در مدت بیش از یک سال ونزوئلا و تلاش دولت ترامپ برای سرنگونی دولت سوسیالیست نیکلاس مادورو، رییس جمهور ونزوئلا از یکی از داغترین اخبار جهان به یک موضوع بی اهمیت تبدیل شده است. محبوبیت خوان گوایدو، رهبر اپوزیسیون ونزوئلا افول کرده است و تا دسامبر ۲۰۲۰ که زمان برگزاری انتخابات مجلس ملی ونزوئلا است به نظر می رسد فرصت واشنگتن برای تغییر حکومت در این کشور آمریکای لاتین از دست رفته است. این امر دست مخالفان آمریکا و حامیان آنها به خصوص ولادیمیر پوتین، رییس جمهور روسیه را در منطقه تحکیم کرده است. مسکو در حال دستیابی به کنترل ثروت نفتی عظیم ونزوئلا است. این کشور آمریکای لاتین صاحب بزرگترین ذخایر هیدروکربن جهان است که برآورد شده به بیش از ۳۰۰ میلیارد بشکه می رسد و ۱۲ درصد بالاتر از ذخایر عربستان سعودی است. ونزوئلا زمانی مهمترین منبع تامین نفت سنگین برای پالایشگاههای آمریکایی به خصوص پالایشگاههای منطقه میدوست بود که تجهیزاتشان مختص پالایش نفت با چگالی کمتر از ۴۰ ای پی آی بود.
مجموعه عواملی شاملی وخامت اوضاع زیرساخت و عدم سرمایه گذاری کافی در فعالیتهای تعمیراتی و توسعه باعث شد صنعت نفت ونزوئلا در معرض فروپاشی قرار گیرد. تولید نفت ونزوئلا طی یک دهه گذشته سقوط کرد و به کمتر از یک ششم تولید ۲.۳ میلیون بشکه در روز در سال ۲۰۰۹ رسید. طبق گزارش اوت امسال اوپک، تولید نفت ونزوئلا در ژوییه به ۳۳۹ هزار بشکه در روز رسید که کمتر از میانگین تولید روزانه سال ۲۰۱۹ این کشور بوده است.
فروپاشی صنعت هیدروکربن ونزوئلا که از نظر اقتصادی برای این کشور اهمیت بالایی دارد باعث تزلزل اقتصادی شده است و طبق آمار صندوق بین المللی پول، تولید ناخالص داخلی ونزوئلا در سال ۲۰۱۹ به میزان ۳۵ درصد کوچک شد و در سال ۲۰۲۰ به میزان ۱۵ درصد و در سال ۲۰۲۱ به میزان پنج درصد دیگر کوچک خواهد شد. در نتیجه کاراکاس که زمانی تاج آمریکای جنوبی بود، اوضاع دشواری پیدا کرده و جایگاه خود به عنوان کشور محبوب مدیران نفتی، تاجران و گردشگران را از دست داده است.
مشکلات اقتصادی ونزوئلا به دلیل کاهش تولید نفت تشدید شده است. حتی تلاشهای دولت با حمایت قابل توجه روسیه برای افزایش تولید نفت به جایی نرسید و تولید ژوییه این کشور به ۳۳۹ هزار بشکه در روز رسید که یک درصد بالاتر از ماه پیش از آن بود. آمار بیکرهیوز نشان داد تا ژوییه سال ۲۰۲۰ تنها یک دکل حفاری فعال نفت در ونزوئلا در مقایسه با ۲۵ حلقه در مدت مشابه سال گذشته وجود داشت.
وابستگی اقتصادی به نفت دولت ونزوئلا را ناچار خواهد کرد به دنبال دریافت حمایت بیشتر از روسیه شود به خصوص که تحریمهای آمریکا مانع از دسترسی ونزوئلا به بازارهای سرمایه بین المللی و فروش نفت خام شده است. مسکو از زمان به قدرت رسیدن هوگو چاوز، رییس جمهور فقید ونزوئلا سابقه طولانی در حمایت از این کشور داشته است و با کمک به فروش نفت ونزوئلا، به دولت مادورو اجازه داده تحریمهای آمریکا را دور بزند. چین با وجود تحریمهای آمریکا یکی از واردکنندگان بزرگ نفت ونزوئلا بوده است. این فروش با کمک غول نفتی روس نفت حاصل شده که بیش از شش میلیارد دلار وام به ونزوئلا داده و در قبال آن نفت دریافت کرده است. طبق برآورد برخی از تحلیلگران، بازپرداخت حدود ۸۰۰ میلیون دلار از این وام هنوز مانده است.
آمریکا برای مقابله با دور زدن تحریمهایش، شرکت روس نفت را هدف تحریم قرار داد اما اعلام کرد این تحریمها بمحض این که این شرکت از ونزوئلا خارج شود، برداشته خواهند شد. روس نفت در واکنش به این تحریمها داراییهای خود در ونزوئلا را به یک شرکت دولتی روسیه فروخت. این امر نزدیکی رابطه میان کاراکاس و مسکو را بارز کرد و انتظار می رود پس از توقیف اخیر یک محموله سوخت به مقصد ونزوئلا مستحکمتر شود. دولت ترامپ مصمم است مانع فروش نفت کاراکاس شود که تنها منبع ارزآوری این کشور است.
رابطه نزدیک با ونزوئلا برای روسیه منافع ژئوپلیتیکی قابل توجهی شامل افزایش نفوذ در منطقه ای که همواره آمریکا نفوذ قابل توجهی در آن داشته و همچنین دسترسی به بزرگترین ذخایر نفت جهان را به همراه آورده است. تحولات اخیر در ونزوئلا نشان می دهد که این رابطه از این هم نزدیکتر خواهد داشت.
بر اساس گزارش اویل پرایس، به نظر می رسد واشنگتن قدرت تغییر حکومت در ونزوئلا را از دست داده و تحریمهای شدید و ریاضت اقتصادی ناخواسته، دولت این کشور را به روسیه نزدیکتر کرده و برای مسکو امکان کنترل وسیعتر ذخایر نفتی ونزوئلا را فراهم کرده است. این امر علاوه بر تقویت نفوذ ژئوپلیتیکی روسیه، تاثیرگذاری این کشور بر قیمتهای نفت از طریق افزایش قدرت چانه زنی با اوپک را که از سال ۲۰۱۶ با روسیه برای مدیریت بازار نفت متحد شده است، تقویت می کند.
انتهای پیام
