باکتری‌هایی مانند E. faecalis که از دیواره روده عبور می‌کنند، می‌توانند وارد جریان خون شده و در غدد لنفاوی، کبد و طحال جمع شده و باعث ایجاد عفونت‌های زیادی از جمله سپتی سمی شوند.این مطالعه جدید کشف کرد در غلظت معادل دو قوطی نوشابه غیر رژیمی، هر سه شیرین‌کننده مصنوعی به طور قابل توجهی چسبندگی سلول‌های Caco-۲ روده را افزایش می‌دهند و به طور متفاوت باعث افزایش بیوفیلم‌ها می‌شوند.
باکتری‌های در حال رشد در بیوفیلم‌ها نسبت به درمان ضد میکروبی حساسیت کمتری دارند و احتمال ترشح سموم و بیان فاکتور‌های حدت، (مولکول‌های عامل بیماری) را بالا می‌برد. در این مطالعه هر سه شیرین کننده باعث حمله باکتری‌های بیماری‌زا در روده به سلول‌های Caco-۲ موجود در دیواره آن شدند، به استثنای ساخارین که تاثیر قابل توجهی در حمله E. coli نداشت.
دکتر هاووی چیچگر، نویسنده ارشد مطالعه، و مدرس علوم پزشکی در دانشگاه آنگلیا راسکین (ARU) گفت: نگرانی زیادی در مورد مصرف شیرین کننده‌های مصنوعی وجود دارد، برخی مطالعات نشان می‌دهد که شیرین کننده‌ها می‌توانند روی لایه باکتری‌های معروف به میکروبیوتای روده که وظیفه پشتیبانی از روده را دارند، بنشینند.
او افزود: مطالعه ما اولین مطالعه‌ای است که نشان می‌دهد برخی از شیرین کننده‌هایی که معمولا در غذا و نوشیدنی‌ها یافت می‌شوند یعنی ساخارین، سوکرالوز و آسپارتام می‌توانند باکتری‌های روده طبیعی و سالم را بیماری‌زا کنند. این تغییرات بیماری زا که شامل تشکیل بیشتر بیوفیلم‌ها، افزایش چسبندگی و حمله باکتری‌ها به سلول‌های روده انسان است، می‌تواند منجر به حمله باکتری‌های روده، آسیب به این عضو، عفونت، سپسیس و نارسایی چند عضو مرتبط شود.
دکتر هاووی چیچگر تاکید کرد: ما می‌دانیم که مصرف بیش از حد قند یکی از عوامل اصلی در ایجاد شرایطی مانند چاقی و دیابت است، بنابراین مهم است که دانش خود را در مورد شیرین کننده‌ها نسبت به قند‌های موجود در رژیم غذایی افزایش دهیم تا تاثیر آن بر سلامتی ما بهتر درک شود.
