محمدرضا آرام پژوهشگر حلقه سیاست خانواده مرکز رشد دانشگاه امام صادق (ع) در یادداشتی به ازدواج آسان در دوران کرونا پرداخته است:
معمولاً هر سال ماه رجب و شعبان پر بوده از جشن و سرور؛ و چه زمانی بهتر از این زمان برای برگزاری مراسم عروسی و رفتن به خانه بخت. دوستم اینگونه ماجرای شیرین رفتنش به خانه بخت را در دوران کرونایی ترسیم می‌کند:
ما امسال تصمیم گرفته بودیم بعد از یک مراسم مجلل به خانه بخت برویم. راستش را بخواهید تا پیش از اینکه کرونا به درِ خانه‌های هر دوی ما بیاید، نسبت به مراسم عقد و ازدواج شوقی آمیخته به ترس و دلهره داشتیم. شوق رفتن زیر یک سقف و گل گفتن‌ها و گل‌شنفتن‌ها از یکسو و ترس از حاشیه‌های پررنگ‌تر از متنِ آغاز این زندگی مشترک از سوی دیگر باعث می‌شد یک قدم جلو بگذاریم و یک قدم عقب.
با این شرایط نامساعد اقتصادی و هزینه‌های روزافزون تالار و لباس و ماشین و آتلیه و هزار و یک چیز دیگر روز به روز روی سکه دلهره برای آغاز این زندگی مشترک سنگین و سنگین‌تر می‌شد. خودمان هم می‌دانیم این‌ها زواید آغاز این زندگی مشترک هست و سنگ‌های بزرگی بر سرراه ازدواج است، اما چه کنیم با عرف و دهان مردم؟! چه کنیم با این موانع بزرگ برای تأسیس محبوب‌ترین بنیان نزد خداوند متعال؟! انگار قرار است برای یک امر خیر و حلال از هفت خان رستم عبور کنیم!
بیچاره هم‌سن و سال‌های من! ترجیح می‌دهند بیخ‌ریش والدینشان حالا حالا‌ها بمانند و والدین هم ترجیح می‌دهند تا زمانی نامعلوم فرایند تربیت این کودکان ریشو را در خانه ادامه دهند!
با هزار و یک زحمت پولی برای برگزاری مراسم ازدواج جور کردیم که کرونا با آمدنش تمام کاسه کوزه‌ها را شکست و تالار‌های عروسی را هم به تعطیلی کشاند. انگار دیگر مثل قبل نمی‌توانستیم ریخت و پاش و بوق و کَرنا کنیم که «ما رفتیم»! شما هم اگر توانستید بیاید هنر کردید!
مجلس بی‌ریا شده بود. مانده بودیم با این میهمان ناخوانده چه کنیم که میهمانی مجلل ما را خراب کرد! البته راستش را بخواهید از این تشریفات هم دل خوشی نداشتیم و همه‌اش تعارف و رودربایستی بود.
حالا جور دیگری به کرونا نگاه می‌کنیم. او حالا می‌تواند تبدیل به فرصتی برای حذف این زواید و حاشیه‌های پررنگ‌تر از متن زندگی مشترک شود. این بار تصمیم گرفتیم زندگی مشترکمان را با پیروزی آغاز کنیم. هم جشن عروسی نمی‌گیریم تا کرونا را شکست دهیم و هم زواید تأسیس زندگی مشترک را به راحتی شکست می‌دهیم.
حالا دیگر نیازی به اجاره تالار پذیرایی، هزینه‌های آتلیه و ماشین عروس و … نیست. اما از خیرِ کارت عروسی دیجیتال که نمی‌توان گذشت! همسرم پیشنهاد داد در کارت عروسی اینگونه بنویسیم: «با سلام خدمت شما دوست عزیز! بنا داشتیم مراسم عروسی بگیریم، امّا مراسم عروسی‌مان را در خانه برگزار کردیم. هزینه مراسم عروسی را هم به مداوای بیماران کرونایی اختصاص دادیم. إن‌شاءالله در آینده میهمانی مختصری می‌گیریم».
بالاخره به برکت کرونا، ازدواج ما آسان برگزار شد. حالا با ماندن در خانه بخت، ویروس تجمل‌گرایی را در کنار ویروس کرونا شکست دادیم. از قدیم گفته‌اند «پشت در بده»! مخصوصاً اگر درِ خانه بخت باشد. ما هم به توصیه اطبا «در خانه بخت می‌مانیم».
