جلیلی، زاکانی و قاضی زاده دکور انتخابات هستند

او در گفتگو با اکوایرن بر این باور است که چنین اقدامی از سوی شورای نگهبان جای تعجب ندارد البته با مقداری اختلاف، همان اتفاقی رخ داد که فکر می‌کرد.
آقای مهاجری! به نظر شما از جانب شورای نگهبان سخت گیری صورت گرفته است؟
این خبر خیلی برای من هیجان نداشت و تعجب آور هم نبود. شاید به گونه‌ای همان اتفاقی افتاد که فکر می‌کردم (با مقداری اختلاف).
در حال حاضر به نظر من از بین هفت کاندیدایی که وجود دارند آقای رئیسی در جناح خودشان کاندیدای اصلی هستند و سه کاندیدای نمایشی هم ایشان را پشتیبانی می‌کند یعنی آقای جلیلی، آقای زاکانی و آقای قاضی زاده هاشمی کاندیدا‌های نمایشی هستند و حتی نمی‌توانم بگویم که پوششی هستند، چون اصلا آمده بودند که دکوراسیون قضیه درست باشد که حالا هم دکوراسیون درست شد.
از طرفی در مورد آقای همتی به همان دلایلی که در فضای سیاسی مطرح بود که آقای جهانگیری ممکن است دچار مشکلاتی بشود و کارنامه دولت فعلی را مجبور باشد نمایندگی کند به نظرم می‌آید نباید با اقبال زیادی مواجه باشد، همین طور آقای مهرعلیزاده که به نظرم خیلی دیرهنگام رسیدند.
من فکر می‌کنم در انتخابات ۲۸ خرداد اگر دو گانه‌ای شکل بگیرد بین آقای رئیسی و آقای رضایی خواهد بود. این دو گانه هرگز یک دو گانه سیاسی نیست، چون تفاوت چندانی بین دیدگاه‌های آقای رئیسی و آقای رضایی وجود ندارد، البته مقداری عقبه سیاسی آن‌ها فرق می‌کند.
یعنی به هر حال عقبه سیاسی آقای رئیسی با اینکه ایشان اصرار دارند که بگویند مستقل هستند، ولی وقتی که ایشان رئیس ستادشان را از یکی از وزرای آقای احمدی نژاد را انتخاب می‌کنند یعنی عملا به یک شعار تو خالی تبدیل می‌شود، به هرحال هم آقای رضایی و هم آقای رئیسی متعلق به یک جناح سیاسی هستند و خیلی تفاوت‌های سیاسی ندارند، اما به لحاظ عملکردی و به خصوص در موضوع بحث‌های اقتصادی من فکر می‌کنم این دوگانه شکل بگیرد، با اینکه آقای رئیسی یک برنامه ۷ هزار صفحه‌ای اقتصادی دادند، اما تصور من این است که آقای محسن رضایی فرصت کافی برای اینکه روی موضوعات اقتصادی کار کند را داشته است، یعنی ایشان از سال ۸۴ تا الان دارد در این زمینه کار می‌کند و فکر می‌کنم اگر دو گانه‌ای در حوزه اقتصاد شکل بگیرد بین این دو نفر باشد.
شما خیلی مستقیم سر وقت خود انتخابات رفتید و بین این هفت نفر قیاس انجام دادید. من سؤالم را دوباره تکرار می‌کنم، در مورد احراز صلاحیت‌ها به نظر شما رفتار شورای نگهبان سخت گیرانه‌تر از دوره‌های قبلی و حد معمول بود یا خیر؟
من تعمدا سراغ بخش بعدی رفتم، چون یک موضوعی است که گذشته است و بحث کردن در مورد آن نه سودی به حال آینده ما دارد و نه رفتار شورای نگهبان را تغییر خواهد داد. شورای نگهبان همینجوری بزرگ شده است، با همین ادبیات و با همین شیوه و با همین روش همینی هست که هست و ما چه بخواهیم و چه نخواهیم شورای نگهبان در همه دوره‌ها همین کار را کرده است و بعضی وقت‌ها غافلگیر شده است و این دفعه دیگر نمی‌خواست غافلگیر شود. آن‌ها در ۹۲ و ۹۶ و ۸۴ و ۸۸ و ۷۶ غافلگیر شده بودند و در دوره‌های مختلف مجلس هم همین جور و حتی گاهی اوقات در مورد خبرگان هم همین جور! این دفعه نمی‌خواست غافلگیر شود و حالا اگر ما بخواهیم بحث کنیم که آیا سخت گیرانه بود؟ خیر سخت گیرانه نبود، چون روش آن‌ها همینجوری است، بنابراین به نظرم باید ساخت.
آیا تلاش‌هایی قبل از اعلام نهایی برای مراوده و مذاکره با اعضای شورای نگهبان صورت گرفته بود که تغییراتی اتفاق بیفتد یا خیر؟ آیا چیزی به گوش شما از اخبار پشت پرده خورده بود؟
خیر. من اصلا پیگیری هم نکردم، چون فکر نمی‌کردم چنین اتفاقی متصور باشد که اعضای شورای نگهبان بخواهند با مذاکره چیزی را تغییر دهند. من یک بحث مبنایی تری دارم راجب به اینکه آیا شورای نگهبان اصلا صلاحیت این را دارد که صلاحیت کاندیدا‌های ریاست جمهوری را بررسی کند یا خیر؟ من در این حرف دارم، نه اینکه بگویم به لحاظ قانونی آیا صلاحیت دارند یا خیر؛ قانونی که نوشته اند، من می‌خواهم بگویم بعضی از آقایان شورای نگهبان حداکثر کار مدیریتی که داشته‌اند مثلا یک گروه علمی در دانشگاه زیر نظر این‌ها بوده است مثلا گروه حقوق دانشگاه تهران یا شهید بهشتی یا..، کسی که تمام کار مدیریتیش همین است چطور می‌تواند قضاوت کند که مثلا آقای محسن رضایی یا آقای رئیسی یا هرکس دیگری توان مدیریتی دارد یا خیر، این حرف خنده داری است؛ بنابراین درست‌ترین راه آن این است که یک تیم گسترده از مدیران با سابقه که برای مردم شناخته شده باشند (از مدیران دوره‌های گذشته) در یک فضایی جمع شوند و کاندیدا‌های ریاست جمهوری را بررسی کنند و نتیجه آن را به شورای نگهبان دهند و شورای نگهبان نظرات کارشناسی آن‌ها را مورد ارزیابی قرار دهد وگرنه بعضی از آقایان شورای نگهبان حتی مدیر گروه علمی در دانشگاه هم نبودند و مثلا استادیار دانشگاه بودند؛ پس اصل این قضیه به نظر من زیر سؤال است، اما اینکه الان بنشینیم و بحث کنیم که شورای نگهبان تند بود، شل بود، کند بود و .. این موضوعی برای گذشته است و الان دیگر چیزی تغییر نمی‌کند.
یکی از سورپرایز‌های این انتخابات برای اکثریت آقای لاریجانی بود. آیا شما دلیل خاص آن را می‌دانید که چرا ایشان رد صلاحیت شدند؟
من اطلاعی ندارم منتهی یک جوابی را در دو سؤال قبلی عرض کردم. شورای نگهبان نمی‌خواست این دفعه غافلگیر شود، آقای لاریجانی دقیقه نود آمده بود و کسی فکر نمی‌کرد ایشان بیاید بنابراین شورای نگهبان دوست نداشت غافلگیر شود و دوباره انتخابات برگزار شود و تبلیغات انجام شود و بعد آقای لاریجانی رئیس جمهور شود، آقایان هم دوست ندارند که او رئیس جمهور شود پس چرا باید شورای نگهبان چنین کاری را انجام میداد؟ یک «نه» گفت و خودش را راحت کرد.
در انتخابات غیررقابتی هیچ کس نباید خوشحال باشد
اگر قرار باشد یک ماه زودتر پیش بینی داشته باشید، استقبال انتخاباتی را چگونه ارزیابی می‌کنید؟
امیدوارم خوب باشد، ولی عقل این را نمی‌گوید. وقتی که از مردم نظر سنجی می‌کردند که آیا در انتخابات شرکت می‌کنید یا خیر، تازه در شرایطی بود که فرض بر این بود که احتمالا آقای ظریف باشد، آقای جهانگیری باشد، آقای لاریجانی باشد و آقای رئیسی هم باشد، شاید در حالت ضعیف‌تر این اتفاق رخ می‌داد. خبر دارید که آقای رئیسی به شورای نگهبان رفته‌اند و در آنجا به این روند اعتراض داشتند. اعتراض ایشان هم کاملا درست است، البته شاید اعتراض ایشان به خاطر شخص خودشان بود مبنی بر اینکه این گونه که شورای نگهبان در حال تایید صلاحیت کردن است به ضرر او است.
چون وقتی انتخابات رقابتی نباشد کسی که وارد زمین انتخابات می‌شود نباید چندان خوشحال باشد، چون کسی که با خودش مسابقه دهد و برنده شود که هنر نیست؛ بنابراین آقای رئیسی این مسئله را به خوبی می‌دانند و به نظر من این کارشان کاملا عقلانی بوده، اما از طرفی اگر مردم بدانند نتیجه انتخابات از قبل تعیین شده است چه دلیلی دارد که در انتخابات شرکت کنند؟! شما در یک نظر سنجی پیامکی که بدانید نتیجه آن از قبل معلوم است، حتی اگر آن پیامک مجانی هم باشد به خودتان زحمت نمی‌دهید که در آن نظر سنجی شرکت کنید چه برسد بخواهید در انتخابات در این وضعیت کرونا شرکت کنید، ولی با این وجود واقعا دوست دارم که در یک ماه آینده اتفاقات بهتری در کشور رقم بخورد و به نظرم رفتار شورای نگهبان را مردم به نحوی جبران خواهند کرد یعنی مردم دیگر دوست نداشته باشند آن کار اشتباهی که شورای نگهبان انجام داده است را با یک اشتباه بزرگتر به سراغ آن اشتباه بروند.