گروه سیاسی: سایت امتداد نوشت: رئیس جمهور اخیرا در دیدار با هیات‌های مذهبی گفته: «دولت به همه احترام می‌گذارد اما بی‌تردید کسانی که بانیان وضع موجود هستند و مردم از عملکرد آنان رضایت ندارند، نباید در عرصه‌های مدیریتی مورد استفاده قرار بگیرند.»
حرفهای آقای رئیسی را از دو زاویه می توان بررسی کرد و از این بابت ابراز نگرانی کرد. زاویه اول این است که بپرسیم چه کسانی بانیان وضع موجود هستند و مرجع تشخیص این امر کیست؟ دوم اینکه این نگاه آنهم در سال اول دولت رئیسی نشانه خوبی برای او و دولتش نیست. چراکه ظاهرا به مرحله ای رسیده است که تلاش می کند تا بدنه حامیان خود را به هر طریق ممکن راضی کند و این نشان می دهد رئیسی روز به روز دست به خود تخریبی خواهد زد.
اول: بانیان وضع موجود چه کسانی هستند؟ روشن است که منظور ابراهیم رئیسی از بانیان وضع موجود، دولتمردان دولت قبل یعنی دولت روحانی است. اما سئوال این است که کدام یک از اعضای دولت روحانی در دولت رئیسی پست گرفتند؟ اگر منظور سطح دوم بدنه مدیران دولت روحانی که باید گفت آنها نیز عموما یا از کار کنار گذاشته شدند یا اساسا کارگزاران بوروکرات دولتی هستند که در هر دولتی (چه دولت احمدی نژاد و چه دولت اصلاحات و روحانی) در بدنه دولت امور را برعهده دارد. این بدنه طبیعتا نمی توانند تصمیم گیرنده های اصلی باشند.
اما در طرف دیگر این تصمیم گیران و تصمیم سازان اصلی هستند که بانیان وضع موجود تلقی می شوند. به این معنا که دستکم از مجلس ششم به بعد ریاست مجلس تحت اختیار یک جریان سیاسی (اصولگرا) قرار داشت و وقتی که دیدیم لاریجانی کوچکترین زاویه ای با آنها پیدا کرد، تبدیل شد به نماد وضع موجود و «صلاحیتش را هم از دست داد»
حالا از جناب رئیس جمهور سئوال می کنیم: آیا مسئولان قوه قضائیه که مشخص نیست در پشت درهای بسته و تحت ریاست جناب عالی در قوه قضائیه ۴۰ جلسه برای فساد عیسی شریفی برگزار کردند و معلوم نیست پرونده اساسا چه بود و چه هست، بانی وضع موجود نیستند؟ آیا مسئولان و اعضای مجمع تشخیص مصلحت نظام بانی وضع موجود نیستند؟ آیا مسئولان بنیاد مستضعفان و ستاد اجرایی فرمان امام با آن همه پول و امکاناتی که در اختیارشان هست مسئول وضع موجود نیستند؟ آیا شورای نگهبان با حذف دلسوزان این ملت از فرآیند انتخابات بانی وضع موجود نیست؟ آیا نهادهایی که ریل گذاری اصلی وزارت امور خارجه را تعیین می کنند و وزرای خارجه تنها مسئول اجرای آن فرامین هستند بانیان وضع موجود نیستند؟ آیا مسئولانی که تصمیم گرفتند سالها هزینه های زیادی برای ماندن بشار اسد در قدرت صرف شود که امروز او به آغوش کشورهای عرب چرخش کند و روسیه را ناجی خود بداند تا ایران، بانیان وضع موجود نیستند؟
مهمتر از آن؛ آیا کسانی که با ندانم کاری پرونده هسته ای ایران را در سال ۸۴ و در سرمستی پیروزی بر دولت اصلاحات به شورای امنیت فرستادند و هشدارهای دلسوزان را مورد توجه قرار ندادند، بانی وضع موجود نیستند؟ اسناد شورآباد چه بود؟ آیا تصمیم گیرندگان آن سیاست ها مسئول وضع موجود نیستند؟
دوم: برای تشخیص اینکه چه کسانی بانی وضع موجود هستند، دو راه وجود دارد. یا هر گروهی دیگری را متهم اصلی قلمداد کند یا آنکه شجاعت داشته باشید و به آراء مردم که صاحب اصلی این کشور هستند مراجعه کنید. در یک انتخابات آزاد از آنها بپرسیم چه کسانی را بانی وضع موجود می دانند؟ آیا حاضر هستید پیش قدم شده و در یک رفراندوم به مردم رجوع کنید و بپرسید آیا شما را (به عنوان نماد کل جریان حاکمیت) بانی وضع موجود می دانند یا سیدمحمد خاتمی و حسن روحانی را؟ و هر خروجی که این رای داشت به عنوان فصل الخطاب بپذیرید؟ آیا چنین اعتمادی به نفسی در شما هست؟
سوم: حرف آقای رئیسی آنهم در جلسه با مداحان که از بدنه افراطی اصولگرایان به حساب می آید، نشان می دهد که او صدای اعتراض آنها به عملکرد بد اقتصادی دولتش را شنیده (همچنان که اخیرا سعید حدادیان به او اعتراض کرده بود) و برای راضی کردن این بدنه چاره را در تیغ و حذف افراد دیده تا بلکه به این طریق حامیان تندروی خود را راضی کند. اما به ایشان توصیه می کنیم به سرنوشت احمدی نژاد و همین مداحان دقت کند. همانها که روزگاری برای پیروزی اش شال سبز گردنش انداختند بعدها با چنان فضاحتی او را خطاب قرار دادند که قلم از بیانش شرم می کند.
حرفهای آقای رئیسی را از دو زاویه می توان بررسی کرد و از این بابت ابراز نگرانی کرد. زاویه اول این است که بپرسیم چه کسانی بانیان وضع موجود هستند و مرجع تشخیص این امر کیست؟ دوم اینکه این نگاه آنهم در سال اول دولت رئیسی نشانه خوبی برای او و دولتش نیست. چراکه ظاهرا به مرحله ای رسیده است که تلاش می کند تا بدنه حامیان خود را به هر طریق ممکن راضی کند و این نشان می دهد رئیسی روز به روز دست به خود تخریبی خواهد زد.
اول: بانیان وضع موجود چه کسانی هستند؟ روشن است که منظور ابراهیم رئیسی از بانیان وضع موجود، دولتمردان دولت قبل یعنی دولت روحانی است. اما سئوال این است که کدام یک از اعضای دولت روحانی در دولت رئیسی پست گرفتند؟ اگر منظور سطح دوم بدنه مدیران دولت روحانی که باید گفت آنها نیز عموما یا از کار کنار گذاشته شدند یا اساسا کارگزاران بوروکرات دولتی هستند که در هر دولتی (چه دولت احمدی نژاد و چه دولت اصلاحات و روحانی) در بدنه دولت امور را برعهده دارد. این بدنه طبیعتا نمی توانند تصمیم گیرنده های اصلی باشند.
اما در طرف دیگر این تصمیم گیران و تصمیم سازان اصلی هستند که بانیان وضع موجود تلقی می شوند. به این معنا که دستکم از مجلس ششم به بعد ریاست مجلس تحت اختیار یک جریان سیاسی (اصولگرا) قرار داشت و وقتی که دیدیم لاریجانی کوچکترین زاویه ای با آنها پیدا کرد، تبدیل شد به نماد وضع موجود و «صلاحیتش را هم از دست داد»
حالا از جناب رئیس جمهور سئوال می کنیم: آیا مسئولان قوه قضائیه که مشخص نیست در پشت درهای بسته و تحت ریاست جناب عالی در قوه قضائیه ۴۰ جلسه برای فساد عیسی شریفی برگزار کردند و معلوم نیست پرونده اساسا چه بود و چه هست، بانی وضع موجود نیستند؟ آیا مسئولان و اعضای مجمع تشخیص مصلحت نظام بانی وضع موجود نیستند؟ آیا مسئولان بنیاد مستضعفان و ستاد اجرایی فرمان امام با آن همه پول و امکاناتی که در اختیارشان هست مسئول وضع موجود نیستند؟ آیا شورای نگهبان با حذف دلسوزان این ملت از فرآیند انتخابات بانی وضع موجود نیست؟ آیا نهادهایی که ریل گذاری اصلی وزارت امور خارجه را تعیین می کنند و وزرای خارجه تنها مسئول اجرای آن فرامین هستند بانیان وضع موجود نیستند؟ آیا مسئولانی که تصمیم گرفتند سالها هزینه های زیادی برای ماندن بشار اسد در قدرت صرف شود که امروز او به آغوش کشورهای عرب چرخش کند و روسیه را ناجی خود بداند تا ایران، بانیان وضع موجود نیستند؟
مهمتر از آن؛ آیا کسانی که با ندانم کاری پرونده هسته ای ایران را در سال ۸۴ و در سرمستی پیروزی بر دولت اصلاحات به شورای امنیت فرستادند و هشدارهای دلسوزان را مورد توجه قرار ندادند، بانی وضع موجود نیستند؟ اسناد شورآباد چه بود؟ آیا تصمیم گیرندگان آن سیاست ها مسئول وضع موجود نیستند؟
دوم: برای تشخیص اینکه چه کسانی بانی وضع موجود هستند، دو راه وجود دارد. یا هر گروهی دیگری را متهم اصلی قلمداد کند یا آنکه شجاعت داشته باشید و به آراء مردم که صاحب اصلی این کشور هستند مراجعه کنید. در یک انتخابات آزاد از آنها بپرسیم چه کسانی را بانی وضع موجود می دانند؟ آیا حاضر هستید پیش قدم شده و در یک رفراندوم به مردم رجوع کنید و بپرسید آیا شما را (به عنوان نماد کل جریان حاکمیت) بانی وضع موجود می دانند یا سیدمحمد خاتمی و حسن روحانی را؟ و هر خروجی که این رای داشت به عنوان فصل الخطاب بپذیرید؟ آیا چنین اعتمادی به نفسی در شما هست؟
سوم: حرف آقای رئیسی آنهم در جلسه با مداحان که از بدنه افراطی اصولگرایان به حساب می آید، نشان می دهد که او صدای اعتراض آنها به عملکرد بد اقتصادی دولتش را شنیده (همچنان که اخیرا سعید حدادیان به او اعتراض کرده بود) و برای راضی کردن این بدنه چاره را در تیغ و حذف افراد دیده تا بلکه به این طریق حامیان تندروی خود را راضی کند. اما به ایشان توصیه می کنیم به سرنوشت احمدی نژاد و همین مداحان دقت کند. همانها که روزگاری برای پیروزی اش شال سبز گردنش انداختند بعدها با چنان فضاحتی او را خطاب قرار دادند که قلم از بیانش شرم می کند.
