سید مهدی میرباقری، افزود: ۳.۳ میلیارد متر مکعب از این میزان را چاه‌های مجاز استان از دل زمین بیرون می‌کشند و ۳۷۰ میلیون متر مکعب نیز از چاه‌های غیرمجاز برداشت می شود.
وی ادامه داد: برای درک بهتر این عدد بزرگ بهتر است اینگونه مثال بزنیم که حجم کلی سد زاینده رود ۱.۴ میلیارد متر مکعب است که البته این روزها قسمت اعظم آن خالیست؛ اگر این سد بطور کامل پر باشد بیش از ۲.۵ برابر آن مقدار آبی است که سالانه از دل زمین استخراج می‌شود که در حقیقت مقدار بسیار بالایی است.
وی گفت: در استان اصفهان ۴۰ هزار و ۵۶۶ حلقه چاه مجاز و ۲۱ هزار و ۲۹۷ حلقه چاه غیرمجاز وجود دارد که بین ۱۰ تا ۱۱ هزار حلقه آنها فعال است.
مدیر حفاظت و بهره برداری شرکت آب منطقه‌ای اصفهان اضافه کرد: از سال ۸۴ تاکنون به روش‌های گوناگون مانند مسدود و پلمب کردن از فعالیت ۶ هزار و ۵۷۰ حلقه چاه غیرمجاز جلوگیری شد که حفظ ۲۱۴ میلیون متر مکعب آب را در پی داشت.
میرباقری مسدود و پر کردن چاه‌های غیرمجاز را فرایندی زمان بر و مشکل برشمرد و خاطرنشان کرد: همکاری بین نهادها و دستگاه‌های مختلف بویژه نهادهای نظارتی و انتظامی ضروری است، زیرا مقاومت سودجویانی که سال‌ها از این چاه‌ها بصورت غیرقانونی برداشت می‌کنند بالاست.
وی تصریح کرد: حفر چاه‌های غیرمجاز در استان همچون سایر نقاط کشور وجود دارد و بی شک فرهنگ‌سازی و اینکه همگان بفهمند سود جمعی را نباید فدای منفعت شخصی کرد برای جلوگیری از این امر لازم است.
مدیر حفاظت و بهره برداری شرکت آب منطقه‌ای اصفهان گفت: در یک سال اخیر بالغ بر یک هزار و ۲۰۰ حلقه چاه غیرمجاز جدید در شهرستان‌های مختلف استان شناسایی و برای مسدود کردن حدود ۸۰۰ حلقه اقدام شد.
نگاهی به آمار و ارقام در چهار دهه گذشته نشان می‌دهد که تعداد چاه‌های ایران حدود ۴۲ سال قبل ۶۰ هزار حلقه بوداما هم اکنون ۸۰۰ تا ۹۰۰ هزار حلقه چاه در کشور وجود دارد که ۴۰ درصد از آنها غیر مجازند و از این تعداد ۳۵۰ تا ۴۰۰ هزار حلقه چاه کشاورزی غیرمجاز در کشور وجود دارد که سالانه بیش از ۱۰ میلیارد مترمکعب آب با این چاه‌ها مصرف می‌شود.
زاینده‌رود به طول بیش از ۴۰۰ کیلومتر بزرگترین رودخانه منطقه مرکزی ایران است که از کوه‌های زاگرس مرکزی بویژه زرد کوه بختیاری سرچشمه گرفته و در کویر مرکزی ایران به سمت شرق پیش می‌رود و به تالاب گاوخونی در شرق اصفهان می‌ریزد.
این رودخانه که علاوه بر جاذبه تفریحی و فرهنگی، همواره نقشی مؤثر در کشاورزی و اقتصاد منطقه مرکزی کشورمان و هستی تالاب گاوخونی داشته است، در دهه‌های اخیر به علت کمبود بارش‌ها، خشکسالی‌های متوالی، تراکم جمعیت و افزایش برداشت به یک رودخانه فصلی تبدیل و در پایین دست در فصول گرم بویژه تابستان با خشکی مواجه شده است.
کاهش چشمگیر منابع آبی و خشکی زاینده‌رود اکنون در صدر چالش‌های فراروی این استان نظیر آلودگی هوا، ترافیک، فرونشست زمین و زیست محیطی است که به تاکید کارشناسان و مسوولان امر باید برای برون‌رفت این معضل اساسی فراگیر برنامه‌ریزی علمی و عملی پایدار با اجرای طرح‌های تامین آب صورت گیرد.
