آبسه پوستی؛ از علائم تا پیشگیری

 

آبسه یا جوش پوستی یک برآمدگی است که رو یا زیر سطح پوست شکل می‌گیرد. آبسه‌ها به طور معمول حاوی چرک یا مایعی شفاف هستند و می‌توانند در هر نقطه از بدن ظاهر شوند. بیشتر آبسه‌های پوستی بی ضرر هستند و خودبخود بهبود می‌یابند. در برخی موارد، به مداخله پزشکی برای درمان آن‌ها نیاز است.

آبسه پوستی چیست؟
آبسه پوستی شبیه یک جوش به نظر می‌رسد، اما اندازه بزرگتری دارد. همچنین، آبسه پوستی به طور معمول در لایه‌های عمیق‌تر پوست شکل می‌گیرد.

آبسه‌ها حاوی چرک یا مایعی شفاف هستند و به طور معمول سلامت فرد را در معرض خطر قرار نمی‌دهند. درمان آبسه‌های بزرگ‌تر ممکن است به مداخله پزشکی نیاز داشته باشد، اما لزوما خطرناک نیستند.

با این وجود، در برخی موارد، عدم رسیدگی به آبسه‌های پوست می‌تواند به عوارض شدید منجر شود.

آبسه‌های پوستی می‌توانند در هر نقطه‌ای از بدن شکل بگیرند، اما به طور معمول در قسمت‌های زیر دیده می‌شوند:

– زیربغل
– روی کمر
– اطراف اندام‌های تناسلی و مقعد

علائم
یک برآمدگی روی پوست ممکن است آبسه باشد اگر از ویژگی‌های زیر برخوردار باشد:

– سفت و در عین حال منعطف باشد
– گرد باشد
– حاوی چرک باشد
– دردناک، متورم و قرمز باشد
– هنگام لمس آن گرما احساس شود که به احتمال عفونی بودن اشاره دارد
– دارای یک سوراخ یا دهانه در مرکز خود باشد

افراد مبتلا به یک آبسه عفونی ممکن است با تب و غدد لنفاوی متورم نیز مواجه باشند. آبسه‌هایی که حاوی باکتری نیستند، به طور معمول بدون درد هستند و نشانه‌های عفونت را نشان نمی‌دهند.

دلایل
افراد به دلایل مختلفی می‌توانند به آبسه‌های پوستی مبتلا شوند، اما شایع‌ترین دلیل عفونت باکتریایی است. باکتری‌ها به طور معمول از طریق یک فولکول مو، زخم باز، یا بریدگی وارد پوست می‌شوند. گاهی اوقات، آبسه‌ها اطراف یک شی خارجی مانند تراشه چوب یا تکه‌ای شیشه که در پوست گیر کرده است، شکل می‌گیرند.

از باکتری‌هایی که می‌توانند موجب آبسه‌های عفونی شوند می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

– استافیلوکوکوس اورئوس که به نام استاف نیز شناخته می‌شود
– استافیلوکوکوس اورئوس مقاوم به متی‌سیلین، سویه‌هایی از استاف که در برابر برخی آنتی بیوتیک‌ها مقاوم هستند
– استرپتوکوکوس پیوژنز
– مایکوباکتریوم توبرکلوزیس

از دیگر دلایل کمتر شایع آبسه‌های پوستی می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

– ارگانیسم‌های بی هوازی
– عفونت‌های قارچی
– ویروس‌ها
– انگل‌ها

برخی افراد با خطر بیشتر ابتلا به آبسه‌های عفونی پوست مواجه هستند که از آن جمله می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

– افراد چاق
– افراد سیگاری
– افراد مبتلا به دیابت
– افراد دارای سیستم ایمنی ضعیف
– افرادی که از مواد مخدر تزریقی استفاده می‌کنند

 

درمان
اگر فردی دارای آبسه عفونی یا دردناک باشد، پزشک به طور معمول مایع را با ایجاد یک برش تخلیه می‌کند. پزشک از بی حسی موضعی برای انجام این کار استفاده می‌کند.

سپس، حفره با محلول سالین شستشو داده خواهد شد. پزشک به طور معمول آبسه را باز می‌گذارد تا باقیمانده چرک امکان تخلیه داشته باشد. اگر آبسه بسیار عمیق باشد، پزشک ممکن است زخم را پانسمان کرده و از یک فتیله برای کمک به تخلیه استفاده کند.

با توجه به نوع عفونت، پزشک ممکن است آنتی بیوتک تجویز کند. با این وجود، کالج پزشکان اورژانس آمریکا پرهیز از آنتی بیوتیک‌ها در بیشتر موارد را توصیه کرده است. مراقبت در خانه پس از تخلیه پزشکی شامل برداشتن آرام گاز پانسمان از درون زخم می‌شود. گاهی اوقات افراد نیازمند چند بار پانسمان زخم توسط پزشک طی روند بهبودی هستند.

افراد باید از کمپرس‌های مرطوب و گرم برای کمک به تخلیه زخم و پیشگیری از تشکیل دوباره آبسه استفاده کنند.

همچنین، امکان درمان کورک در خانه با استفاده از موارد زیر وجود دارد:

– کمپرس گرم برای افزایش جریان خون و کمک به مبارزه با عفونت
– دارو‌های بدون نسخه مانند پماد‌های آنتی بیوتیک برای تسکین پوست، تسریع بهبودی و پیشگیری از عفونت
– دارو‌های بدون نسخه دیگر مانند دارو‌های ضد التهاب غیر استروئیدی برای کمک به تسکین درد و تورم

افراد نباید در خانه اقدام به تخلیه آبسه کنند. انجام این کار می‌تواند خطر نفوذ باکتری‌ها به درون زخم را در پی داشته باشد که می‌تواند به بروز برخی عوارض منجر شود.

عوارض
یک آبسه عفونی درمان نشده می‌تواند به جریان خون و غدد لنفاوی سرایت کند و زندگی فرد را در معرض خطر قرار دهد. همچنین، یک عفونت درمان نشده ممکن است به قانقاریا منجر شود. در مواردی که استافیلوکوکوس اورئوس مقاوم به متی‌سیلین دلیل عفونت است، درمان ممکن است دشوار باشد.

چه زمانی به پزشک مراجعه کنیم
اغلب، آبسه پوستی مساله‌ای جدی نیست، اما گاهی اوقات به مراقبت پزشکی برای رسیدگی به آن نیاز است. افراد در صورت مواجهه با موارد زیر باید به پزشک مراجعه کنند:

– داشتن نشانه‌های یک عفونت جدی مانند تب
– تجربه آبسه‌های مکرر
– دارا بودن سیستم ایمنی ضعیف و سرکوب شده
– ابتلا به یک شرایط یا بیماری مزمن مانند دیابت

پیشگیری
اگر آبسه به واسطه یک عفونت شکل گرفته باشد، فرد می‌تواند اقدامات زیر را برای کمک به پیشگیری از تشکیل آبسه‌های بیشتر در آینده انجام دهد:

– رعایت بهداشت مناسب شامل شستشوی دست‌ها
– پرهیز از استفاده از وسایل مشترک مانند حوله برای کاهش احتمال انتقال عفونت
– دور انداختن پانسمان و دستمال‌های مورد استفاده به روش درست
– اصلاح با دقت برای پیشگیری از بریدگی و خراشیدگی پوست
– دنبال کردن یک رژیم غذایی سالم
– ترک سیگار
– حفظ وزن سالم