ناهید حاجی رضازاده: به ظاهر کودک است اما در واقع نان آور خانواده است. از صبح تا پاسی از شب، سرما و گرما در خیابان های شهر پرسه می زند؛ از مردم طلب خرید بسته آدامسی، لواشک و … می کند یا دستمالی به دست می گیرد و به رهگذران می گوید: ” کفشتون رو تمیز کنم؟ “، جواب: نه. پس ی دشتی بده امروز کار نکردم! این فقط یک نوع از این برخودهاست. در این بین تعدادی هم هستند که بدون اینکه اجازه دهند کودک کفشش را تمیز کند، به او کمک می کنند.
برخی که آنها را مزاحم دست فروشی خود در فضای اتوبوس ها می دانند، مشغول بحث کردن می شوند و حتی به آن ها توهین هم می کنند.آری، منظورم کودکان کار است که به عنوان کودکان کارگری شناخته می شوند که به صورت مداوم مشغول فعالیت و کار هستند. به طوری که این امر بیشتر وقت آن ها را گرفته و علاوه بر اینکه از رفتن به مدرسه و تجربهٔ بازی های دوران کودکی بی‌بهره می‌سازد، سلامت روحی و جسمی شان را تهدید می‌کند.
این موضوع به قدری مهم و فراگیر است که سال ۲۰۰۲، سازمان بین‌المللی کار (ILO) و بدنهٔ سازمان ملل متحد، ۱۲ ژوئن ، مصادف با ۲۳ خردادماه ، را به عنوان روز جهانی کودکان کار نامگذاری کردند.
در این روز دولت‌ها و نهادهای محلی، جامعه مدنی و جهانی، کارگرها و کارفرمایان به گرد هم جمع می‌شوند تا مشکل کودکان کار را مطرح کنند و راه حل‌هایی برای کمک به آنها پیشنهاد کنند.
طبق آمار منتشر شده در سال ۲۰۱۷، در سراسر جهان ۱۵۲ میلیون کودک کار وجود داشته است که از این تعداد ۷۳ میلیون نفر در کارهای خطرناک مشغول بودند.
آفریقا با ۱۹.۶ درصد بالاترین و اروپا با ۴.۱ درصد پایین‌ترین آمار کودکان کار را داشتند. حدود نیمی از کل کودکان کار در سنین بین ۵ تا ۱۱ سال قرار داشتند. ۵۸ درصد پسران و ۲۴ درصد دختران بودند. ۷۱ درصد در بخش کشاورزی، ۱۲ درصد در صنعت و ۱۷ درصد در مشاغل خدماتی مشغول بودند.
سن کودکان کار در قانون، حداکثر ۱۲ سال عنوان شده و چند سالی است که در شهرهایی همچون کلان شهر اصفهان، به وجود آمده و خودنمایی می کند؛ اگرچه هنوز پای کودکان کار در مترو اصفهان به مانند تهران باز نشده ولی در خیابان ها و پارکهای سطح شهر به خوبی دیده می شوند.
معضلی که چند سالی از پیدایشش می گذرد و طبق گفته مجتبی ناجی، معاون اجتماعی اداره کل بهزیستی استان اصفهان ۱۱۰، کودک کار در شهر اصفهان شناسایی شده است.
بر این اساس و پس از چند سال، مسئولان را بر آن شدند تا قانونی در جهت حمایت از کودکان کار ایران به مجلس برده و تصویب کنند.
قانون حمایت از اطفال و کودکان کار، در ۴ فصل و ۵۱ماده، به تازگی در جلسه علنی در روز سه شنبه ۲۳/۰۲/۹۹ تصویب و طی نامه شماره ۲۸۷۵۳ مورخ ۲۲/۰۳/۹۹ (همزمان با ۱۲ ژوئن روزجهانی کودکان کار)، از سوی رییس جمهور به ارگان های و دستگاه های مربوطه ابلاغ شد.
حال باید دید این قانون که شرایط و وظایف همه ارگان ها از جمله نیروی انتظامی، آموزش و پرورش، بهزیستی و … را به صورت صریح و روشن مشخص و به آن ها ابلاغ کرده است تا چه حد می تواند از کار کودکان در دورانی که باید به بازی، تفریح و درس خواندن بگذرانند و پیامدها و آسیب های ناشی از این معضل، جلوگیری کند. چراکه با فراگیری بیماری کرونا در جهان و ایران، این کودکان می توانند به عنوان ناقلان کرونا نقش مهمی در انتقال این بیماری به دیگران ایفا کنند. با توجه به این مهم لازم است که دستگاه‌های حمایتی همچون شهرداری برای بررسی کودکان کار، خیابانی و زباله‌گردها ورود پیدا کنند و با در اختیار قرار دادن منابع و تجهیزات لازم جهت پیشگیری از ابتلاء به بیماری کرونا، اصول لازم بهداشتی را به آنها آموزش دهند. هم‌چنین دستگاه‌های حمایتی همچون سازمان بهزیستی باید در جهت حمایت از آسیب‌دیدگان اجتماعی به بهترین شکل نقش‌آفرینی کنند.
انتهای پیام/
