گروه سیاسی: طی چند هفته گذشته فشار بر مخالفان ولادیمیر پوتین، رئیس جمهوری روسیه به حد بی سابقه‌ای رسیده است.
آلکسی ناوالنی، منتقد اصلی او در زندان است و فعالیت بنیاد مبارزه با فساد ناوالنی پس از این که در رده سازمان های افراطی قرار گرفت، به حال تعلیق درآمد و شبکه دفاتر منطقه ای او منحل شد.
پلیس هزاران نفر از مخالفان را دستگیر کرده یا به خانه‌هایشان هجوم برده است.کاملا قابل درک است که چرا بسیاری فکر می کنند در حال حاضر هیچ کس در روسیه نمی‌تواند چالش واقعی برای پوتین ایجاد کند.در سال جاری میلادی ده ها هزار نفر در حمایت از ناوالنی در یک رشته راهپیمایی‌ها به خیابان ها رفتند ولی به نظر می‌رسد پوتین همچنان بدون رقیب قدرت را قبضه کرده است.
در ژوئیه ۲۰۲۰، دمیتری پسکوف سخنگوی کاخ کرملین پوتین را “با نفوذترین شخصیت جهان” توصیف کرد.این سخنگو گفت: “من خوش شانس هستم که سخنگوی پوتین هستم. شخص باید خوش شانس باشد تا سخنگوی با استعدادترین سیاستمدار جهان شود.”
ممکن است پسکوف در مورد نفوذ جهانی رئیس خود اغراق کرده باشد ولی ولادیمیر پوتین بدون شک با نفوذترین سیاستمدار روسیه است.
نظر سنجی‌هایی که توسط مرکز لوادا، که تنها بنگاه نظرسنجی مهم باقی مانده در روسیه است، به عمل آمده نشان می دهد که پوتین هنوز محبوب‌ترین و مورد اعتمادترین سیاستمدار روسیه است.
نظرسنجی ماه فوریه ۲۰۲۱، نشان داد که ۶۴درصد مردم روسیه اقدامات پوتین به عنوان رئیس جمهور را تایید می کنند. در تازه ترین بررسی‌ها در این باره، ۲۹ درصد شهروندان روسیه او را قابل اعتمادترین سیاستمدار توصیف کردند. در همین نظرسنجی ۱۲ درصد مردم میخائیل میشوستین، نخست وزیر روسیه و تنها ۵ درصد مردم آلکسی ناوالنی را به عنوان قابل اعتمادترین سیاستمدار معرفی کرده بودند.برای توجیه علت نفوذ و سلطه پوتین دلایل خوبی وجود دارد.
بسیاری از منتقدان او در طول سال ها کشته شده اند از جمله بوریس نمتسف، که در سال ۲۰۱۵ بیرون کرملین به ضرب گلوله کشته شد.سایر منتقدان، مانند میخائیل خودورُفسکی، غول نفتی سابق که پس از گذراندن ۱۰ سال زندان، در سال ۲۰۱۳ از روسیه خارج شد، ناچار شدند زندگی در تبعید را انتخاب کنند.برخی از منتقدان هم مانند آلکسی ناوالنی، پشت میله‌های زندان هستند. او قبل از به زندان افتادن در اوت ۲۰۲۰ از مسموم شدن با سم نویچوک که مصرف نظامی دارد، جان سالم به در برده بود.
علاوه بر این، آنچه که به آرمان مخالفان کمک نمی‌کند، این حقیقت است که هیچ یک از منتقدان پوتین به پرطرفدارترین رسانه‌های روسیه که به شدت توسط کرملین کنترل می‌شود، دسترسی ندارند.
آلکسی ناوالنی، منتقد اصلی او در زندان است و فعالیت بنیاد مبارزه با فساد ناوالنی پس از این که در رده سازمان های افراطی قرار گرفت، به حال تعلیق درآمد و شبکه دفاتر منطقه ای او منحل شد.
پلیس هزاران نفر از مخالفان را دستگیر کرده یا به خانه‌هایشان هجوم برده است.کاملا قابل درک است که چرا بسیاری فکر می کنند در حال حاضر هیچ کس در روسیه نمی‌تواند چالش واقعی برای پوتین ایجاد کند.در سال جاری میلادی ده ها هزار نفر در حمایت از ناوالنی در یک رشته راهپیمایی‌ها به خیابان ها رفتند ولی به نظر می‌رسد پوتین همچنان بدون رقیب قدرت را قبضه کرده است.
در ژوئیه ۲۰۲۰، دمیتری پسکوف سخنگوی کاخ کرملین پوتین را “با نفوذترین شخصیت جهان” توصیف کرد.این سخنگو گفت: “من خوش شانس هستم که سخنگوی پوتین هستم. شخص باید خوش شانس باشد تا سخنگوی با استعدادترین سیاستمدار جهان شود.”
ممکن است پسکوف در مورد نفوذ جهانی رئیس خود اغراق کرده باشد ولی ولادیمیر پوتین بدون شک با نفوذترین سیاستمدار روسیه است.
نظر سنجی‌هایی که توسط مرکز لوادا، که تنها بنگاه نظرسنجی مهم باقی مانده در روسیه است، به عمل آمده نشان می دهد که پوتین هنوز محبوب‌ترین و مورد اعتمادترین سیاستمدار روسیه است.
نظرسنجی ماه فوریه ۲۰۲۱، نشان داد که ۶۴درصد مردم روسیه اقدامات پوتین به عنوان رئیس جمهور را تایید می کنند. در تازه ترین بررسی‌ها در این باره، ۲۹ درصد شهروندان روسیه او را قابل اعتمادترین سیاستمدار توصیف کردند. در همین نظرسنجی ۱۲ درصد مردم میخائیل میشوستین، نخست وزیر روسیه و تنها ۵ درصد مردم آلکسی ناوالنی را به عنوان قابل اعتمادترین سیاستمدار معرفی کرده بودند.برای توجیه علت نفوذ و سلطه پوتین دلایل خوبی وجود دارد.
بسیاری از منتقدان او در طول سال ها کشته شده اند از جمله بوریس نمتسف، که در سال ۲۰۱۵ بیرون کرملین به ضرب گلوله کشته شد.سایر منتقدان، مانند میخائیل خودورُفسکی، غول نفتی سابق که پس از گذراندن ۱۰ سال زندان، در سال ۲۰۱۳ از روسیه خارج شد، ناچار شدند زندگی در تبعید را انتخاب کنند.برخی از منتقدان هم مانند آلکسی ناوالنی، پشت میله‌های زندان هستند. او قبل از به زندان افتادن در اوت ۲۰۲۰ از مسموم شدن با سم نویچوک که مصرف نظامی دارد، جان سالم به در برده بود.
علاوه بر این، آنچه که به آرمان مخالفان کمک نمی‌کند، این حقیقت است که هیچ یک از منتقدان پوتین به پرطرفدارترین رسانه‌های روسیه که به شدت توسط کرملین کنترل می‌شود، دسترسی ندارند.
