ایسنا و به نقل از انگجت، محققان از روش “نقشه‌برداری ۳بعدی اتم”(به طور خاص، برش‌نگاری کاوش اتم) استفاده کردند تا دریابند که قدیمی‌ترین مایعات مولکولی منظومه شمسی، توانسته‌اند از توسعه آمینواسیدها و در نهایت “حیات”، پشتیبانی کنند.
یک تیم تحقیقاتی، مولکول‌های موجود در مرزهای ذرات مگنتیت در یک شهاب سنگ ۴.۵ میلیارد ساله را مورد مطالعه قرار دادند تا نشانه‌های مایعاتی که مگنتیت‌ها در آنجا شکل گرفته‌اند را پیدا کنند که ظاهرا این مایعات قلیایی و دارای سدیم بودند.
درحالی‌که محققان از مدتها قبل می‌دانستند که در اوایل منظومه شمسی آب وجود داشت، این برای اولین بار است که شواهدی، به طور مستقیم ویژگی‌های شیمیایی و اسیدیته این آب را نشان می‌دهد. این ویژگی تا حدودی به لطف ماهیت نمونه شهاب‌سنگ امکان‌پذیر است.
این مطالعه می‌تواند برای آینده کاوش‌های فضایی هم مفید باشد. محققان امیدوارند روش‌هایی را برای مطالعه نمونه‌های فرازمینی کشف کنند. نمونه‌هایی که چه از سیارک‌ها باشند و چه از مریخ.
در نتیجه، سازمان‌های فضایی مجبور نخواهند بود برای گردآوری اطلاعات بیشتر، ماموریت‌های فضایی غیرضروری انجام دهند.
انتهای پیام
