تیمی از محققان مرکز جامع سرطان جانسون کشف کرده‌اند که استفاده از دارویی که بیشتر برای اسکیزوفرنی استفاده می‌شود در کنار پرتودرمانی به معالجه بهتر گلیوبلاستوما، یکی از کشنده‌ترین و تهاجمی‌ترین تومورهای مغزی کمک می‌کند. محققان آمریکایی پس از انجام این کار بر روی موش‌ها نتایج امیدوار کننده‌ای را مشاهده کردند و قرار است آزمایش‌های بالینی انسانی را نیز از تابستان آغاز کنند.
گلیوبلاستوم مولتی‌فرم(Glioblastoma multiforme) یا GBM یا گلیوبلاستوما شایع‌ترین تومور بدخیم اولیه سیستم عصبی مرکزی است که در نخاع یا مغز بروز می‌کند. منشا تومور سلول‌های آستروسیت (نوعی یاخته گلیال) است.
آنچه محققان طی این مطالعه دریافتند این است که ترکیب پرتودرمانی با داروی “تری فلوپرازین”(Trifluoperazine) که برای بیماری اسکیزوفرنی مورد استفاده قرار می‌گیرد، سلول‌های گلیوبلاستوما را مورد هدف قرار می‌دهد و به غلبه بر مقاومت در برابر درمان که معمولاً در این نوع سرطان تهاجمی مغز اتفاق می‌افتد، کمک می‌کند. به طور معمول، امید به زندگی بیماران مبتلا به این نوع سرطان تنها ۱۲ تا ۱۸ ماه پس از تشخیص این بیماری است. پرتودرمانی معمولاً یکی از مؤثرترین روش‌های درمانی علیه سرطان است، با این وجود در گلیوبلاستوما سلول‌های توموری اغلب در برابر اشعه مقاوم هستند.
دکتر “فرانک پاژونک”(Frank Pajonk) استاد ارشد این مطالعه گفت: در حالی که پرتودرمانی یکی از معدود روش‌های درمانی است که بقای بیماران گلیوبلاستوما را طولانی‌تر می‌کند، اما پرتودرمانی به تنهایی تاثیر بسیار کمی در درمان این بیماری دارد زیرا ما با تومورهای بسیار تهاجمی سروکار داریم. داروی تری فلوپرازین به خودی خود کار چندانی نمی‌کند اما هنگامی که با پرتودرمانی ترکیب می‌شود عملکرد بسیار موثری خواهد داشت. نکته مهم این است که این دارو سلول‌ها را در معرض پرتوها حساس نمی‌کند بلکه از ایجاد سلول‌های بنیادی گلیومای مقاوم جلوگیری می‌کند.
این محققان روش خود را بر روی موش‌ها آزمایش کردند و دریافتند در هنگام استفاده از این ترکیب(پرتو درمانی همراه با داروی تری فلوپرازین) رشد تومورها بطور چشمگیری کاهش می‌یابد و عمر موش‌ها طولانی‌تر می‌شود. این درمان میزان بقای موش‌ها را تا ۱۰۰ درصد به بیش از ۲۰۰ روز افزایش داد و این در حالی است که این میزان در هنگام استفاده تکی از پرتودرمانی تنها ۶۷.۷ درصد است.
این تیم تصمیم دارد تابستان امسال آزمایش‌های بالینی انسانی خود را آغاز کند.”لیا نیمفو”(Leia Nghiemphu) یکی از پژوهشگران این مطالعه در انتها گفت: گام بعدی این است که ببینیم آیا می‌توانیم این مقاومت در برابر اشعه را در انسان متوقف کنیم یا خیر.
یافته‌های این مطالعه در مجله “Proceedings of the National Academy of Sciences” منتشر شد.
انتهای پیام
