ورزش سه نوشت: این روزها که شیوع کرونا و ندیدن فوتبال در قرنطینه های خانگی به یکی از چالش های اصلی جامعه فوتبال در جهان تبدیل شده است، مرور گذشته‌های دور و نزدیک روزهایی تلخ و شیرین را به یاد اهالی فوتبال می‌آورد که هر کدام دنیایی از شاید و کاش با خود به همراه دارد. فوتبالی باید باشی تا با خاطره‌هایش همذات‌پنداری کنی و در ذهنت تجسم کنی اگر این ضربه محکم تر بود یا تکل به موقع زده بود یا داور اگر درست می‌دید و اگرهای متعدد دیگر “چه می شد”.
فوتبالی باید باشی و خودت را بگذاری جای یک هوادار استقلال و بگویی اگر چهارشنبه ۱۴ فروردین ۱۳۸۱ باران نمی‌آمد یا چمن الان ورزشگاه آزادی را داشتیم و با کاور از آن نگهداری می کردیم الان ستاره سوم هم می توانست روی پیراهن تیم نقش ببندد.
استقلال که جام باشگاه های آسیا را در سال ۸۱ -۸۰ با کامبک فراموش نشدنی برابر الاتحادعربستان آغاز کرده بود و در مرحله گروهی برای تعیین ۴ تیم نیمه نهایی در امارات توانسته بود به عنوان صدرنشین به همراه نسف قارشی ازبکستان به مرحله نیمه نهایی برسد، میزبان مرحله نیمه نهایی و فینالی شد که دو تیم سامسونگ و آنیانگ از نمایندگان شرق آسیا بودند.
برنامه‌ریزان کنفدراسیون فوتبال آسیا تاریخ مرحله نیمه نهایی را ۱۴ فروردین اعلام کردند. بعداز آن هم در روز قبل از بازی خبرهای زیادی در مطبوعات منتشر شد که کره ای ها اعتقاد دارند بازی زیر باران شدید برگزار خواهد شد و هر دو نماینده کره از چند روز قبل زمین تمرین خود را به آب بسته اند.
جالب این که سیزدهم نوروز تهران تا ظهر هوای خوبی داشت اما از عصر، بارانی سیل آسا باریدن گرفت. این باران به تناوب و به شدت به باریدن ادامه داد تا زمان آغاز بازی که ورزشگاه آزادی را تبدیل به دریاچه کند. توان مدیریتی کم، کنترل موضوع بدون دوراندیشی مناسب و چمن نامناسب آن روزهای ورزشگاه آزادی، شرایط برگزاری یک مسابقه مطلوب از دو تیم را گرفت. بازی باید برگزار می شد. وسایل سنتی مثل سطل، آبکش دستی، حوله بزرگ و … نیز نتوانست آب جمع شده در چمن ورزشگاه که همزمان بارش شدید باران را هم تحمل می کرد، جمع کند.
استقلال و آنیانگ در زمینی که توپ در آن حرکت نمی کرد و بازیکنان توان دادن پاس یک متری هم نداشتند و تنها حدود ۳۰هزارنفر در دو طبقه ورزشگاه بازی را تماشا می کردند به مصاف هم رفتند. تنها راه انتقال توپ پله کردن و ضربه زدن به آن بود که بازی فیزیکی دو تیم به جهت عدم جابجائی زیاد توپ این شرایط را هم از بازیکنان گرفته بود.
در این بازی عجیب استقلال در نیمه اول صاحب ضربه پنالتی شد. محمد نوازی که همیشه پنالتی هایش را محکم به گوشه بالای سمت راست دروازه می زد چاشنی ضربه را زیاد کرد تا توپ از بالای تیر افقی به بیرون رود. بازی در نیمه اول بدون رد و بدل شدن گلی به اتمام رسید.
در آغاز نیمه دوم مارکوس دنر برزیلی گل اول را به استقلال زد. دقایقی بعد سانتر نوازی و ضربه سر فراز فاطمی و دخالت دین محمدی با ضربه تمام کننده یدالله اکبری در شش قدم تبدیل به گل استقلال شد. آبی ها که بازی را به تساوی کشیده بودند در دقیقه ۷۲مغلوب کار تیمی حریف با ضربه تمام کننده سانتوس دیگر یار برزیلی آنیانگ که این روزها به اف سی سئول تغییر نام داده شدند تا در روزی که باران و ورزشگاه آزادی را قوی تر از حریف خود می دیدند به دیدار رده بندی بروند و با پیروزی ۵ بر ۲ برابر نسف قارشی به مقام سومی آسیا بسنده کنند.
در نهایت باران رحمت الهی، سبب خیر برای فوتبال ایران شد تا مسئولین به مدت یک سال روی زیرساخت‌های چمن ورزشگاه آزادی کار کنند و استاندارد چمن این ورزشگاه خاطره ساز را به استانداردهای روز ورزشگاه های جهان نزدیک کنند.
انتهای پیام
