پروفسور “کویچی واتاشی” (Koichi Watashi)، از پژوهشگران این پروژه گفت: ما برای فهمیدن این موضوع که آیا داروی مورد نظر می‌تواند بر عفونت ناشی از کروناویروس غلبه کند یا خیر، باید سلول‌های VeroE6/TMPRSS2 را هم در معرض دارو و هم در معرض کروناویروس قرار می‌دادیم تا ببینیم که آیا دارو می‌تواند مانع تلاش‌های ویروس در عفونی کردن سلول‌ها شود.
پژوهشگران از این سیستم آزمایشی برای بررسی داروهایی استفاده کردند که در حال حاضر برای کاربرد بالینی تایید شده‌اند؛ از جمله داروهایی مانند “رمدسیویر” (Remdesivir) و “کلروکین” (Chloroquine) که برای درمان کووید-۱۹ تایید شده‌اند. پژوهشگران در این پروژه، دو دارو را یافتند که می‌توانند کروناویروس را به صورت موثر مهار کنند؛ “Cepharanthine” که برای درمان التهاب به کار می‌رود و “Nelfinavir” که برای درمان عفونت “HIV” تایید شده است.
پژوهشگران دریافتند که Cepharanthine با پیشگیری از اتصال ویروس به پروتئین روی غشای سلول که به دروازه سلول شباهت دارد، ورود ویروس به سلول را مهار می‌کند. در مقابل، Nelfinavir با مهار پروتئینی که ویروس با تکیه بر آن تکثیر می‌شود، از تکثیر شدن ویروس در سلول پیشگیری می‌کند.
با توجه به این که داروها مکانیسم ضد ویروسی متمایزی دارند، استفاده از هر دو دارو به همراه یکدیگر می‌تواند تاثیر ویژه‌ای بر بیماران داشته باشد. مدل‌های محاسباتی پیش‌بینی می‌کنند که ترکیب این دو دارو می‌تواند پاکسازی کروناویروس از ریه را سرعت بدهد.
در هر حال، نتیجه به دست آمده بدان معنا نیست که این داروهای جدید را در مراکز درمانی کووید-۱۹ خواهیم دید. ترکیب این دو دارو هنوز برای استفاده در سامانه‌های مراقبت از سلامتی آماده نیست. یافته‌های این پژوهش هنوز باید مورد بررسی بیشتر قرار بگیرند.
