فوتبال ۳۶۰ نوشت: «همگروهی با انگلیس، آمریکا و برنده پلی‌آف اروپا در جام جهانی ۲۰۲۲، قرعه نسبتا خوبی برای تیم ملی بود. آمریکا یکی از ضعیف‌ترین تیم‌های سید دو محسوب می‌شود که نسبت به دیگر تیم‌های این سید، کم‌ستاره‌تر است. همین موضوع هم امیدواری‌ها برای اولین صعود تیم ملی به دور حذفی جام جهانی را افزایش داده و افکار عمومی خوشبینی زیادی به این قرعه داشته‌اند. بررسی قرعه‌های ایران در ادوار قبلی جام جهانی نشان می‌دهد در دوره‌های اخیر نتایج تیم ملی کاملا متفاوت با راحتی قرعه‌های آن بوده‌اند.
شروع سخت در آرژانتین
اولین حضور ایران در جام جهانی، زمانی اتفاق افتاد که این مسابقات با ۱۶ تیم برگزار می‌شد و عملا قرعه آسانی وجود نداشت. با این حال در همان شرایط هم، می‌توان قرعه ایران را سخت دانست. بهترین تیم تاریخ هلند، به عنوان سرگروه در کنار ایران قرار گرفت. تیمی که دو دوره پیاپی، به فینال جام جهانی رسید که یکی از این دو دوره، جام جهانی ۱۹۷۸ بود. پرو دیگر همگروه ایران، به عنوان قهرمان کوپاآمه‌ریکا وارد جام جهانی شد. پرو در کوپاآمه‌ریکای ۱۹۷۵، برای اولین و آخرین بار به قهرمانی این مسابقات رسید. اسکاتلند، راحت‌ترین حریف ایران بود؛ تیمی که عادت داشت به جام جهانی برسد و در مرحله گروهی حذف شود. تنها امتیاز ایران هم مقابل همین تیم به دست آمد. اسکاتلند در صورت موفقیت در پلی‌آف اروپا در جام جهانی قطر هم مقابل ایران قرار می‌گیرد.
اولین برد
قرعه ایران در جام جهانی ۱۹۹۸ را می‌توان قرعه نسبتا مناسبی دانست. سرگروه ایران، آلمان بود؛ تیمی که دو سال قبل به قهرمانی یورو رسید اما میانگین سنی بالای بازیکنانش، نقطه ضعفش محسوب می‌شد. در نهایت اما آلمانی‌ها توانستند به عنوان تیم اول از این گروه بالا بروند. یوگسلاوی هم تیم پرستاره‌ای به حساب می‌آمد و پردراگ میاتوویچ و سینیشا میهایلوویچ چهره‌های شاخص آن بودند. با این حال محرومیت از جام جهانی و یوروی قبلی باعث می‌شد پس از مدت‌ها حضور در یک تورنمنت بزرگ را تجربه کنند. آمریکا پای ثابت جام جهانی بود و البته به جز میزبانی در سال ۱۹۹۴ معمولا توفیقی در دور گروهی نداشت. ایران مقابل یوگسلاوی و آمریکا بازی‌های خوبی را به نمایش گذاشت و اولین بردش در جام‌های جهانی را مقابل آمریکا به دست آورد؛ تیمی که در این دوره هم، مقابل ایران قرار می‌گیرد.
بهترین قرعه
بهترین قرعه ایران در جام‌های جهانی شاید به جام جهانی ۲۰۰۶ مربوط باشد. پرتغال، سرگروه ایران تیم قدرتمندی بود و به عنوان تیم دوم یورو ۲۰۰۴ وارد جام جهانی شد. بودن آنگولا در گروه ایران اما می‌توانست سه امتیاز را برای تیم ملی تضمین کند. آنگولا برای اولین و آخرین بار حضور در جام جهانی را تجربه کرد و تیم ناشناخته‌ای به حساب می‌آمد. مکزیک دیگر همگروه ایران هم عادت داشت همیشه از گروهش بالا برود و مرحله یک هشتم نهایی حذف شود. مکزیک در آن مقطع، قدرت اول کونکاکاف نبود. همین قرعه هم، انتظارات از ایران را به شکل اغراق‌شده‌ای بالا برد. موضوعی که شاید تاثیر زیادی روی ناکامی تیم ملی داشت. ایران علاوه بر شکست مقابل پرتغال و مکزیک، در پیروزی مقابل آنگولا هم ناکام ماند. همین اتفاق می‌تواند تجربه‌ای مهم برای ایران در جام جهانی قطر باشد.
لغزش آخر
جام جهانی ۲۰۱۴ تیم ملی قرعه متوسطی داشت و دوباره، امیدها برای صعود بالا رفت. ایران فرصت داشت تا با آرژانتین و مسی، یکی از دو ستاره بزرگ فوتبال جهان، بازی کند و نیجریه و بوسنی‌وهرزگوین دیگر همگروه‌های تیم ملی هم تیم‌های شکست‌ناپذیری به حساب نمی‌آمدند. نیجریه، قهرمان وقت جام ملت‌های آفریقا بود و پس از آرژانتین بیشترین شانس را برای صعود از دور گروهی داشت. بوسنی از زمان استقلال، برای اولین بار توانسته بود به جام جهانی برسد. ایران بازی اول از نیجریه امتیاز گرفت و مقابل آرژانتین هم نمایشی درخشان داشت، بازی سوم و شکست مقابل بوسنی اما باعث شد باز هم پروژه صعود تیم ملی از دور گروهی ناکام بماند.
بهترین عملکرد
بهترین نتایج ایران در تاریخ جام‌های جهانی با سخت‌ترین قرعه تیم ملی رقم خورده است. همگروهی همزمان با اسپانیا و پرتغال، بدترین سناریویی بود که انتظار تیم ملی را می‌کشید. پرتغال به عنوان قهرمان اروپا به مسابقات پا گذاشته بود و اسپانیا هم تا قبل از اتفاقات و حاشیه‌های پیش از شروع جام، یکی از مدعیان اصلی قهرمانی محسوب می‌شد. مراکش تیم سید چهارم گروه ایران هم با اروه رنار و بازیکنانی مثل حکیم زیاش و اشرف حکیمی، روزهای خوبی را تحربه می‌کرد. ایران بازی اول مراکش را برد، بازی دوم مقابل اسپانیا در مسابقه‌ای نزدیک شکست خورد و بازی سوم، با پرتغال به مساوی رسید؛ نتایجی که نشان داد تیم ملی در شرایط سخت معمولا عملکرد بهتری دارد.»
انتهای پیام
