گروه سیاسی: روزنامه اعتماد نوشت: «به من خبر دادند در زمان سخنرانی سید حسن آقا خمینی عدهای شعارهای مخالف دادند بنده با این کارها مخالفم.» این عباراتی است که رهبر انقلاب سال قبل در ۱۴ خرداد ۱۴۰۱ در سالگرد فوت امام (ره) به زبان آوردند. زمانی که برخی افراد و جریانات در حین سخنرانی سید حسن خمینی، توهینها و شعارهای ممتدی علیه وی سر دادند. اما دقیقا یک سال پس از مخالفت صریح رهبر انقلاب با شعار و توهین علیه یادگار امام، یکبار دیگر برخی رفتارهای افراطی و تند در مراسم سالگرد امام (ره) حاشیهساز شد؛ اینبار، اما به جای «سیدحسن خمینی»، سوژه توهینها و تخریبها «حسن روحانی»، رییسجمهور سابق کشورمان بود.
بر اساس خبری که یکی از مدرسان حوزه علمیه آن را رسانهای کرده، بلافاصله پس از پایان صحبتهای رهبری و در شرایطی که مسیر خروج مسوولان مسدود شده بود، چند نفر خود را به حسن روحانی رسانده و به او توهین و فحاشی کردند.
داوودی در توییتی ماجرا را اینگونه شرح میدهد: «پس از اتمام سخنان رهبری که مسیر خروج مسوولان به جهت خروج رهبری، مسدود شد، چندنفر خود را به دکتر روحانی رسانده و اقدام به توهین و فحاشی به ایشان کردند، اما واکنشی جز متانت و صبوری ندیدند. در همین حین جمع بیشتری خود را به ایشان رسانده و از وی حمایت کردند.»، اما این برای نخستینبار نیست که افراد و گروهها نسبت به مدیران و مسوولان کشور هتک حرمت میکنند.
طی دهههای اخیر در زمان دولت اصلاحات، سنگ بنای نخستین یک چنین رفتارهایی گذاشته شد. چهرههایی، چون عبدالله نوری، عطاءالله مهاجرانی و حتی شخص سید محمد خاتمی بارها با توهینها و تخریبهای افراد و جریانات تندرو مواجه شدند. جهتگیری این تخریبها هم اغلب سیاسی و جناحی و در راستای منافع بیشتر برخی گروهها بود.
تداوم این رفتارهای افراطی در زمان احمدینژاد، اما تسریع شد و شدت بیشتری پیدا کرد. اغلب تخریبها در این برهه هم متوجه آیتالله هاشمیرفسنجانی بود؛ اما گذشت زمان نشان داد که برای جریانات تندرو، خودی و غیر خودی معنا ندارد. حتی علی لاریجانی که روز و روزگاری در اردوگاه راست برای خود نام و نشانی داشت، در تیررس تخریب و توهینهای این افراد قرار گرفت. ماجرایی که نشان داد حمایت از تندروی مانند شتری است که نهایتا درب خانه حامیانش هم میخوابد.
نامهای دیگر هم، یکییکی از راه رسیدند، مسیح مهاجری، هادی خامنهای، سیدحسن خمینی و نهایتا حسن روحانی آخرین اسامی هستند که در سیبل هتاکی گروههای تندرو قرار گرفتند. اما هتک حرمتها تنها معطوف به افراد نمیشد و در برخی موارد متوجه سفارتخانهها هم میشد. حمله به سفارتخانههای عربستان و انگلیس توسط یک جریان خاص سیاسی از جمله این تندرویهای سیاسی است.
ماجرا زمانی عجیبتر شد که برخی از سردمداران این تحرکات افراطی در آینده به پستها و سمتهای بالای سیاسی و مدیریتی رسیدند. علی فروغی مدیر شبکه ۳ سیما یکی از حملهکنندگان به سفارت انگلیس است که پس از این حمله پلههای ترقی را به سرعت پیمود. برخی دیگر از حملهکنندگان به علی لاریجانی هم در ادامه به مجلس یازدهم راه یافتند و مدیریت در سطوح بالا را تجربه کردند.
بر اساس خبری که یکی از مدرسان حوزه علمیه آن را رسانهای کرده، بلافاصله پس از پایان صحبتهای رهبری و در شرایطی که مسیر خروج مسوولان مسدود شده بود، چند نفر خود را به حسن روحانی رسانده و به او توهین و فحاشی کردند.
داوودی در توییتی ماجرا را اینگونه شرح میدهد: «پس از اتمام سخنان رهبری که مسیر خروج مسوولان به جهت خروج رهبری، مسدود شد، چندنفر خود را به دکتر روحانی رسانده و اقدام به توهین و فحاشی به ایشان کردند، اما واکنشی جز متانت و صبوری ندیدند. در همین حین جمع بیشتری خود را به ایشان رسانده و از وی حمایت کردند.»، اما این برای نخستینبار نیست که افراد و گروهها نسبت به مدیران و مسوولان کشور هتک حرمت میکنند.
طی دهههای اخیر در زمان دولت اصلاحات، سنگ بنای نخستین یک چنین رفتارهایی گذاشته شد. چهرههایی، چون عبدالله نوری، عطاءالله مهاجرانی و حتی شخص سید محمد خاتمی بارها با توهینها و تخریبهای افراد و جریانات تندرو مواجه شدند. جهتگیری این تخریبها هم اغلب سیاسی و جناحی و در راستای منافع بیشتر برخی گروهها بود.
تداوم این رفتارهای افراطی در زمان احمدینژاد، اما تسریع شد و شدت بیشتری پیدا کرد. اغلب تخریبها در این برهه هم متوجه آیتالله هاشمیرفسنجانی بود؛ اما گذشت زمان نشان داد که برای جریانات تندرو، خودی و غیر خودی معنا ندارد. حتی علی لاریجانی که روز و روزگاری در اردوگاه راست برای خود نام و نشانی داشت، در تیررس تخریب و توهینهای این افراد قرار گرفت. ماجرایی که نشان داد حمایت از تندروی مانند شتری است که نهایتا درب خانه حامیانش هم میخوابد.
نامهای دیگر هم، یکییکی از راه رسیدند، مسیح مهاجری، هادی خامنهای، سیدحسن خمینی و نهایتا حسن روحانی آخرین اسامی هستند که در سیبل هتاکی گروههای تندرو قرار گرفتند. اما هتک حرمتها تنها معطوف به افراد نمیشد و در برخی موارد متوجه سفارتخانهها هم میشد. حمله به سفارتخانههای عربستان و انگلیس توسط یک جریان خاص سیاسی از جمله این تندرویهای سیاسی است.
ماجرا زمانی عجیبتر شد که برخی از سردمداران این تحرکات افراطی در آینده به پستها و سمتهای بالای سیاسی و مدیریتی رسیدند. علی فروغی مدیر شبکه ۳ سیما یکی از حملهکنندگان به سفارت انگلیس است که پس از این حمله پلههای ترقی را به سرعت پیمود. برخی دیگر از حملهکنندگان به علی لاریجانی هم در ادامه به مجلس یازدهم راه یافتند و مدیریت در سطوح بالا را تجربه کردند.