گروه سیاسی: مهرداد خدیر طی یادداشتی در سایت عصر ایران به بررسی اظهارنظرهای اخیر جواد لاریجانی درباره وقایع سوریه که نادرست از آب درآمد، پرداخته است.
او در این باره نوشت: شامگاه شنبه ۱۷ آذر ۱۴۰۳ خورشیدی که محمد جواد اردشیر لاریجانی در تلویزیون ظاهر شد و احتمال سقوط بشار اسد را بسیار بعید دانست و شرایط را عجیب ندانست و گفت به زودی در سوریه ورق برمی‌گردد شک نکردم که صبح که از خواب برخیزیم حتما بشار اسد سقوط کرده است! چرا؟ چون این گونه پیش گویی وارونه از او مسبوق به سابقه است!
نیک به یاد آوردم همین جواد آقای لاریجانی اسفند ۱۳۶۹ یعنی ۳۴ سال قبل در روزنامه اطلاعات و در یادداشتی که با یک و دو سه بند‌های آن تفکیک شده بود نوشته بود: امکان ندارد آمریکا برای آزادسازی کویت به عراق حمله کند ولی وقتی روزنامه منتشر شد آمریکا حمله کرده بود! (بوش پدر و بعد از اشغال کویت که در مرداد همان سال انجام شده بود).
جواد آقای لاریجانی در آن موقع تنها ۳۹ سال داشت (متولد ۱۳۳۰ – نجف) و روی و موی او سپید نشده بود و از پایان جنگ ایران و عراق هم زمان زیادی نمی‌گذشت، اما در آذر ۱۴۰۳ از آن زمان ۳۴ سال می‌گذرد و حالا ۷۳ ساله است و از این رو جای تعجب دارد که چگونه یک نفر هم در ۳۹ سالگی آن تحلیل غلط را ارایه می‌دهد و هم در ۷۳ سالگی؟ آخر ۳۴ سال یک عمر است. اما چرا در او اثر ندارد؟
شگفتی دیگر این که برادر دیگر -دکتر علی لاریجانی- هر چه مسن‌تر شده پخته‌تر و مسلط‌تر شده و این یک به عکس هر چه پیرتر می‌شود نامستدل‌تر سخن می‌گوید! شگفتا که رییس مرکز تحقیقات فیزیک نظری هم هست.
شاید وقت آن باشد که ۴ برادر که همه اهل علم و فضل‌اند به اخوی بزرگ بگویند دست از پیش‌گویی و تحلیل بردارد، چون هم در سال ۶۹ همه می‌دانستند آمریکا با حمله به عراق، کویت را از چنگال صدام حسین آزاد می‌کند ولی او ندانست. در آذر ۱۴۰۳ نیز همه می‌دانستند بشار اسد رفتنی است و همه نشانه‌ها حاکی از آن بود و اگر نبود همان تلویزیونی که در آن حاضر شده بود ادبیات خود را تغییر نمی‌داد. کما این که روز‌های اول می‌گفتند تروریست‌های تکفیری. بعد تکفیری را برداشتند. آنگاه گروه‌های مسلح. در ادامه هم شد مخالفان مسلح و وقتی جواد لاریجانی داشت حرف می‌زد دیگر زیرنویس می‌کردند مخالفان و البته حالا هم می‌گویند معارضین و فردا احتمالا می‌شود کادر رهبری جدید سوریه. اگر به همین تغییر ادبیات توجه کرده بود آن تحلیل غلط اندر غلط را ارایه نمی‌داد.
می‌توان حدس زد که ۴ برادر آقایان دکتر علی و دکتر فاضل و دکتر باقر و خصوصا آقا صادق که رییس مجمع تشخیص مصلحت نظام است (و در قوه قضاییه سال‌ها رییس برادر بزرگ‌تر بوده) مراعات بزرگ‌تری او را می‌کنند، اما پای اعتبار خانواده هم در میان است و محمد جواد اردشیر لاریجانی با این تحلیل‌های شاذ بر اعتبار و اشتهار اخوان هم سایه می‌اندازد و همه نمی‌گویند جوادشان گفته و خیلی‌ها فکر می‌کنند علی آقا یا آقا صادق بوده‌اند و از این نظر خوب نیست.
خوب نیست ویدیوی او در فضای مجازی با طعنه دست‌به‌دست شود. آن هم تنها ساعاتی بعد از سقوط اسد در حالی که می‌گوید: «شرایط خیلی شرایط عجیبی نیست به این معنا که قبلاً در زمان تهاجم اولیه داعش آنها تا نزدیک کاخ ریاست جمهوری پیش‌روی کرده بودند، اما شکست خورده و به عقب بازگشتند.» در حالی که سفیر ایران می‌گوید شبیه داعش نیستند و این را هم نمی‌داند و در ۲۰۱۱ تا ۲۰۱۸ مانده. پس چی عجیب است اگر این اتفاقات عجیب نیست آخر؟! شکست خوردند و به قبل برگشتند یا طومار حکومت ۵۳ ساله پدر و پسر را ۱۱ روزه در هم پیچیدند؟
با این حال ناخواسته همه را به یاد اشتراکات صدام حسین و بشار اسد انداخت که اولی ۱۸ روزه ساقط شد و دومی ۱۱ روزه.
بی اطلاعی او را از جریانات انقلاب به این حساب می‌گذاشتیم که در اوج انقلاب ۵۷ ایران نبوده و در امریکا تحصیل می‌کرده و خانواده‌شان هم سیاسی نبودند ولی انتظار می‌رود به اقتضای ۴۵ سال بعد که در ایران و در جریان تحولات و یک چند صاحب منصب در وزارت خارجه بوده تحلیلی متفاوت با مجری طنز (شهبازی) ارایه دهد.
او در این باره نوشت: شامگاه شنبه ۱۷ آذر ۱۴۰۳ خورشیدی که محمد جواد اردشیر لاریجانی در تلویزیون ظاهر شد و احتمال سقوط بشار اسد را بسیار بعید دانست و شرایط را عجیب ندانست و گفت به زودی در سوریه ورق برمی‌گردد شک نکردم که صبح که از خواب برخیزیم حتما بشار اسد سقوط کرده است! چرا؟ چون این گونه پیش گویی وارونه از او مسبوق به سابقه است!
نیک به یاد آوردم همین جواد آقای لاریجانی اسفند ۱۳۶۹ یعنی ۳۴ سال قبل در روزنامه اطلاعات و در یادداشتی که با یک و دو سه بند‌های آن تفکیک شده بود نوشته بود: امکان ندارد آمریکا برای آزادسازی کویت به عراق حمله کند ولی وقتی روزنامه منتشر شد آمریکا حمله کرده بود! (بوش پدر و بعد از اشغال کویت که در مرداد همان سال انجام شده بود).
جواد آقای لاریجانی در آن موقع تنها ۳۹ سال داشت (متولد ۱۳۳۰ – نجف) و روی و موی او سپید نشده بود و از پایان جنگ ایران و عراق هم زمان زیادی نمی‌گذشت، اما در آذر ۱۴۰۳ از آن زمان ۳۴ سال می‌گذرد و حالا ۷۳ ساله است و از این رو جای تعجب دارد که چگونه یک نفر هم در ۳۹ سالگی آن تحلیل غلط را ارایه می‌دهد و هم در ۷۳ سالگی؟ آخر ۳۴ سال یک عمر است. اما چرا در او اثر ندارد؟
شگفتی دیگر این که برادر دیگر -دکتر علی لاریجانی- هر چه مسن‌تر شده پخته‌تر و مسلط‌تر شده و این یک به عکس هر چه پیرتر می‌شود نامستدل‌تر سخن می‌گوید! شگفتا که رییس مرکز تحقیقات فیزیک نظری هم هست.
شاید وقت آن باشد که ۴ برادر که همه اهل علم و فضل‌اند به اخوی بزرگ بگویند دست از پیش‌گویی و تحلیل بردارد، چون هم در سال ۶۹ همه می‌دانستند آمریکا با حمله به عراق، کویت را از چنگال صدام حسین آزاد می‌کند ولی او ندانست. در آذر ۱۴۰۳ نیز همه می‌دانستند بشار اسد رفتنی است و همه نشانه‌ها حاکی از آن بود و اگر نبود همان تلویزیونی که در آن حاضر شده بود ادبیات خود را تغییر نمی‌داد. کما این که روز‌های اول می‌گفتند تروریست‌های تکفیری. بعد تکفیری را برداشتند. آنگاه گروه‌های مسلح. در ادامه هم شد مخالفان مسلح و وقتی جواد لاریجانی داشت حرف می‌زد دیگر زیرنویس می‌کردند مخالفان و البته حالا هم می‌گویند معارضین و فردا احتمالا می‌شود کادر رهبری جدید سوریه. اگر به همین تغییر ادبیات توجه کرده بود آن تحلیل غلط اندر غلط را ارایه نمی‌داد.
می‌توان حدس زد که ۴ برادر آقایان دکتر علی و دکتر فاضل و دکتر باقر و خصوصا آقا صادق که رییس مجمع تشخیص مصلحت نظام است (و در قوه قضاییه سال‌ها رییس برادر بزرگ‌تر بوده) مراعات بزرگ‌تری او را می‌کنند، اما پای اعتبار خانواده هم در میان است و محمد جواد اردشیر لاریجانی با این تحلیل‌های شاذ بر اعتبار و اشتهار اخوان هم سایه می‌اندازد و همه نمی‌گویند جوادشان گفته و خیلی‌ها فکر می‌کنند علی آقا یا آقا صادق بوده‌اند و از این نظر خوب نیست.
خوب نیست ویدیوی او در فضای مجازی با طعنه دست‌به‌دست شود. آن هم تنها ساعاتی بعد از سقوط اسد در حالی که می‌گوید: «شرایط خیلی شرایط عجیبی نیست به این معنا که قبلاً در زمان تهاجم اولیه داعش آنها تا نزدیک کاخ ریاست جمهوری پیش‌روی کرده بودند، اما شکست خورده و به عقب بازگشتند.» در حالی که سفیر ایران می‌گوید شبیه داعش نیستند و این را هم نمی‌داند و در ۲۰۱۱ تا ۲۰۱۸ مانده. پس چی عجیب است اگر این اتفاقات عجیب نیست آخر؟! شکست خوردند و به قبل برگشتند یا طومار حکومت ۵۳ ساله پدر و پسر را ۱۱ روزه در هم پیچیدند؟
با این حال ناخواسته همه را به یاد اشتراکات صدام حسین و بشار اسد انداخت که اولی ۱۸ روزه ساقط شد و دومی ۱۱ روزه.
بی اطلاعی او را از جریانات انقلاب به این حساب می‌گذاشتیم که در اوج انقلاب ۵۷ ایران نبوده و در امریکا تحصیل می‌کرده و خانواده‌شان هم سیاسی نبودند ولی انتظار می‌رود به اقتضای ۴۵ سال بعد که در ایران و در جریان تحولات و یک چند صاحب منصب در وزارت خارجه بوده تحلیلی متفاوت با مجری طنز (شهبازی) ارایه دهد.
