تایتانیک یکی از مشهورترین نام‌ها در دنیای سفرهای دریایی محسوب می‌شود. این کشتی اقیانوس‌پیمای لوکس ۷.۵ میلیون دلاری (بیش از ۲۰۰ میلیون دلار امروز) یکی از باشکوه‌ترین نمونه‌ها در زمان خود بود.
ساخت کشتی تایتانیک در سوم مارس ۱۹۰۹ آغاز شد و زمانی که پروژه تکمیل شد، با طولی تقریبا به اندازه سه زمین فوتبال و ارتفاع یک ساختمان ۱۷ طبقه، بزرگترین کشتی در نوع خود بود.
در دهم آوریل ۱۹۱۲، کشتی تایتانیک نخستین سفر خود را از شهر ساوت‌همپتون در انگلیس به سمت نیویورک سیتی در آمریکا آغاز کرد. اما چند روز پس از آغاز این سفر، تایتانیک پس از برخورد با یک کوه یخ طی چند ساعت غرق شد. تقریبا ۱۵۰۰ نفر جان خود را در این تراژدی از دست دادند.
امروز، لاشه تایتانیک در اعماق اقیانوس اطلس آرمیده است، اما هنوز شواهد تصویری از این کشتی چشمگیر وجود دارند. در ادامه و با این عکس‌های کمیاب نگاهی به یکی از مشهورترین کشتی‌هایی که تاکنون ساخته شده است، خواهیم داشت.
اتاق خواب درجه یک: تعداد ۸۴۰ اتاق خواب مهمان در کشتی تایتانیک وجود داشت که ۴۱۶ اتاق در کلاس درجه یک، ۱۶۲ اتاق در کلاس درجه دو و ۲۶۲ اتاق در کلاس درجه سه قرار داشتند
اتاق نشیمن کابین لوکس: سوئیت‌های پارلور، مجلل‌ترین سوئیت‌های کشتی تایتانیک بودند که دارای شومینه و اتاق‌های نشیمن خصوصی بودند. فقط چهار سوئیت پارلور در کشتی تایتانیک وجود داشت و قیمت بلیت آنها ۴۳۵۰ دلار (۱۱۵۰۶۰ دلار امروز) بود
کابین کلاس درجه دو: بسیاری از امکانات کابین‌های درجه دو کشتی تایتانیک با امکانات کابین‌های درجه یک در کشتی‌های دیگر آن زمان برابری می‌کرد. هزینه بلیت کابین‌های کلاس درجه دو تقریبا ۶۰ دلار (تقریبا ۱۷۰۰ دلار امروز) بود
یک کابین کلاس درجه دو دیگر
پلکان بزرگ کلاس درجه یک: یکی از نمادین‌ترین ویژگی های داخل کشتی تایتانیک، پلکان بزرگ و مجلل در بخش کلاس درجه یک بود. این پلکان دارای حکاکی های چوبی پیچیده، یک ساعت مجلل، نرده های فلزی بود و گنبدی شیشه ای بر فراز آن قرار داشت
راه پله ها
آسانسورها: مسافران کلاس درجه یک امکان استفاده از سه آسانسور برقی طلاکاری شده را داشتند. آسانسورها در جلوی پلکان بزرگ کشتی قرار داشتند. همچنین، یک آسانسور در دسترس مسافران کلاس درجه دو قرار داشت
سالن استعمال دخانیات
سالن غذاخوری اصلی: کشتی تایتانیک دارای چهار رستوران بود. سالن غذاخوری کلاس درجه یک به مساحت ۱۰ هزار فوت مربع (۹۳۰ متر مربع) بزرگترین رستوران بود که ۵۰۰ نفر می‌توانستند به طور همزمان در آن حضور داشته باشند
غذای خوری کلاس درجه یک
کافه وراندا
کافه پاریسی
سالن استراحت کلاس درجه یک
سالن غذاخوری کلاس درجه سه
ورودی عرشه اِی (A): بسیاری از امکانات کلاس درجه یک از جمله کابین ها، سالن استعمال دخانیات، رستوران ها و موارد دیگر به گونه ای دکور شده بودند تا شبیه مکان هایی باشند که مسافران عادت به استفاده از آنها دارند. هدف این بود که مسافران کلاس درجه یک تا حد امکان احساس بودن در خانه را داشته باشند
عرشه اِی
منطقه نشیمن گردشگاه
باشگاه ورزشی
استخر شنا
باشگاه ورزشی
اتاق مطالعه
اتاق مطالعه
سالن استراحت کلاس درجه یک
سالن استراحت کلاس درجه یک
سالن پذیرایی
فضای نشستن در فضای باز
قسمت عقب کشتی: حتی سامانه نیروی محرکه بخار تایتانیک با در نظر گرفتن تجملات طراحی شده بود. پروانه های پیشرانه برای جلوگیری از لرزش های غیرضروری با زاویه نصب شده بودند. از این طریق مسافران، به ویژه آنهایی که در کلاس درجه یک قرار داشتند، حرکتی تا حد ممکن نرم را تجربه می کردند
دودکش ها: تایتانیک برای خروج دود و گاز دیگ های بخار عظیم خود فقط به سه دودکش نیاز داشت. اما با توجه به اندازه کشتی، طراحان احساس کردند که چهار دودکش نمای زیباتر و با شکوه‌تری به کشتی می بخشد. از این رو، یک دودکش اضافه برای اهداف زیبایی شناختی و فراهم کردن هوای تازه به اتاق های موتورخانه برای کشتی در نظر گرفته شد
کاپیتان اسمیت:
کاپیتان ادوارد اسمیت (سمت راست) پیش از آن که به عنوان کاپیتان تایتانیک انتخاب شود، چندین دهه تجربه در زمینه سفرهای دریایی داشت. این افسر نیروی دریایی بریتانیا قرار بود پس از نخستین سفر دریایی تایتانیک بازنشسته شود
اپراتور بی سیم: فناوری ارتباط بی سیم مورد استفاده در تایتانیک در آن زمان چیز نسبتا جدیدی بود. این فناوری با انتقال کد مورس روی یک فرکانس موج رادیویی باز کار می کرد
