این ماهیهای مرکب، که نژاد دقیق آنها بچهماهی مرکب بابتیل هاوایی است، در آزمایشگاه دریایی کوالو دانشگاه هاوایی پرورش یافتهاند و پیشتر در ماه جاری میلادی، در جریان ارسال تجهیزاتی برای ایستگاه فضایی بینالمللی از سوی اسپیساکس، به فضا فرستاده شدند.ماهی مرکب رابطهای همزیستانه با باکتریهای طبیعی دارد و این امر به این حیوان کمک میکند تا زیستتابی خود را تنظیم کند.
مارگارت مکفال نگای، استاد دانشگاه هاوایی، که در دهه ۱۹۹۰ با فاستر در این زمینه مطالعه کرده بود، گفت: «وقتی فضانوردان در محیطی با جاذبه کم قرار دارند، رابطه بدن آنها با میکروبها تغییر میکند.»خانم مکفال نگای گفت: «ما دریافتیم که همزیستی انسان با میکروبها وقتی در جاذبه کم قرار دارد، به هم میریزد، و حالا جیمی هم نشان داده است این امر درباره ماهی مرکب هم صادق است. و از آنجا که این حیوان سیستم بدنی سادهای دارد، میتواند به ما نشان دهد چه چیزی تغییر کرده و این مشکل را ایجاد میکند.»
خانم فاستر اکنون استاد دانشگاهی در فلوریدا و رئیس محققان یکی از برنامههای ناسا است که درباره تاثیر جاذبه کم بر ارتباطات میان حیوانات و میکروبها تحقیق میکند.خانم فاستر گفت: «فضانوردان هرچه زمان بیشتری در فضا سپری کنند، سیستم ایمنی بدنشان بیشتر به هم میریزد و به خوبی همیشه عمل نمیکند. سیستم ایمنی بدن آنان دیگر باکتریها را به راحتی تشخیص نمیدهد. سیستم ایمنی انان بیمار میشود.»
خانم فاستر گفت درک وضعیتی که برای ماهی مرکب در فضا رخ میدهد، میتواند منجر به رفع و حل مشکلات سلامتی شود که فضانوردان با آنها مواجهاند.او گفت: «بخشهایی از سیستم ایمنی بدن در پروازهای فضایی درازمدت به درستی عمل نمیکنند. اگر انسان بخواهد زمانی را در ماه یا مریخ سپری کند، باید اول مشکلات سلامتی او را حل کنیم تا به سلامت و ایمن آنجا برسد.»
آزمایشگاه دریایی کوالو ماهیهای مرکب را برای پروژههای تحقیقاتی سراسر دنیا پرورش میدهد. این حیوانات به وفور در آبهای هاوایی یافت میشوند و وقتی کاملا بزرگ شوند، به حدود ۷.۶ سانتیمتر میرسند.ماهیهای مرکب اعزامی در ماه ژوئیه به زمین برمیگردند.