تیم ملی ایران دیدار با لبنان را به شکل معجزه آسایی پشت سر گذاشت. عقب افتادن در خانه حریف روی گل باد آورده برای لبنان و در ادامه به ثمر نشستن تلاش های شاگردان اسکوچیچ در وقت های تلف شده نیمه دوم، یکی از حیاتی ترین پیروزی های تیم اسکوچیچ را در یک برهه حساس رقم زد.
به حساسیت های تقابل ایران و لبنان، ماجرای اختلاف میان اسکوچیچ و طارمی را هم باید اضافه کرد. با توجه به دعوت نشدن طارمی، تمام شدن این دیدار با هر نتیجه‌ای، یک درام تمام عیار برای تیم ملی بود. کافی است به واکنش‌ها قبل از زدن گل اول و در ادامه پیروزی تیم ملی نگاه کنید و متوجه بالا گرفتن جنجال مخاطبان و طرفداران این دو نفر در صفحات مجازی شوید.
اسکوچیچ برای این دیدار و پر کردن جای مهدی طارمی، به سراغ دیگر ستاره تیم ملی ایران رفت؛ بازیکنی که با وجود نشان دادن شایستگی‌های خود در چهار، پنج سال گذشته هنوز نتوانسته یک جایگاه ثابت را در ترکیب تیم ملی ایران پیدا کند.
سامان قدوس، بازیکنی که تا قبل از ماجرای طارمی بیشترین توجهات را به خود جلب کرده بود – که چرا او در ترکیب اصلی تیم ملی نیست و گاهی به عنوان بازیکن جانشین هم به میدان نمی رود – این بار با ترکیب جدید اسکوچیچ، پشت سر آزمون بازی کرد.
اما ماجرا آنطور که باید پیش نرفت. این تغییر و تحولات و حضور مجدد قدوس در ترکیب تیم ملی و با آرایش جدید، خوب از آب در نیامد تا اسکوچیچ برای نجات تیمش، سامان را به اولین تعویض خود در این مسابقه تبدیل کند؛ تعویضی که مایه ناامیدی طرفداران قدوس و خود این بازیکن بود که بعد از خروج از زمین، به تابلوهای تبلیغاتی آن‌طرف زمین تکیه زده بود و به سمت نیمکت حرکت نمی‌کرد.
به طور کلی تلاش ۶۰ دقیقه‌ای قدوس برای گلزنی و در ادامه نجات تیم ملی از این مهلکه، نه تنها جوابگو نبود، بلکه او اولین تعویض تیم ملی در این مسابقه نام گرفت و بیرون رفت تا همانند بازی با سوریه، نتواند مکمل خوبی برای تک مهاجم تیم ملی باشد.
در دیدار با سوریه، به علت محرومیت آزمون، قدوس پشت سر طارمی به بازی‌سازی می‌پرداخت اما با گره خوردن بازی در نیمه اول، تعویض شد. سپس به مدت سه بازی به روی نیمکت تبعید شد و در بازگشت مجدد، این بار پشت سر آزمون قرار گرفت که باز هم نتیجه بازی‌های گذشته رقم خورد.
عملکرد قدوس در تیم ملی و صرفا برخی نمایش‌های دلچسب او در مسابقات گذشته، بارها این سوال را ایجاد کرده که چرا او در قالب تاکتیکی تیم ملی موفق نیست؟ بازیکنی که می تواند در تیم های اروپایی از سوئد تا فرانسه و انگلیس به عنوان بازیکنی تاثیرگذار در ترکیب اصلی یا جانشین هنرنمایی کند، چرا در تیم ملی به چشم نمی آید؟
هنوز هم نمی توان به طور قطع گفت که علت این اتفاقات چیست اما قطعا جواب این سوال کیفیت شخص سامان قدوس نیست چرا که نحوه بازی و عملکرد او در تیم‌های باشگاهی‌اش مؤید کیفیت بالای او است. باید این مساله را در تاکتیک و نوع بازی تیم ملی جست‌وجو کرد. حداقل باید گفت قدوس بدشانس هم بود که در ورزشگاه صیدا و روی چمن ناهموار و وزش باد شدید در ترکیب اصلی قرار گرفت و در نهایت به علت گل عجیبی که تیم ملی دریافت کرد، فرصت بیشتری به دست نیاورد.
انتهای پیام
