سوم شهریور سال جاری بود که نمایندگان مجلس شورای اسلامی با انتخاب سیدحمید سجادی به عنوان وزیر ورزش و جوانان موافقت کردند و از آن زمان تاکنون حدود چهار ماه می‌گذرد و در این فاصله زمانی جابه‌جایی‌ها و تعلل‌ها در رابطه با انتخاب معاونان مرتبط با حوزه ورزش این وزارتخانه، قابل تامل و سوال‌برانگیز است.
چه تغییراتی در وزارت ورزش صورت گرفته؟
۱۷ مهرماه بود که در ششمین جلسه شورای معاونان، حمید سجادی طی حکمی سینا کلهر را به عنوان سرپرست معاونت فرهنگی و توسعه ورزش همگانی وزارت ورزش و جوانان منصوب کرد. وی عضو هیات علمی مرکز پژوهش‌های مجلس شورای اسلامی است و دکتری دارای جامعه‌شناسی است.
۲۴ مهرماه نیز با حکم حمید سجادی وزیر ورزش و جوانان، مریم کاظمی‌پور به عنوان سرپرست معاونت توسعه ورزش زنان این وزارتخانه منصوب شد. او سابقه نایب رییسی زنان فدراسیون تیروکمان، مدیر ورزش بانوان ستاد کل نیروهای مسلح و مدیر بانوان سازمان بسیج ورزشکاران را داشته است.
کاظمی‌پور در رشته علوم ورزشی و تربیت‌بدنی گرایش حرکات اصلاحی تحصیل کرده و پژوهشگر مرکز تحقیقات فیزیولوژی ورزشی دانشگاه علوم پزشکی بقیه ا…(عج) است.
این درحالی است که هنوز در رابطه با معاون توسعه مدیریت و منابع وزارت ورزش و جوانان تصمیمی اتخاذ نشده است و ژاله فرامزیان با وجود بازنشسته شدن کماکان به فعالیت خود در این سمت ادامه می‌دهد.
معاونت قهرمانی هم‌چنان بلاتکلیف!
اما مهم‌ترین بخش ماجرا به معاونت توسعه ورزش قهرمانی و حرفه‌ای وزارت ورزش و جوانان باز می‌گردد؛ معاونتی که پاشنه آشیل ورزش کشور تلقی شده و به طور حتم تعلل وزارت ورزش در این حوزه می‌تواند چالش‌ها و مشکلات ورزش کشور را در سطح قهرمانی بیش از پیش افزایش دهد.
۲۰ آذر بود که مهدی علی‌نژاد، معاون وقت توسعه ورزش قهرمانی و حرفه‌ای وزارت ورزش و جوانان به صورت رسمی و مکتوب استعفای خود را به وزیر ارائه کرد و یک روز بعد حمید سجادی با استعفای موافقت کرد و اکنون بیش از ۲ هفته است که این وزارتخانه بدون معاون توسعه ورزش قهرمانی و حرفه‌ای اداره می‌شود و مشخص نیست به چه علت با گذشت حدود چهار ماه از حضور سجادی به عنوان وزیر ورزش، در رابطه با تعیین معاون قهرمانی این وزارتخانه جمع‌بندی صورت نگرفته است؟
سوال این‌جاست که آیا سجادی در طول این چهار ماه فردی را که برای تصدی معاونت توسعه ورزش قهرمانی و حرفه‌ای وزارت ورزش و جوانان مناسب و درخور باشد پیدا نکرده است؟ آیا بنای وزیر ورزش به ادامه همکاری با علی‌نژاد بوده یا خیر؟ و اگر پاسخ منفی است آیا واقعا ورزش ایران دچار قحط الرجال است که نمی‌توان با گذشت بیش از چهار ماه برای معاونت قهرمانی، مدیری ورزشی منصوب کرد؟
آیا اعتماد به جامعه ورزش کشور و انتصاب افرادی ورزشی و تحصیل‌کرده تا این حد دشوار است که امکان اعتماد به آنها وجود ندارد؟ مگر نه این که وزیر خود برای اولین‌بار به عنوان یک مدیر ورزشکار در چنین سطحی انتخاب و به وی اعتماد شده است، حال علت این بی‌اعتمادی و تعلل در انتخاب مدیرانی ورزشکار و تحصیل‌کرده به منظور فعالیت در معاونت قهرمانی وزارت ورزش و جوانان چیست؟
اکنون نگرانی این است که آیا در پست معاونت قهرمانی نیز ممکن است فردی غیرمرتبط با ورزش منصوب شود.
این اولین بار است که فردی از بدنه ورزش کشور در سطح وزیر ورزش و جوان منصوب می‌شود و بسیاری از کارشناسان معتقد بودند که عملکرد مطلوب سجادی می‌تواند چراغ راهی برای دولتمردان باشد تا از این به بعد ورزش کشور را به دست قهرمانان و ورزشکاران این مرز و بوم بسپارند و قطعا عملکرد ضعیف وزارت ورزش یک قهرمان ورزشی موجب خواهد شد تا باز هم شاهد بازگشت مدیران سیاسی در سطح این وزارتخانه باشیم.
سجادی در جلسه رای اعتماد خود اظهارات مختلفی و نوید بخشی را مطرح کرد، او در مجلس شورای اسلامی گفت: درد ورزش را درک می‌کنم و با درمان آن آشنا هستم، اجازه نمی‌دهم ورزشکاران در میادین بین‌المللی غریب باشند. وزارت ورزش می‌تواند و باید پرچمدار تحول به عنوان یکی از دروازه‌های دولت مردمی باشد. می‌کوشیم که به استعدادها نگاه کنیم که در چند سال گذشته ورزش و جوانان به حاشیه رفته است. می‌دانم ورزشکاران چه مشکلی دارند، ثابت نگه داشتن وزن و کم کردن آن را برای ورزشکاران درک می کنم، می‌دانم فشار اردوهای ورزشی به چه معناست و چگونه ورزشکاران در نبود امکانات در رقابت های جهانی حضور پیدا می کنند. با مشکلات ورزشکاران آشنا هستم؛ خودم این مشکلات را تجربه کرده‌ام و درد کشیده هستم و می‌خواهم در خدمت ورزش کشورم باشد.
وزیر ورزش وارد انتخابات کمیته ملی المپیک می‌شود؟
با وجود تمام مواردی که به آن اشاره شد، شائبه‌های مختلفی در مورد تعویق انتخابات فدراسیون‌های ورزشی و احتمال حضور وزیر ورزش و جوانان در انتخابات کمیته ملی المپیک مطرح می‌شود و از سوی هیچ مرجع رسمی در تایید و تکذیب این موارد نقل قولی مطرح نمی‌شود. حال سوال این‌جاست که آیا وزیر ورزش و جوانان قصد حضور در کمیته ملی المپیک را دارد؟ اگر پاسخ خیر است پس چرا هیچ موضع‌گیری جدی در این خصوص از سوی وزارت ورزش و شخص وزیر صورت نمی‌گیرد؟
آیا شائبه‌های مطرح شده در رابطه با تعویق انتخابات ۱۰ فدراسیون ورزشی صحیح است و اگر پاسخ منفی است به چه علت با وجود برنامه‌ریزی از پیش تعیین شده و برگزاری مجامع فوق‌العاده و عجولانه این فدراسیون‌ها به منظور تصویب دستورالعمل شرایط اختصاصی نامزدهای دارای وثاقت و امانت، نحوه ثبت نام و رای گیری برای داوطلبان پست‌های هیات رییسه فدراسیون های ورزشی، حال صحبت از تعویق انتخابات فدراسیون‌هایی است که برگزار نشدن آنها ممکن است به تعویق انتخابات کمیته ملی المپیک منجر شود؟
ورزش ایران در معرض آسیب جدی!
بلاتکلیفی بدترین معضلی است که وزارت ورزش و جوانان با وجود چالش‌های فراوان در بخش‌های مختلف اعم از حوزه قهرمانی، همگانی، بانوان، منابع انسانی با آن روبه‌رو است و تعلل‌ها و بی‌تفاوتی‌های صورت گرفته در کنار انتخاب افرادی که از کارنامه قابل دفاعی برای مدیریت ورزش ایران برخوردار نیستند موجب خواهد شد تا نتوان چندان به آینده امیدوار بود. امید است که وزارت ورزش به تصمیم‌گیری‌های خود شتاب بیش‌تری بدهد تا ورزش قهرمانی و مدیریت معطل مانده برخی فدراسیون‌های ورزشی کشور دچار وقفه تصمیمگیری و تصمیم‌سازی نشود.
انتهای پیام
