وی تأکید کرد: بخشی از فساد جاری ناشی از تحریم و الزامات دوران تحریم است. در فقدان توسعه نهاد‌ها شکل نمی‌گیرد. در سیستمی که توسعه نمی‌یابد حوزه کارآفرینی روز به روز کاهش می‌یابد و حوزه واسطه‌گری روز به روز توسعه می‌یابد. میزان اشتغال در مبادلات واسطه‌گری نسبت به تولید بالاتر است. زندگی در تحریم و مناسبات فسادزا عامل اصلی ایجاد فساد و گسترش آن است.
ربیعی فقدان سیاستگذاری‌های اصولی را از دیگر دلایل توسعه فساد دانست و گفت: امام خمینی (س) واقعاً دلش می‌خواست که فقر نباشد و عدالت باشد، رهبری هم همین‌طور، اما سیاستگذاری‌هایی انجام شد که فقر را توسعه داد و عدالت زیر سؤال رفت. فقدان دانش سیاستگذاری از مهمترین دلایل ایجاد و توسعه فساد بوده است. سیاستگذاری‌ها باید مبتنی بر دانش شکل بگیرد.
وی سومین دلیل ایجاد و توسعه فساد را برخورد با فاسد به جای فساد دانست و گفت: یکی از رؤسای جمهور هم حتی به صراحت برخورد با فاسد را ملاک عنوان می‌کرد که در آن زمان هم به ایشان نامه نوشتم و توضیح دادم که اشتباه است.
دستیار اجتماعی رئیس جمهور سیاسی شدن مبارزه با فساد را از دیگر دلایل توسعه فساد در نظام اداری کشور برشمرد و اظهار داشت: این مسأله به ارتقاء سلامت اداری نیز لطمه زده است. حجم انبوه پرونده‌ها در دستگاه قضایی شاهد این مسأله است. عادی شدن فساد نتیجه سیاسی رفتار کردن با این موضوع است. تعارض منافع و بی‌توجهی به این مسأله نیز موجب ایجاد و توسعه دامنه فساد شده است.
وی پیشنهاد سیاستگذاری جامع در سه محور برای مبارزه با فساد را ارائه کرد و گفت: پایه‌های انتظامی و اطلاعاتی و امنیتی باید در برخورد با فساد تبدیل به اصلاح ساختار‌ها و مصوبات رانت‌زا و گسترش نظام شفافیت و فرهنگ در ساختار حکومت و در بین مردم باشد. امیدوارم با تلاش‌هایی که در دولت در حال انجام است، در انجام این سیاست‌ها موفق شویم.ربیعی تأکید کرد: آمر‌های ناشی خود فسادزا هستند و باید با این پدیده به درستی رفتار شود. تجربه نشان داده که بروکراتیک‌های متخصص فساد کمتری دارند. با گزینش‌های محدود کننده آرام آرام تهی از نخبگی شده‌ایم؛ بنابراین باید فکری اساسی برای این مسأله شود.
