شهربانو امانی در جلسه علنی امروز شورای اسلامی شهر تهران در نطق پیش از دستور خود با تاکید بر لزوم احیای بافت فرسوده به عنوان کلید اصلی پیشگیری از بحران ملی زلزله تهران، گفت: فاصله زلزله های تهران کوتاه تر شده است. در عرض ۳ سال دو زلزله بالاتر از ۵ ریشتر در حوزه تهران رخ داده است. امسال دماوند و سه سال پیش ملارد. از سوی دیگر بر اساس مطالعاتی که از سوی دکتر درویش زاده انجام شده به طور متوسط هر ۱۵۰ تا ۱۸۰ سال یک زلزله سهمگین بالاتراز ۷ ریشتر در تهران رخ داده است. خبر دیگر نیز که به نظر قابل تأمل است این است که گرمایش زمین سرعت حرکت گردش زمین را کاهش داده است و پیش بینی هایی مبنی بر فعالیت گسل ها در اثر این کاهش سرعت رخ خواهد داد.
وی افزود: بافت فرسوده تهران صدمات زلزله سهمگین پیش رو را فاجعه بار خواهد کرد و با بحران ملی مواجه خواهیم شد. با قبول فاکتورهای دیگر کلید اصلی جلوگیری از این فاجعه ملی، احیای بافت فرسوده تهران است. تاکنون ایده ها و طرح های بسیاری به اجرا گذاشته شده است اما موفقیتمان در چند دهه اخیر معادل با هیچ بوده است.
امانی ادامه داد: ریشه اصلی این عدم موفقیت بی توجهی به ذی نفعان اصلی است. در تمام این طرح ها به جای رویکردی درونی به موضوع، مردم را فراموش کرده ایم و با رویکردی بیرونی و مداخله گرانه سعی در اصلاح این بافت داشته ایم که هیچ کاری هم از پیش نرفته.
وی تاکید کرد: زمان آن فرا رسیده که نگاهمان را عوض کنیم. در احیای بافت فرسوده پارامترهای زیادی دخیل هستند، از جمله توجه به سرانه ها و توسعه زیر ساخت ها . لذا با وجود همه زیر ساختهای مناسب، تا بناها اصلاح و نوسازی نشوند معضلات پابرجاست. عمده پلاک های موجود در بافت فرسوده تهران پلاک های کوچکی هستند و غلط بودن سیاست های تجمیع زمین، علت اصلی نو نشدن این بناهاست.
به گفته وی، این سیاست ها که در طرح تفصیلی تهران موجود است به هیچ وجه انگیزه مناسبی برای تجمیع این زمین ها و توسعه ساخت و ساز در آنها را نمی دهد. مشوق های ما هم عمدتا از نوع وام و بدهی است که جذابیتی برای شهروندان ایجاد نمی کند.
این عضو شورای اسلامی شهر تهران در بخش دیگری از صحبت های خود با اشاره به این که تی او دی راه حل احیای بافت فرسوده ، پیاده مداری شهر، انسان محوری و محرک توسعه است، افزود: نزدیک به سه سال است که شورای شهر شهرداری را به شکل های مختلف دعوت به اجرای مدل تی او دی در شهر تهران کرده است. جلسات متعدد کارشناسی برگزار کردیم و مشوق ایجاد کمیته ای بین دو معاونت در شهرداری شدیم. پهنه t را معرفی و تعریف کردیم و دستورات واضحی دربرنامه سوم در این رابطه گنجاندیم.
امانی اظهار کرد: بی تردید یکی از دستاوردهای مهم شورای شهر پنجم، تلاش در نهادینه کردن رویکرد «تی او دی» در طراحی وبرنامه ریزی شهر تهران است که امیدواریم به همت شهردار تهران در همین دوره به نتیجه برسد.
وی با تاکید بر توسعه حمل و نقل عمومی، به عنوان راه حل غلبه بر خودرو محوری تهران، گفت: توسعه حمل و نقل عمومی یک آدرس اشتباه در غلبه بر خودرو محوری تهران است با وجود این که بارها گفته‌ایم هنوز مدیریت شهری به اشتباه راه حل غلبه بر خودرو محورشهر را توسعه حمل و نقل عمومی می داند یا لااقل این گونه بیان می کند، در جهان بیش از ۱۰۰ سال در پس مترو و حمل و نقل عمومی وجود دارد.
امانی با طرح این سوال که برای توسعه باید هزینه کنیم یا از توسعه درآمدزایی داشته باشیم، افزود: کم فایدگی حمل و نقل عمومی به تنهایی مورد توجه قرار نگرفته و برای یک ایستگاه مترو هزار میلیارد تومان سرمایه لازم است. تهران در بالاترین میزان پوشش به ۱۸۰ ایستگاه دیگر نیاز دارد. در مورد تامین ۱۸۰ هزارمیلیارد تومان به نرخ امروز مثلا در ده سال آینده چه برنامه ای داریم؟ ما سه سال است از عهده ۵۰ هزار میلیارد تومان بدهی بر نیامده ایم. چه راهبردی برای تامین این میزان سرمایه داریم.
وی ادامه داد: شرایط ناشی از کرونا، حداقل یکسال حاکم است. نیمه دوم سال، مخاطرات زیادی خواهد بود و احتمالا بازگشت به شرایط اسفند و فروردین. ۴ ماه مهمی پیش رو داریم تا کاری بکنیم. خرداد و تیر و مرداد و شهریور. اقتصاد شهری در اوضاع نسبتا خوب غیر کرونایی، چنان ضعیف بود که هیچ پیشرفتی در کلانشهر تهران ایجاد نکرد، جز رتق و فتق امور جاری، در اقتصاد کرونایی، دیگر حتی نمی‌توان بر همان حالت پررخوت زندگی جاری کرد، چه برسد به توسعه.
امانی تاکید کرد: شاید عدو شود سبب خیر. در حال حاضر، فوری ترین کار برای مدیریت شهری، اجرای TOD است. کار آسانی نیست ولی تنها کار ممکن است. بافت فرسوده، توسعه حمل و نقل عمومی، پیاده‌مداری شهر، تقویت محله‌ها، هوای پاک و اقتصاد شهری را همزمان با هم پاسخ خواهد داد. TOD، یک محرک قوی برای جهشی موثر در توسعه است. این سال کرونایی، سال اجبار ما به اِعمال این محرک است. چه به دلیل کرونا و چه به دلیل زلزله.
وی ادامه داد: برای طرح های موضعی در بافت فرسوده. شورا دستور واضح دارد بر اجرای TOD، همه امکانات هم موجود است، در صورتیکه شهرداری اجرا نکند، دیگر تعامل و مماشاتی در کار نخواهد بود. عزم اجرای شما، حمایت قاطع شورا را در پی خواهد داشت. لزومی به زیرباربردن تمام ایستگاههای مترو نیست. می توان در قالب طرحهای موضعی، با تعداد محدودی ایستگاه شروع کرد. بویژه در بافت فرسوده. لطفا دیگر مطالعه نکنید که آیا می‌شود اجرا کرد یا نه. مطالعه کنید که چگونه اجرا کنیم. عمرمان به مطالعه بدیهیات گذشت. سرمایه‌های شهر نیز، کم تلف نشد. تردیدی نداشته باشید که آنهایی که بعد از شما و ما خواهند آمد، از روز اول TOD را اجرا خواهند کرد. آنها از اکنون، گفتگوهایش را نیز شروع کرده اند و خبر خوبی است.
امانی با اشاره به اینکه ده واقعیت وجود دارد که اجرای TOD را به یک امر فوری تبدیل می‌کند، افزود: حجم بسیار بزرگی از نقدینگی در بازار و بانکها موجود است. بیش از ۲ هزار میلیارد تومان. این منابع، تشنه محرکهای توسعه هستند و دولت آنها را به سمت بورس تشویق نموده است. آیا شهرداری نمی‌توانست و نمی‌تواند این سرمایه‌ها را به امور مطمئن‌تری از سرمایه‌گذاری سوق دهد؟
وی افزود: بخش قابل توجهی از این نقدینگی نیز در حال فرار از کشور و سرمایه‌گذاری در املاک ترکیه و دوبی و عمان است. همه‌اش را به حساب مسایل اجتماعی و سیاسی نگذارید. پروژه‌های توسعه‌ای در آنجا، جذابترند. بخش قابل توجهی از تهران را بافتهای فرسوده و توسعه نیافته و بکر برای توسعه تشکیل می‌دهد و اینها آماده‌اند و نیاز به یک محرک توسعه قوی دارند.
عضو شورای شهر تهران ادامه داد: اعداد و واقعیتها، زلزله سهمگین را نزدیک نشان می‌دهند. اگر سیاست تجمیع پلاکها را اصلاح نکنیم، فاجعه ملی در انتظار است. تعداد ۱۶۰ ایستگاه مترو بهره برداری شده و در حال اجرا در تهران وجود دارد. شورای شهر، وزارت راه و شهرسازی و فضای عمومی متخصصین و کارشناسی، نه تنها با TOD موافقند، بلکه مشوق نیز هست. تهران همچنان یک پارکینگ بزرگ خودرو است و تلاشهای ما در این سه سال، ناکافی است و هنوز در ابتدای مسیریم.
وی افزود: سیستم حمل و نقل عمومی ما چه به لحاظ کیفیت و چه به لحاظ کمیت بسیار نحیف است و منابع و اعتباری برای توسعه نداریم.
بار بزرگی از بدهی بر دوشمان است و توان حرکت را از ما گرفته است (البته اگر میل به حرکتی باشد)!در تهِ دیگ، چیزی نمانده است و عقل حکم می‌کند در این شرایط بحرانی و پیچیده، صرفا به یک لایحه بسنده نکنیم. این واقعیات، کافی نیست بر اجرای فوری TOD؟
انتهای پیام
