برای خودشیرینی، در قسمت چت، سوالات مرتبط با درس بپرسید. گاهی بگویید: «چه جالب. ممنون که این مطلب رو به ما یاد دادید.» برای طنازی‌های استاد استیکر خنده بگذارید. وقتی پاسخ سوال‌تان را داد، برایش استیکر گل و قلب بفرستید. اصرار کنید که صدای شما را باز کند تا بتوانید سوال‌تان را شفاهی بپرسید و بین حرف‌هایش هی بگویید بله. در پایان کلاس هم از او به خاطر همه زحماتش تشکر کنید. یادتان نرود بپرسید استاد کوییز نمی‌گیرید؟ امتحانات با این وضع چطور برگزار می‌شود؟
روزنامه شهروند در یادداشتی نوشت: «اگر دانشجو و دانش‌آموز هستید، حتما در این شرایط قرنطینه شما را مجبور به شرکت در کلاس کرده‌اند. اصلا نمی‌دانیم مسئولان چه مشکلی با شما دارند که نمی‌گذارند آب خوش از گلوی دانشجوی جماعت پایین برود و دائم در خانه لش کند. لازم است اگر تجربه حضور در کلاس مجازی را نداشتید، این چند نکته را رعایت کنید:
سعی کنید قبل از شروع کلاس حتما به خانواده اطلاع دهید که در حال گفت‌وگو با معلم هستید. ممکن است پدر یا مادرتان فکرکند با دوستان‌تان مشغول صحبت هستید و بگوید: «اونو ول کن بیا ناهارت رو بخور!» یا شروع کند به تخریب همیشگی شخصیت‌تان: «باز به جای این که اون زباله‌دونیت رو تمیز کنی و بری حمام، تمرگیدی با اون یارو چت می‌کنی؟» یا هی از جلوی دوربین رد شود و خیره به مانیتور نگاه کند تا ببیند دارید چه غلطی می‌کنید.
حواس‌تان باشد قبل از این که ویدیوکال را باز کنید، لباس مناسب پوشیده باشید. اگر مقنعه و مانتو یا پیرهن را با زیرشلواری و شلوارک مامان‌دوز ست کرده‌اید، در طول کلاس از جایتان تکان نخورید. بعد از پایان ویدیو هم اتاق چت را ببندید تا استاد، شما را دست در دماغ یا در حال خاراندن پاچه نبیند. علاوه بر آن ممکن است بعدا سرویس ارایه‌دهنده خدمات آنلاین، عکس شما را در توییتر پخش کند.
چون در دوران قرنطینه آرایشگاه‌ها تعطیل بودند، لازم نیست قبل از کلاس آرایش کنید. ترکیب کرم‌پودر با سیبیل و خط چشم با ابروی پاچه‌بزی تصویر وحشتناکی می‌سازد که ممکن است فرد آن طرف دوربین سنگ‌کوب کند. در ضمن با این سرعت اینترنت اگر مونیکا بلوچی هم باشید، تصویرتان شبیه سحر تبر مخابره می‌شود. همچنین در دوران قرنطینه فقط به شستن دست‌ها اکتفا نکنید. یک آبی هم به صورت بزنید تا سفیدک‌های دور لب‌تان نشان ندهد که همین الان بیدار شده‌اید.
در مورد برگزاری کلاس‌های آنلاین مقاومت نکنید. بالاخره باید هزینه‌های زیادی که برای این ترم پرداخت کرده‌اید، یک‌جوری هدر شود. خودتان را هم بکُشید، ترم را کنسل نمی‌کنند و پولش را به شما برنمی‌گردانند. پس بهتر است بی‌خیال شوید و از آن لذت ببرید. می‌توانید دل‌تان را خوش کنید که در کلاس آنلاین معلم دیگر نمی‌تواند بخوابد تا شما به جایش کنفرانس بدهید ولی شما می‌توانید بخوابید. بدی کلاس آنلاین این است که آن جوری که باید و شاید و فیزیکی نمی‌توانید خودشیرینی کنید. ولی برای آدم این‌کاره محدودیت معنا ندارد. برای خودشیرینی، در قسمت چت، سوالات مرتبط با درس بپرسید. گاهی بگویید: «چه جالب. ممنون که این مطلب رو به ما یاد دادید.» برای طنازی‌های استاد استیکر خنده بگذارید. وقتی پاسخ سوال‌تان را داد، برایش استیکر گل و قلب بفرستید. اصرار کنید که صدای شما را باز کند تا بتوانید سوال‌تان را شفاهی بپرسید و بین حرف‌هایش هی بگویید بله. در پایان کلاس هم از او به خاطر همه زحماتش تشکر کنید. یادتان نرود بپرسید استاد کوییز نمی‌گیرید؟ امتحانات با این وضع چطور برگزار می‌شود؟
بعضی استادان و معلم‌ها اصرار به حضور و غیاب در ساعت هشت صبح دارند. برای جبران آزار این عزیزان می‌توانید همزمان با کلاس، سریال ببینید یا اینستا و توییترتان را چک کنید. البته آن موقع صبح هیچ موجود زنده‌ای توییت نمی‌کند. فقط حواس‌تان باشد صدا را کامل قطع نکنید، چون ممکن است معلم برای مچ‌گیری وسط درس از شما سوال بپرسد.»
