عباس سیمکانی، در خصوص وضعیت ذوبآهن و انتخاب مهدی تارتار به عنوان سرمربی این تیم، گفت: خیلی زود است که در مورد انتخاب و حضور تارتار صحبت کنیم، اما انتخاب مربیان فصل گذشته درست نبود و نتایج به دست آمده تایید کننده این مسئله است. به خصوص انتخاب اول یعنی رحمان رضایی که با رابطه، سرمربی تیم بزرگ ذوبآهن شد، سرمربی که در حد و اندازه های این تیم نبود.
وی افزود: یک برد در ۱۴ بازی نشان دهنده عملکرد این مربی است و یکی از دلایلی که در نیم فصل دوم هم نتایج خوبی نگرفتیم ادامه انتخاب هایی بود که او کرده بود. وضعیت مجتبی حسینی هم به عنوان جانشین رضایی مشخص بود، اگر تیم نتیجه میگرفت که گفته میشد عملکرد خوبی داشتم و اگر نتیجه نمیگرفت نبستن تیم و نداشتن بازیکن توجیه این کار بود که دقیقا همین اتفاق افتاد، اما باید گفت زمانی که تیمی را نبستهاید اجبار به پذیرفتن تیم نبود و خیلی راحت در زمان پیشنهاد میتوانست قبول نکند، اما زمانی که تیم را قبول میکنید باید بپذیرید که تیم را به همین صورت قبول کرده اید و باید مسئولیت آن را هم قبول کنید.
بازیکن سابق تیم فوتبال ذوبآهن در خصوص تارتار گفت: فصل گذشته هم بعد از اخراج رحمان رضایی صحبت از آمدن مهدی تارتار بود که در نهایت این اتفاق نیفتاد، ایشان با تیمهای مختلفی کار کرده که بیشتر تیمهای متوسطی بودند و تیمهای قوی نبودند. تارتار برای ذوبآهن در حال حاضر همانند هندوانه در بسته است و نمیتوان الان قضاوت کرد که تیمش نتیجه میگیرد یا خیر و باید ببینیم بودجه این تیم چقدر است و در خصوص بازیکن گرفتن تا چه اندازه میتواند موفق عمل کند و بازیکنان خوب و باکیفیتی را در اختیار بگیرند تا تیم نتیجه بگیرد. تمام اینها در آینده مشخص میشود که آیا این انتخاب درست بوده یا خیر؟
سیمکانی با اشاره به بازیکنان فصل گذشته ذوبآهن و عملکرد ضعیف بسیاری از آنها، خاطرنشان کرد: بازیکنان فصل گذشته ذوبآهن منهای چند نفر مثل شهاب گردان، میلاد جهانی، فرشاد محمدی مهر و چند نفر دیگر در حد و اندازه لیگ دسته یک بودند و در حد نام ذوبآهن نبودند، نتیجه آن هم این بود که تیم تا آخرین لحظه در استرس سقوط بود.
وی تصریح کرد: ذوبآهن اگر میخواهد نتیجه بگیرد باید بازیکنانی در حد اندازه نام خود در لیگ برتر که نایب قهرمان آسیا شده بگیرد، البته تمام این موارد به بودجه بر میگردپ. بنابراین هر چقدر پول و بودجه داشته باشیم، میتوانیم بازیکنان با کیفیت بهتری را بگیریم و اگر در این زمینه مشکل داشته باشیم، موفق نخواهیم بود و باید با بازیکنان درجه ۲ و۳ کنار بیاییم و نباید انتظار نتیجه گرفتن که همان بودن در نیمه بالای جدول و گرفتن سهمیه است را داشته باشیم.
سرمربی سابق تیم ذوبآهن همچنین در خصوص کادر فنی فصل آینده ذوبآهن اضافه کرد: معمولا هر سرمربی یک کادری دارد که همیشه با آنها کار میکند. به دلیل هماهنگی و تقسیم وظایفی که دارند. در خصوص ذوبآهن نیز شنیده ام که قرار است مهدی تارتار ۴ نفر از کادر فنی قبلی خود را همراه داشته باشد و البته یک مربی از اصفهان نیز به این کادر اضافه شود و تمام اینها بستگی به توافقی که با باشگاه انجام میدهند، دارد.
سیمکانی با اشاره به پتانسیل خوب و نهفته بازیکنان تیمهای پایه ذوبآهن و عدم استفاده از آنها در تیم بزرگسالان، تاکید کرد: این بحثی است که چند سال است مطرح میکنم. اگر بتوانیم از سهمیه تیمهای آکادمی در تیم بزرگسالان استفاده کنیم، در کنار این بحث سهمیه در هر بازی حتی اگر مدت زمان کوتاهی هم این نفرات را به زمین بفرستیم خوب است. همچنین این مسئله موجب ایجاد اعتماد به نفس در بازیکنان و نشان دادن توانایی آنها میشود و با توجه به انگیزه هایی که دارند، میتوانند برای تیم و باشگاه درآمدزا باشند.
وی افزود: بازیکنانی که در لیگ برتر حتی برای دقایق کوتاهی به میدان بروند و اسمشان بر سر زبان بیفتد، اگر عملکرد خوبی داشته باشند، علاوه بر اینکه میتوانند جایگاه خود را برای فصل بعد در تیم ثابت کنند، میتوانند مورد توجه تیم های دیگر لیگ برتر نیز قرار گیرند و باشگاه در فصل بعد آنها را بفروشد و درآمدزایی کند، کاری که سال ها آرسن ونگر در آرسنال انجام میداد.
وی اظهارکرد: بیشتر مربیان به دنبال نتیجه گرفتن هستند و کمتر به این نکته و استفاده از بازیکنان ردههای پایه توجه میکنند و به فکر راه های درآمدزایی برای باشگاه و پشتوانه سازی برای تیم و باشگاه نیستند و به دنبال نتیجه گرفتنهای مقطعی خود هستند، اگر به این مسئله توجه شود میتوان به نتیجه گرفتنهای طولانی مدت امیدوار بود.
سیمکانی با اشاره به پتانسیل نیروهای بومی اصفهان، گفت: زمانی در لیگ قدس تیمهای اصفهانی با بازیکنان و مربیان بومی قهرمان شدند، اما از زمانی که پول وارد ورزش و فوتبال شد این مسئله دقیقا بر عکس شد و به سمتی رفتند که فوتبال اصفهان روز به روز به مربیان و بایکنان غیربومی وابستهتر شد، امیدوارم که روزی فوتبال اصفهان همچون گذشته بومی گرایی کند و به نیروهای بومی خودش تکیه و اعتماد کند و اگر این اتفاق رخ دهد صد در صد همان نتایج سال های گذشته را تکرار می کند.