گروه سیاسی: روزنامه جمهوری اسلامی به اظهارات اخیر غلامرضا مصباحی مقدم که وعدههای غذایی مردم ایران و چین را مقایسه کرده بود، واکنش نشان داد و نوشت:کسانی که دغدغه دین و ایمان مردم را دارند “باید” برای ارتقاء معیشت مردم با همه وجود بکوشند، حتی بیشتر از کوششی که در بحث حجاب بدان همت میکنند. باید برای بهبود معیشت و ارتقای سطح رفاهِ جامعه کوشید. باید نگران احوال مردم بود نه این که در یک دولت، مدعی سفره مردم شد و از دولتیان یقه درید و در دولتِ دیگر، تغییر مسیر داد و به شمارش لقمهها، یقه مردم را گرفت. این چرخشها و چرخندگانش یکبار و دوبار یا یک فرد و دو فرد نیستند. دولت در اختیار رقیب باشد بر قابلمه نیمه پر هم میکوبند و خالی نمایی میکنند. دولتِ خودشان باشد، خالی را هم پُر مینمایانند و به لقمه شماری میپردازند. تعداد وعدههای ادعایی غذایی دیگر کشورها را چماق میکنند و بر سر خلق میزنند اما برای خدا فکر نمیکنند که آمدهاند و به استخدام در آمدهاند تا خدمت کنند و بیمنت، میز و سفره غذا و معیشت مردم را بچینندو هزار منت میگذارند.
این روزنامه افزود: نمیدانم خودشان هم میپذیرند که وقتی رستوران میروند و پول میدهند، گارسون که وظیفهاش چیدن میز است طلبکارانه لقمههای آنان را بشمارد؟ معلوم است که نمیپذیرند اما خود چنین میکنند. با تکرار شدن این ماجرا مردم میپرسند کشورهایی که پیشرفت کردند مگر چطور و چند وعده غذا میخورند؟ همین کشورهای کوچولوی حوزه خلیج فارس که در چهار دهه از خاک برخاستهاند و هرکدام برند یک نما از توسعه تمام ساحتی شدهاند، سفره شان چگونه است؟ آن آدمهای گنده که کشورهای کوچولوی شان را هم گنده کردهاند، بره بریان بر سفره میگذارند. خوب میخورند و خوب هم کار میکنند اما ما، هنوز برخیهامان گرفتار لقمه شماری سفره مردمند که کار لئیمان است. مملکت به خصلتهایی چنین به موفقیت نمیرسد.
این روزنامه افزود: نمیدانم خودشان هم میپذیرند که وقتی رستوران میروند و پول میدهند، گارسون که وظیفهاش چیدن میز است طلبکارانه لقمههای آنان را بشمارد؟ معلوم است که نمیپذیرند اما خود چنین میکنند. با تکرار شدن این ماجرا مردم میپرسند کشورهایی که پیشرفت کردند مگر چطور و چند وعده غذا میخورند؟ همین کشورهای کوچولوی حوزه خلیج فارس که در چهار دهه از خاک برخاستهاند و هرکدام برند یک نما از توسعه تمام ساحتی شدهاند، سفره شان چگونه است؟ آن آدمهای گنده که کشورهای کوچولوی شان را هم گنده کردهاند، بره بریان بر سفره میگذارند. خوب میخورند و خوب هم کار میکنند اما ما، هنوز برخیهامان گرفتار لقمه شماری سفره مردمند که کار لئیمان است. مملکت به خصلتهایی چنین به موفقیت نمیرسد.