پیکر زن همچون میدان نبرد سال ۱۹۹۷ نوشته‌شده است. این نمایشنامه در فضایی سورئال گفت‌وگو میان دو زن را در بیمارستان روایت می‌کند. دو زن از دو دنیای مختلف که یکی روانشناس است و دیگری قربانی جنگ. در سراسر این نمایشنامه روایت‌هایی واقعی برای توصیف صحنه‌ها به‌کاررفته است. سال ۸۴ این نمایشنامه با کارگردانی تینوش نظم‌جو و بازی فریبا کامران و مهشید مخبری در ایران روی صحنه رفت.
آن چه در پیکر زن همچون میدان نبرد می‌خوانید
داستان گفت‌وگوی میان دورا و کیت است. کیت روانشناسی است که همراه گروه تجسس به کرواسی آمده است، او تصور می‌کند شاید بتواند بازمانده‌ای را از تبعات جنگ نجات دهد. در صحنه نخست کیت مشغول خواندن یادداشت‌های روزانه‌اش است. او سعی می‌کند سرچشمه‌های خشونت نژادی در بوسنی را بررسی کند.
کسی که سر راه کیت قرار می‌گیرد زنی به نام دوراست که ۵ سرباز در جنگ بوسنی به او تجاوز کرده‌اند. او از این اتفاق باردار است، این دو زن از دو فرهنگ متضاد و دو زندگی متفاوت و حتی لهجه‌هایی که در آن تفاوت بسیار مشهود است مشغول صحبت می‌شوند.
درباره ماتئی ویسنی‌یک
ماتئی ویسنی‌یک نمایشنامه‌نویس، روزنامه‌نگار و شاعر دوملیتی رومانیایی فرانسوی است. او سال ۱۹۸۸ به فرانسه مهاجرت کرد و از آن زمان آثارش را به زبان فرانسوی منتشر می‌کند، اما او مهم‌ترین نمایشنامه‌نویس تاریخ رومانی به‌حساب می‌آید. او درباره خوش گفته است: «من مردی هستم که میان دو فرهنگ زندگی می‌کنم. میان دو احساس، مردی هستم که ریشه‌هایش در رومانی است وبال‌هایش در فرانسه.» ماتئی ویسنی‌یک سال ۱۹۵۶ در ردوتس رومانی به دنیا آمده است. او در رشته‌ی تاریخ و فلسفه دانشگاه بخارست درس خوانده است. ماتئی ویسنی‌یک نمایشنامه‌نویسی را سال ۱۹۷۷ آغاز کرده است. او سال ۱۹۸۴ جایزه‌ی بهترین کتاب شعر را از اتحادیه‌ی نویسندگان این کشور دریافت کرد.
از جمله نمایشنامه‌های او می‌توان به «نان در جیب»، «دست‌نویس‌های قلابی»، «اسب‌های پشت پنجره»، «من چجوری ممکنه یه پرنده باشم»، «تماشاچی محکوم به اعدام»، «نامه‌ای به درخت‌ها و پرنده‌ها» و «دندان اشاره کرد.»
در این باره بخوانید:
تینوش نظم‌جو تاکنون ۵ اثر این نمایشنامه نویس را به فارسی برگردانده است. پیکر زن همچون میدان نبرد در جنگ بوسنی یکی از این آثار است که مهشاد مخبری نیز در ترجمه‌ی آن مشارکت داشته است. پیکر زن همچون میدان نبرد در جنگ بوسنی را اولین بار نشر نی سال ۱۳۸۷ در ایران منتشر کرد. این نمایشنامه تاکنون به چاپ ششم رسیده است.
