دارچین ادویهای است که شاید همه از خواص و مزایای سلامتی آن آگاه باشند، دارچین، این ادویه خوش طعم دارای خواص و فواید بسیاری میباشد. برای تهیه دارچین، پوست این درختچه را جدا کرده و معمولا پودر میکنند و در غذا یا چای از آن استفاده میکنند.
چوب دارچین فواید فراوانی برای سلامتی بدن دارد که در ادامه آشنا خواهید شد.
هنگامی که در بدن مقدار گلوکز افزایش مییابد، قند به چربی تبدیل میشود و از این رو دارچین با بالا بردن متابولیسم گلوکوز از انباشت چربی در بدن جلوگیری میکند.
اگر از بوی بد دهان خود رنج میبرید، میتوانید دارچین مصرف کنید.
عصاره دارچین میتواند به پیشگیری از آلزایمر کمک کند و تاثیرگذار باشد. دو ترکیب موجود در آن، بنام اپیکاتچین و سینامالدهاید، ممکن است به مبارزه با از دست دادن حافظه کمک کند و همچنین از رشد رشتهای در سلولهای مغزی که عامل آلزایمر هستند، جلوگیری میکند.
دارچین باعث خون رسانی به پوست میشود و برای درمان آکنه و جوش صورت مفید میباشد.
دارچین، به دلیل خواص ضد التهابی که دارد، میتواند از قلب و شریانهای اطراف آن در برابر عفونت و آسیبها محافظت کند.
گفتنی است که این ادویه دارای خواص ضد قارچ و ضد باکتریایی است که میتواند برای درمان بیماریهای پوستی اگزما و پسوریازیس مفید باشد.
دارچین غنی از آنتی اکسیدان است که میتواند ترک کف پا را درمان کند.
شما میتوانید تکههایی از دارچین را در قسمتهای مختلف خانه قرار دهید، تا بتواند حشرات را از آنجا دور کند.
جالب است بدانید؛ اکثر افرادی که به اضافه وزن، چاقی و دیابت مبتلا هستند از نامتعادل بودن هورمون انسولین در خونشان رنج میبرند. دارچین میزان انسولین را در خون ثابت نگه میدارد.
دارچین به حذف سلولهای مرده پوست کمک میکند و با آبرسانی و رطوبت رسانی پوست خشک را درمان میکند.
از آنجاییکه این روزها دارچین شهرت زیادی پیدا کرده، خیلی از افراد در تلاش برای مصرف بیشتر این ادویه، مقدار زیادی از آن را بصورت خشک مصرف میکنند. این چالش شامل خوردن یک قاشق چایخوری دارچین پودر شده در عرض کمتر از یک دقیقه و بدون نوشیدن آب میشود. شاید بیخطر به نظر برسد، اما واقعا کار خطرناکی است! خوردن دارچین خشک میتواند گلو و ریهها را تحریک کند.
همچنین ممکن است باعث آسیب دائمی به ریهها شود. چون ریه نمیتواند فیبرهای این ادویه را تجزیه کند و در نتیجه در ریه تجمع کرده و باعث التهاب آن میشود که به آن پنومونیا یا سینه پهلو میگویند. اگر پنومونیا درمان نشده بماند، ریهها برای همیشه زخم شده و احتمالا از کار میافتند.