تصادف زنجیره‌‌‌‌‌‌‌ای که صبحگاه روز شنبه ۴ دی‌ماه در جاده اهواز به خرمشهر رخ داد، منجر به کشته شدن ۱۰نفر و زخمی‌شدن دست‌‌‌‌‌‌‌کم ۱۵ نفر دیگر شد. مطابق گزارش‌‌‌‌‌‌‌ها، اکثر قربانیان و مصدومان این حادثه دردناک، کارگران نفتی میدان یادآوران بوده‌‌‌‌‌‌‌اند.
این جاده که در میان مردم محلی و کارکنان صنعت نفت به «جاده شرکت‌های نفتی غرب‌کارون» معروف گشته، طی سالهای نه چندان دور شاهد حوادث مرگبار بسیار زیادی بوده است. امری که رئیس پلیس راه خوزستان نیز آن را تایید کرده و می‌گوید: جاده مذکور از محورهای حادثه خیز و پر تصادف خوزستان است.
فعالان اجتماعی خوزستان و مردم محلی نیز در واکنش به این فاجعه انسانی، به وضعیت جاده به شدت معترض شده‌‌‌‌‌‌‌اند و معتقدند که شرکت‌های بزرگ و ثروتمند نفتی که در این منطقه حضور دارند، دست‌‌‌‌‌‌‌کم باید به عنوان بخشی از مسوولیت اجتماعی خود به ترمیم و بهبود وضعیت این جاده دست بزنند که تا کنون محقق نشده است!
در میان واکنش‌‌‌‌‌‌‌های فعالان اجتماعی خوزستان، به غیربومی بودن بسیاری از تصمیم گیران، مدیران نفتی و شرکت های پیمانکاری که به وضعیت این محور و بسیاری از جادههای دیگر که مسیر تردد کارگران نفتی است، بی‌توجهی کرده‌‌‌‌‌‌‌اند هم اعتراض شده است و این فعالان می‌گویند شاید مسئولین مذکور نیازی به جاده ماشین رو ندارند که تاکنون این مسیرها تکمیل نشده است؟
همچنین حجت الاسلام صادق مرادی رئیس کل دادگستری خوزستان ساعاتی پس از وقوع این حادثه عنوان داشت: دستورات لازم برای بررسی علت این مهم صادر شده است و پس از تکمیل تحقیقات، نتایج آن به صورت کامل به اطلاع هموطنان خواهد رسید.
اما در سویی دیگر تعدادی از خبرنگاران سایت های خبری با طرح و ارسال چند پرسش به این رسانه اعتقاد دارند، مدت های مدیدی است که رسانه های خوزستان انتقادات فراوانی به حضور شرکت های غیربومی که کمتر احساس دلسوزی و مسئولیت نسبت به مردم این استان در شرکت مهندسی توسعه نفت(متن) دارند، نموده اند، اما گویا هیچ گوش شنوایی وجود ندارد و شرکت مذکور در زمان مدیریت دهقانی پاسخی به انتقادات رسانه های خوزستان نداشته و در پایان و با پافشاری مجری طرح متن، پروژه ی خدماتی این شرکت از پیمانکاران خوزستانی پس گرفته و به شرکت مرکز نشین تهران افرا سپرده شد که در این خصوص سوال و ابهامات بسیاری نیز وجود دارد!
این خبرنگاران عنوان کردند: طی روزهای گذشته که آن فاجعه ی تصادف اتفاق افتاد ١٠ نفر از کارگران جوان و مظلوم خوزستانی در خودروی مینى بوس بنز مستهلک و خارج از رده ی تحت قرارداد شرکت متن بودند که قطعا این مسئولین باید به افکار عمومی باشند. پیرو این سوال نیز مطرح شده که مسئولیت شرکت مهندسى توسعه نفت(متن) در این قرارداد چیست؟ مجرى طرح این شرکت چگونه نظارت کرده که به جای خودروهای مندرج در قرارداد این شرکت با شرکت مجری یعنی تهران افرا، مینی بوس بنز ۱۳۵۴ قدیمی مستهلک که ناایمن بوده و فاقد جی پی اس (برای جلوگیری از سرعت بالا )، کارگران را جابجا می کرده؟ (برخی افراد مطلع می گویند، در قرارداد فی مابین این شرکت ها آمده مینی بوسH ۳۵۰ هیوندا مدل ۲۰۱۷ به بالا یا اتوبوس اسکانیا و ولوو مدل ۲۰۱۷ و بالاتر از آن)
حال با این تفاسیر آیا اگر موارد مطرح شده فوق درست باشد، نباید ایراد اصلی را به شرکت مهندسی توسعه نفت(متن) وارد کرد که چگونه اجازه داده اند شرکت پیمانکار ساختمانی مرکز نشین؛ که احتمالا در زمینه ی خدمات نیز فاقد صلاحیت اداره کار نیز است و هیچ گونه تجربه ای در حوزه اجرای پروژه های خدماتی مانند غذا و لجستیک ندارد، کارگران مظلوم این شرکت را سوار خودرویی مستهلک نمایند تا اینگونه اتفاقات ناگوار رخ بدهد؟
و سوال دیگر که ابوذر شریفی مدیرعامل فعلی شرکت مهندسی توسعه نفت(متن) باید پاسخگو باشد این است که چرا در طول ده سال گذشته که پیمانکاران بومى و مرتبط و آشنا به محیط و جغرافیا در همین پروژه خدمات لجستیکى انجام میدادند، اتفاقات اینچنینی برای کارگران رخ نداده است؟
پرسش بسیار مهمی که برخی کارشناسان حوزه HSE نیز مطرح کردند این است که آیا شرکت مرکز نشین تهران افرا ظرف چند ماه گذشته مکانی در خوزستان براى کنترل سلامت فنی خودروها و نصب و بررسی جی پی اس آنها احداث کرده است یا خیر؟
همچنین یک مورد دیگر را که بومی های نفتی منطقه عنوان کردند و مدیرعامل شرکت متن باید پاسخگو باشد این است که، آیا وقت آن نیست که به قرارداد شرکت های تهرانی با شرکت متن نگاهی موشکافانه و دقیق تر انداخته شود و بررسی بیشتری صورت پذیرد و در استفاده از پیمانکاران غیر بومی تجدید نظر شود تا شاید از تکرار چنین فاجعه های دردناکی جلوگیری گردد؟
در پایان این رسانه از مسئولین شرکت مهندسی توسعه نفت(متن) می خواهد که به جهت روشن سازی افکار عمومی به سوالات مطرح شده پاسخ دهند.
