قهوه
قهوه ممکن است در جذب و احتمالاً حتی ذخیره آهن در رژیم غذایی تداخل ایجاد کند. در حالی که کافئین نقش کمی در این اثر دارد، اما به نظر می‌رسد عامل اصلی آن پلی فنول‌ها باشد (به این معنی که قهوه بدون قهوه از این امر مستثنی نیست). نوشیدن قهوه حداقل یک ساعت قبل از غذا تأثیر کاهش مصرف آهن را کاهش داده و اطمینان حاصل می‌کند که هنوز می‌توانید از بسیاری از فواید پلی فنول برای سلامتی بهره‌مند شوید.
تخم مرغ
در حالی که زرده تخم مرغ به طور طبیعی غنی از آهن است، تخم مرغ حاوی پروتئینی به نام فسویتین است که مقدار زیادی آهن را به هم متصل می‌کند و باعث می‌شود کمتر برای هضم غذا در دسترس باشد. فسویتین موجود در تخم مرغ همچنین ممکن است از جذب آهن از غذا‌های دیگر جلوگیری کند. خبر خوب این است که اسید اسکوربیک – ویتامین C – به آزادسازی آهن کمک می‌کند، بنابراین یک لیوان آب نارنج همراه با املت صبحگاهی می‌تواند به شما کمک کند.
شیر
به نظر می‌رسد کلسیم موجود در لبنیات در جذب آهن تداخل ایجاد می‌کند، اما خوشبختانه به نظر می‌رسد این اثر کوتاه مدت باشد. از آنجا که کلسیم یک قسمت اساسی از یک رژیم غذایی سالم است، بهترین راهکار برای مقابله با کم خونی، مصرف لبنیات (و غذا‌های غنی شده با کلسیم) چند ساعت قبل یا بعد از وعده‌های غذایی غنی از آهن است تا مزایای هر دو را به حداکثر برسانید.
چای
چای مانند قهوه سرشار از پلی فنل و تانن است که ممکن است در جذب آهن در رژیم غذایی تداخل ایجاد کند. با کمال تعجب، یک مطالعه نشان داد که این تأثیر نه تنها در چای سیاه، بلکه در چندین چای گیاهی، به خصوص نعناع فلفلی و بابونه دیده می‌شود.
زردچوبه
زردچوبه یکی از چندین گیاه و ادویه جات حاوی پلی فنول است که نشان داده شده در دوز‌های بالا، جذب آهن را مهار می‌کند. کورکومین ترکیبی در زردچوبه است که به آهن متصل می‌شود و به نظر می‌رسد وقتی ذخیره آهن کم باشد، اثر آن بیشتر می‌شود. از آنجا که زردچوبه بعضاً به عنوان مکمل برای اثرات ضد التهابی استفاده می‌شود، امکان ایجاد یا تشدید کم خونی فقر آهن را دارد
