«رانا الرملاوی» ۲۵ ساله اهل غزه در فلسطین اشغالی است. او به نقاشی کشیدن علاقه بسیاری داشت و مدتی را به صورت تجربی به طراحی سیاه‌قلم و سپس نقاشی آبرنگ پرداخت، اما او به دنبال هنری متفاوت بود. ماسه‌های حیاط خانه او را به فکر مجسمه‌سازی انداخت.
خودش می‌گوید: مجسمه‌های شنی یک هنر قدیم در هنرهای تجسمی است، اما در اواخر قرن بیستم و با افزایش اهمیت دوربین‌های عکاسی و هنرهای واقع‌گرایانه، در زندگی روزمره انسان کمرنگ شده است.
در یکی از راهپیمایی‌های بازگشت ـ که همزمان با سالروز اشغال فلسطین در مرز غزه برگزار می‌شود ـ برادرش به شدت از ناحیه پا مجروح شد و این جراحت وخیم، رانا با موجی از غم و اندوه مواجه کرد و موجب دوری او از مجسمه‌سازی شد.
تجربه مجسمه‌سازی از منظر رملاوی ناموفق بود، زیرا هیچ کس علاقه‌ای به پرورش استعدادش نشان نداد و از آن به درستی استفاده نکرد اما او تصمیم گرفت که خودش تنها حامی خودش باشد. رملاوی پس از آن تصمیم گرفت راه جدیدی را برای حمایت از مردم استوار فلسطین در پیش بگیرد و رنج آنها را در مواجهه با صهیونیست‌های اشغالگر به نمایش بگذارد.
او معتقد است یکی از مهمترین مواردی که یک مجسمه‌ساز قبل از شروع هر اثر باید به آن مسلح شود، داشتن یک وضعیت روحی و جسمی خوب است و داشتن ایده کامل در ذهن او، به کمک ابزارهای لازم برای تکمیل کار ضروری است.
این جوان اهل غزه، یکی از اولین مجسمه‌های شنی خود را به تمثال «یاسر مرتجی» روزنامه نگار ۳۰ ساله فلسطینی که هنگام پوشش خبری «راهپیمایی بازگشت» به شهادت رسید، اختصاص داد.
او در کارهایش ایده‌ای یکپارچه را مد نظر دارد تا از طریق آن بتواند آرمان آزادی فلسطین را به اطلاع دیگران برساند.
رملاوی اگرچه در دانشگاه موفق به تحصیل در رشته هنر نشد، اما مجسمه‌های شنی او را به شهرت رساند و با رسانه‌های مختلفی تا کنون گفت‌وگو کرده است.
او با مجسمه‌هایش که معمولاً ظرف دو روز ساخته می‌شوند، احساسات خود را به اطرافیان منتقل می‌کند؛ اعلام همبستگی با زندانیان داخل زندان‌های اسرائیل، کمبود دارو در نوار غزه، بسته بودن گذرگاه‌های مرزی و کمبود مواد غذایی و بهداشتی، روز نکبت و حتی پیام‌های عاطفی همچون تبریک سال جدید میلادی (با ساخت مجسمه بابانوئل) از جمله آثار هنری موقت رملاوی هستند.
خانواده رملاوی و بسیاری از دوستان و اطرافیانش، پس از هر مجسمه‌ای که ساخته می‌شود، او را تحسین می‌کنند و برای ادامه راه انگیزه می‌دهند.
او اخیراً و بری مقابله با ویروس کرونا، مجسمه‌هایی با صورت پوشانده شده از ماسک خلق کرده و به شعار «در خانه بمانیم» تأکید کرده است.
رملاوی حالا امیدوار است که همه استعدادهای ممتاز در نوار غزه مورد استقبال واقع شوند و با هنرشان پیامی به جهانیان ارسال کنند که هیچ چیز نتواند اراده و خواست آنها را محاصره کند.
این جوان ۲۵ ساله می‌گوید: هنر نمی‌تواند از دغدغه‌ها و مصیبت‌های مردم جدا باشد و من از طریق هنرم سعی کردم مسائل و رؤیاهای مردم فلسطین و درد آنها را به تصویر بکشم.
رملاوی آرزو دارد سفیر فلسطین در تمام کشورهای جهان باشد و از طریق مجسمه‌های خود آرمان فلسطین را مجسم کند و آن را به جهان خارج نشان دهد و چهره دروغین رژیم اشغالگر قدس را آشکار سازد.
