روزنامه همشهری نوشت: «وقتی آتش بگیرد مثل چوب می‌سوزد؛ شاید هم شدیدتر از چوب. بین دو لایه نازک آلومینیومی آن، یک لایه پلاستیک قرار دارد که شعله‌ور می‌شود. نمای کامپوزیت ممنوع است ولی همچنان ساخته و نصب می‌شود و هنگام آتش‌سوزی شعله را دورتادور دیوارها منتقل می‌کند. ساختمان‌های بلند زیادی در کلانشهرهای ایران نمای کامپوزیتی دارند و آماده آتش‌سوزی هستند. نمونه‌اش بخشی از نمای بیمارستان رسول اکرم(ص) تهران که یکشنبه گذشته آتش گرفت.
شهرداری تهران هنگام صدور پروانه ساخت، این نما را تایید نمی‌کند اما ظاهرا هنگام بازسازی می‌شود از کامپوزیت استفاده کرد. مالکان ساختمان‌های فرسوده‌ای که می‌خواهند ظاهر آن را تغییر دهند، مشتری کامپوزیت هستند. آجرهای پوک و سیمان ترک‌خورده با این نمای براق فلزی پوشانده و چند طبقه تجاری و اداری کهنه و فرسوده، ناگهان تبدیل به ساختمان مرکز تجارت جهانی می‌شود.
در بهمن سال ۱۳۹۱ شورای شهر تهران طرح «الزام شهرداری تهران به رعایت اصول معماری اسلامی ایران و زیباسازی نما و منظر ساختمان‌های شهری» را تصویب و استفاده از کامپوزیت در نمای ساختمان‌های مسکونی را ممنوع کرد. حمزه شکیب، رئیس وقت کمیسیون عمران شورای شهر و سرپرست فعلی سازمان نظام مهندسی در جلسه ۵۲۴ دوره سوم شورا اعلام کرد که رواج نمای کامپوزیتی خصوصا در ساختمان‌های مسکونی نتیجه الگوسازی غلط است. بر اساس این مصوبه، استفاده از مصالح کامپوزیت برای نماسازی در کاربری‌های مسکونی ممنوع شد؛ ضمن اینکه از اول فروردین ۹۲ در صورت استفاده از کامپوزیت در کاربری‌های غیر مسکونی، به ازای هر مترمربع ۱۰ هزار تومان عوارض وضع شد. یک سال بعد در آذر ۱۳۹۲ شورای عالی شهرسازی و معماری در مصوبه‌ای استفاده از نماهای کاذب و پوسته‌های جدا از معماری را در شهرهای تاریخی ممنوع کرد.
بازار نمای کامپوزیت
مهم‌ترین مشکل برای ممنوعیت کامل این ورقه سه لایه، کارخانه‌هایی بودند که این محصول را تولید و انبوه‌نماسازانی که آن را نصب می‌کردند که بازار بزرگی را تشکیل داده بودند. تولیدکنندگان ادعا می‌کردند ورقه‌های کامپوزیت به دلیل داشتن استاندارد خارجی، در مقابل حرارت، بسیار مقاوم هستند. به همین دلیل و با وجود مصوبه شورا استفاده از کامپوزیت ادامه پیدا کرد.
دی‌ماه ۱۳۹۵ و بعد از حادثه ناگوار پلاسکو دوباره توجه عمومی به ایمن‌سازی و احتمال آتش‌سوزی جلب شد. شش ماه بعد از پلاسکو، دو مورد آتش‌سوزی پشت سر هم در ساختمان‌های بلندمرتبه «مشهد» رخ داد که هر دو بنا نمای کامپوزیت داشتند. درست در همین سال چند کنفرانس علمی درباره کاربرد صنعتی و ساختمانی کامپوزیت‌ها در دانشگاه علم و صنعت و دانشگاه شهید رجایی برگزار شد. این نشانگر بازار روبه‌رشد کامپوزیت در دهه گذشته است اما هر محصولی باید از استانداردهای مشخصی برخوردار باشد که در این زمینه استاندارد اروپایی EN13501-1 درباره محصولات مقاوم در برابر آتش، ملاک است.
در سال ۱۳۹۵ ویراست سوم «مقررات ملی ساختمان: مبحث سوم – حفاظت ساختمان‌ها در مقابل حریق» منتشر شد که شرح می‌داد نمای ساختمان نباید شعله را انتقال دهد. مدیرعامل سازمان آتش‌نشانی می‌گوید: «نمای کامپوزیت از سال ۹۵ ممنوع شده و اگر هم در ساختمانی استفاده می‌شود، برای جایی است که می‌خواهند آن را بازسازی کنند، زیرا پرونده بازسازی به کمیته نما نمی‌آید. البته به شهرداران گفته شده که در این باره سختگیری کنند. توصیه ما به شهروندان هم این است که سراغ این نوع نما نروند.»
قدرت‌الله محمدی می‌افزاید: «برخی مالکان به دلیل زیبایی و سرعت اجرای کامپوزیت، اماکن خود را ناامن می‌کنند. در حالی که کامپوزیت به دلیل مواد اشتعال‌زای پلیمری آتش می‌گیرد. شاید در آینده برنامه‌ای داشته باشیم که مالکان را ملزم کنیم که این نما را اصلاح کنند تا کامپوزیت از نمای شهری تهران حذف شود.»
اما وقتی تبلیغات شرکت‌های نصب کامپوزیت را مرور می‌کنید تقریبا تمام آنها مدعی استفاده از مواد مقاوم در برابر آتش یا ضد آتش هستند.
کامران عبدولی، دبیر اجرایی پنجمین همایش بین‌المللی آتش‌نشانی، می‌گوید: «نمی‌توان گفت چنین ماده‌ای ضد آتش یا مقاوم در برابر آتش است. تنها می‌شود مشخص کرد که یک نوع کامپوزیت کندتر می‌سوزد یا حریق را کمتر انتقال می‌دهد.»
او تأکید می‌کند: «ما نظر مرکز تحقیقات راه، مسکن و شهرسازی را می‌پذیریم. اگر این مرکز تأیید کند که یک نوع کامپوزیت در برابر آتش مقاومت بیشتری نشان می‌دهد، آتش‌نشانی هم آن را قبول دارد اما تعداد کامپوزیت‌هایی که این تأییدیه را گرفته‌اند، کم است.»
بررسی سایت مرکز تحقیقات وزارت مسکن نشان می‌دهد تنها دو نوع کامپوزیت موجود در بازار تأییدیه مقاومت در برابر آتش را دارند! با این وصف عجیب نیست که در آخرین حادثه یعنی آتش‌سوزی بیمارستان رسول اکرم (ص) تهران، مواد کامپوزیت سالن، عامل انتقال آتش بود.
کمیته نما بر ساختمان‌ها نظارت می‌کند
مهدی بابایی، رئیس کمیته ایمنی شورای شهر تهران: اکنون بر اساس مصوبات کمیته نما که در معاونت شهرسازی داریم، عمل می‌شود و کمیته نما هم با کامپوزیت موافقت نمی‌کند. اگر هم مالک بخواهد نماسازی و کل نما را جابه‌جا کند از حوزه تعمیرات جزئی خارج می‌شود و در گروه تعمیرات اساسی قرار می‌گیرد و باید تأییدیه نما را از معاونت شهرسازی بگیرد. ساختمان‌های بلندمرتبه، هم در مرحله صدور پروانه و هم در پایان عملیات ساختمانی نیاز به تأییدیه ایمنی آتش‌نشانی دارند. اگر آتش‌نشانی هم این تأییدیه را صادر نکند، پایان کار نخواهند گرفت. با وجود این، استفاده از نمای کامپوزیت به صفر نرسیده و غالبا در ساختمان‌های بلندمرتبه دیده می‌شود. البته می‌طلبد که سازمان آتش‌نشانی الزامات خود را با معاونت معماری و شهرسازی در میان بگذارد تا همراه با یکدیگر به موضوع اجرای نمای کامپوزیتی رسیدگی کنیم.»
انتهای پیام
