اسفندیار امینی،با اشاره به طویل بودن مسیر رودخانه زاینده رود از سرچشمه تا جاری شدن آن بر بستر رودخانه و زمین‌های کشاورزی اظهار داشت: به‌دلیل طولانی بودن رودخانه متاسفانه نظارت دقیق و صحیح بر رودخانه وجود ندارد.
وی پیرامون اینکه متاسفانه در سال‌های گذشته مشاهده کردیم که شهرها و روستاهای بالادست به‌دلیل دسترسی همیشه به آب بسیار زیادتر از حد مجاز و نیازشان برداشت‌هایی داشته‌اند، افزود: چنانچه در بالادست رودخانه حتی حجم بسیار اندکی آب برداشت شود به یک باره تاثیر چند برابری بر میزان آب در پایین دست خواهد داشت.
دبیر اجرایی نظام صنفی کشاورزی استان اصفهان با توصیه به بخش‌های صنایع سبک و سنگین و افرادی که پمپاژ آب و حتی آنهایی که چاه‌هایی در حریم رودخانه دارند، بیان کرد: در حال حاضر درصد بسیاری از آب متاسفانه در مسیر انتقال دچار هدررفت می‌شود که این امر بیشتر نفوذ در آب خوان‌ها و به دلیل برداشت‌های بی‌رویه از طریق چاه‌ها است که باید حتما رعایت شود.
وی با اشاره به اینکه در سال‌های گذشته تاکنون مشکلات کشاورزان و نارضایتی آنها از هدررفت آب وجود داشته است گفت: این مسائل با وجود کانال‌کشی‌ها و استخرهای احداثی (البته اندکی تعدیل شده) در مسیر رودخانه مباحث تکراری و همیشگی در سال‌های اخیر بوده و هست اما موضوع اصلی حفر تعداد زیادی چاه با مجوز شرکت آب منطقه‌ای اصفهان در حریم و بستر رودخانه زاینده‌رود است که طبعا بیش از گذشته آب برداشت می‌کنند.
امینی پیرامون اینکه هرگونه برداشت مجاز و غیرمجاز بیش از حد نیاز و غیرقانونی بر میزان آب رودخانه در پایین دست بسیار تاثیرگذار خواهد بود اظهار داشت: تعداد زیادی چاه بدون مجوز در حریم رودخانه زاینده‌رود هم حفاری شده که متاسفانه علی‌رغم وجود قوانین مربوطه شرکت آب منطقه‌ای، خواسته یا نتوانسته و یا در نهایت دستگاه قضائی و انتظامی آن‌طور که باید همراهی نکرده‌اند.
وی با بیان اینکه افرادی که در بالادست شهر اصفهان هم بند زده‌اند و موانعی را در بستر رودخانه ایجاد کردند باید توصیه‌ها را اجرایی کنند افزود: در مباحث مصارف خانگی، شهری، بهداشتی، فضای سبز و کشاورزان باید نهایت دقت را در مصرف آب داشته باشند و با تغییر نوع گیاه برای فضای سبز و حتی صنایع مکانیزم که برای ۵۰ تا ۶۰ سال گذشته مستقر شده با توجه به نیاز آبی جایگزین کنند.
دبیر اجرایی نظام صنفی کشاورزی استان اصفهان در پاسخ به اینکه براساس آمارها در سال‌های گذشته بسیاری از چاه‌های حفاری غیرمجاز در حریم رودخانه زاینده‌رود توسط مسئولان و سازمان‌های مربوطه پلمب شده است و آیا این مسئله تاثیری بر میزان آب در پایین دست رودخانه داشته است، بیان کرد: متاسفانه آمارهای ارایه شده فقط جنبه رسانه‌ای دارد براساس قوانین چاه‌های غیرمجاز باید به نحوی پر شوند که به هیچ‌وجه دیگر قابل استفاده نباشند نه اینکه در برخی مواقع با سیمی کوچک پلمب می‌شود و صاحب زمین که نمی‌تواند نظاره‌گر نابودی محصولاتش باشد پس از رفتن بهره‌بردار مجبور به بریدن سیم می‌شود.
وی پیرامون اینکه با وجود چاه‌های مجاز، غیرمجاز، استخرها و کانال‌کشی‌ها در حریم رودخانه زاینده‌رود چند درصد از آب برداشت می‌شود گفت: نمی‌توانیم درصد صحیح را تخمین بزنیم اما رودخانه زاینده‌رود همانند لوله آبی نیست که مقداری در ابتدا و وسط آن برداشت شود و مابقی به انتهای مسیر برای آبیاری زمین‌های کشاورزی برسد بلکه رودخانه زنده‌ای است که به خودی خود در سفره‌های زیرزمینی که سطح آنها اکنون پایین‌تر هم رفته بسیار تاثیرگذار است.
امینی درباره اینکه مشکلات زاینده‌رود یک دلیل ندارد و برآیند دلایل مختلف زمینه‌ساز بحران بوده است اظهار داشت: تنها راه‌حل برون رفت از این معضلات اجرای صریح و کامل قانون است.
وی با بیان اینکه اگر قانون حریم رودخانه زاینده‌رود به‌طور کامل توسط دولت اجرا شود می‌طلبد که کشاورزان همراهی و همکار‌های لازم را عملیاتی کنند افزود: اگر چه مسئول و متولی آب فقط یک دستگاه است اما مسئله آب همکاری تمام دستگاه‌های قضائی، انتظامی و غیره را می‌طلبد که قاطعانه با بی‌قانونی‌ها برخورد کنند.
