شاید مشاهده زیبایی و سلامت ظاهری چهره‌هاست که ما را به سمت استفاده از گران‌ترین لوازم آرایشی و انجام چندین و چند عمل جراحی سوق می‌دهد؛ کاری که بعضی از چهره‌ها با درآمد‌های میلیاردی سراغ آن نمی‌روند و زیبایی و سلامت‌شان را مدیون تغذیه و ورزش می‌دانند. شاید خیلی از بازیگران معروف پول زیادی بابت کیف و لباس‌های مارک‌دار یا جواهرات و عطرهای لوکس بدهند اما تنها راه‌حل برای حفظ زیبایی صورت و اندام‌شان را ورزش و خوردن میوه‌ها می‌دانند.
شارلیز ترون که بارها از سوی مجلات معروف مختلف به عنوان زیباترین زن جهان برگزیده شده است، در مصاحبه‌ای اعتراف کرد: «حتی نمی‌توانم تصور کنم که زیر چاقوی جراحی بروم ولی خب با این حال هنوز در ۴۰سالگی هستم؛ شاید وقتی بالای ۶۰سال داشته باشم، قضیه فرق کند» اما چرا نسخه خانم ترون را برای سلامت و جوانی به کار نبندیم؟ شارلیز ترون معتقد است هیچ کس با خوردن این چند میوه پیر نمی‌شود: محال است از این میوه‌ها بخورید و چین و چروک سراغ‌تان بیاید یا لک‌های ریز و درشت روی صورت‌تان جا خوش کند.
من معتقدم خوردن هندوانه معجزه می‌کند؛ این میوه آبدار و خوشمزه با منبع فراوان ویتامین A و C یک روشن‌کننده به تمام معناست یا انار که بهتر از هر سرم جوان‌کننده و لیفتینگ، پوست را شاداب و جوان نگه می‌دارد و به کمک رادیکال‌های آزاد ظهور خط وخطوط چهره را تا سال‌ها به تعویق می‌اندازد. دیگری قهوه است که از افتادن صورت و کدر شدن آن در اثر استرس‌های زندگی جلوگیری می‌کند و بهتر از هر زرهی از پوست‌تان در برابر ذرات خارجی و اشعه‌های مضر آفتاب محافظت می‌کند. از طرفی اگر می‌خواهید پوست‌تان ظاهر یکدست و سفتی به خود بگیرید تاثیر خوردن تخم مرغ، گردو، کلم پیچ و البته آووکادو را فراموش نکنید. تقریبا تمام سبزیجات و میوه‌ها همین خاصیت را دارند؛ پس با کمی تغییر در رژیم غذایی می‌توان همیشه، سالم، زیبا و جوان بود.
در کودکی به من سخت گذشت
حتما باور نمی‌کنید که برخی چهره‌ها با این همه شهرت و محبوبیتی که در سراسر دنیا دارند، احساس تنهایی کنند و به خاطر کمبود توجه و محبت روزها از خانه خارج نشوند. اختلال کم توجهی- بیش فعالی با اصطلاح جهانی«ADHD» اختلال شایع حدود هشت میلیون کودک است که معمولا تا دوران جوانی همراه آنهاست. این مشکل در کودکی با جنب و جوش بیش از اندازه، انجام حرکت‌های ناگهانی، بی‌مسوولیتی در انجام کارها، بی‌دقتی و خرابکاری، بی‌توجهی به والدین و. . . همراه است اما در بزرگسالی با مشکلات مدیریت زمان، هدف، شغل و مشکلاتی در ارتباط برقرار کردن با دیگران و اعتماد به نفس بروز پیدا می‌کند تا جایی که ممکن است فرد را به سمت استفاده از مواد مخدر سوق دهد.
باورش سخت است اما در میان چهره‌های بسیار معروف دنیای بازیگری کسانی هستند که با این اختلال بزرگ شده‌اند و هنوز در چالش با آن به سر می‌برند. رایان گاسلینگ که همه او را به خاطر بازی‌های درخشان و احساسی در فیلم‌های مختلف می‌شناسند، یکی از مبتلایان به این اختلال است؛ اختلالی که اولین‌بار در چهار سالگی در او تشخیص داده شد و با شروع مهارت‌های مختلف درمانی هنوز هم نشانه‌هایی از آن در او هست. این بازیگر ۳۴ ساله با داشتن میلیون‌ها طرفدار از سرتاسر دنیا هنوز هم گاهی از کمبود توجه رنج می‌برد و به خاطر احساس تنهایی، بودن در خانه یا سفر به مقاصد دور را ترجیح می‌دهد.
رایان در یک مصاحبه تلویزیونی گفت: « با این اختلال کودکی به من سخت گذشت چرا که از هر برخوردی آسیب می‌دیدم و برای بروز احساساتم سعی و تلاش زیادی می‌کردم. همه چیز را خراب می‌کردم و برای اینکه عصبانیتم را خالی کنم، دست به هر کاری می‌زدم. این اتفاق باعث شد تا بعد از برطرف شدن اختلال در شروع نوجوانی ناراحتی‌های دیگری مثل بدبینی و ترس از برقراری ارتباط سراغم بیاید. این اختلال که امروز بسیار شایع‌تر از قبل است باید کنترل و درمان شود تا در بزرگسالی منجر به شکست‌های بزرگ نشود.» البته این تنها مشکل رایان نیست؛ چهره‌هایی مانند چانینگ تاتوم و پاریس هیلتون هم با این اختلال بزرگ شده‌اند.
هیلاری داف: هنوز هم مسخره‌ام می‌کنند
تا قبل از وارد شدن به سن جوانی یعنی حتی زمانی که نوجوان بودم، حرف‌ها و طعنه‌های دیگران در مورد اضافه وزن برایم اهمیتی نداشت چون عاشق خوردن بودم و سخت‌ترین کار برای من نخوردن خوراکی‌های مورد علاقه‌ام بود اما از ۱۹ سالگی درست زمانی که آرزوی بازی کردن در فیلم‌های بزرگ را داشتم، تصمیمم برای کاهش وزن و ورزش جدی شد. آن زمان وقتی خودم را در آینه می‌دیدم یا عکس‌هایم را ورق می‌زدم، خنده‌ام می‌گرفت و با خودم می‌گفتم: «با این شرایط دیگران حق دارند به من بخندد و مسخره‌ام کنند.» رژیم سخت من از همان سال‌ها شروع شد؛ رژیمی که فقط شامل سبزیجات آبپز و فیله مرغ گریل شده بود و بس!
اما بعد از گذشت چند ماه با کم کردن ۱۷ کیلو به وزنی تقریبا ایده‌آل رسیده بودم غافل از اینکه این سبک رژیم آسیب‌های جدی به بدن من وارد کرده بود. کمبود ویتامین، پروتئین و آهن باعث شده بود تا پوست من بعد از رژیم شل و افتاده به نظر برسد و نرسیدن مواد آلی و معدنی مهم و ضروری در استحکام استخوان‌ها و تنظیم سوخت و ساز بدن دچار مشکل شود اما در همان سال این مشکل با مراجعه به متخصص و تغییر عادت غذایی اصلاح شد اما مشکل بزرگ‌تری که هنوز هم با آن دست و پنجه نرم می‌کنم، مبتلا شدنم به اختلالات گوارشی، بعد از تجربه چند رژیم اشتباه است.
این اختلال که به شکل عکس‌العمل همراه با درد و سوزش بعد از خوردن و آشامیدن مواد غذایی در معده همراه است، گاهی تا ساعت‌ها باعث حالت تهوع و سردردهای شدید می‌شود. به هر حال تمام این شرایط باعث شده تا نتوانم وزن ایده‌آل خود را حفظ کنم و در عرض چند ماه با اضافه وزن دوباره چاق و چاق‌تر شوم. هنوز هم خیلی‌ها مسخره‌ام می‌کنند و از این همه تغییر در اندازه و سایز من متعجب می‌شوند. این تجربه باعث شد تا به جای شمردن کالری چیزهایی که می‌خورم به سالم و مفید بودن آنها فکر کنم و تمرکزم روی ورزش باشد حتی نیم ساعت پیاده‌روی ساده از خانه تا یک فروشگاه برای خرید.
