگری از تورلیدرها، هتلداران، مسئولین خانه های بوم گردی، اساتید دانشگاهی، خبرنگاران و روزنامه نگاران گردشگری و تمامی مسئولین مربوطه پای کار بیایند تا بتوانیم اتفاقات و اخبار خوبمان را به دنیا مخابره کنیم.
اگر این مهم رخ ندهد، باز به خانه اول بر می گردیم و تمامی زحمت هایی که در کشورمان افتاده برای آن که خواهرخواندگی ها شکل بگیرد، کشورمان در زمینه جاده ابریشم مطرح شود، نشست های همدان ۲۰۱۸ و کرمانشاه ۲۰۲۰ و برنامه های امثالهم برگزار شود، تماماً رشته می شود و برای رسیدن به نقطه ای از گردشگری که بهمن ماه در آن بودیم، باید ده ها سال زحمت بکشیم!
باید از کرونا فرصت ساخت، برای معرفی داشته های گردشگری کشورمان، برای قوی تر نشان دادنمان و بدانیم که دنیا همین امروز نیست و فردای پس از کرونایی هم وجود دارد بدین سان نباید از کرونا در گردشگری، یک بحران ساخت بلکه باید با قوی کردن فرصت ها و قوت ها، این وضعیت را فرصتی ایجاد کرد برای رشد و نمو بیشتر این صنعت سفید در کشورمان، به امید آن روز.