گروه سیاسی: روزنامه ایران نوشت: در فاصله حدود هشت ماه مانده تا انتخابات دوره دوازدهم مجلس شورای اسلامی بازار گمانه‌زنی‌ها درباره صورت‌بندی جریان‌های سیاسی برای حضور در آن در حال گرم شدن است.
روز گذشته در یکی از جدیدترین گمانه‌زنی‌های انتخاباتی، محمدعلی وکیلی، نماینده اصلاح‌طلب مجلس دهم این احتمال را مطرح کرد که اصلاح‌طلبان با سرلیستی اسحاق جهانگیری (معاون اول دولت حسن روحانی) برای دست‌یافتن به کرسی‌های پارلمان وارد رقابت شوند و در فهرست هم برخی وزرای دولت قبل و بعضی چهره‌های جنجالی مثل آذری‌جهرمی در کنار تعدادی از زنان شناخته شده این جریان حضور داشته باشند.
اشاره وکیلی به سرمایه‌گذاری احتمالی اصلاح‌طلبان بر نقش‌آفرینی انتخاباتی زنان فعال سیاسی در حالی است که به تازگی اعضای جبهه اصلاحات ریاست خود را با اکثریت آراء به آذر منصوری سپردند. انتخابی که اگر چه به باور ناظران با حمایت طیف «تندرو و متمایل به تحریم» اصلاح‌طلبان انجام شد، اما معنایی جز آرایش سیاسی گرفتن این جریان سیاسی نداشت. کما اینکه جبهه اصلاحات از زمان تشکیل در اسفندماه ۱۳۹۹ کارویژه‌ای جز سامان دادن به تصمیمات انتخاباتی احزاب اصلاح‌طلب و معدودی موضع‌گیری‌های مناسبتی نداشته است.
با این حساب انتخاب رئیس جدید این تشکل انتخاباتی اصلاح‌طلبان را می‌توان از جهتی به مثابه پاسخ رد ضمنی به نظرات امثال سعید حجاریان دانست. پاسخ به کسانی که اگر چه در سال‌های دور جایگاه نظریه‌پردازی داشتند، اما اکنون با بیان سخنان شاذ و طرح شروط غیرمنطقی برای اصلاح‌طلبان نسخه تحریم انتخابات و عبور از حاکمیت می‌پیچند. اما این جریان سیاسی با انتخاب منصوری نه تنها نشان داد تمایل بیشتری به حضور رسانه‌ای دارد که حتی این گمانه را تقویت کرد که قصد دارد با بهره گرفتن از مسائل رخ داده در سال گذشته بر شعار‌هایی با محوریت مسائل زنان و جوانان مانور بدهد.
اصلاح‌طلبان در حالی به آرایش انتخاباتی و شعار‌های خود شکل می‌دهند که جریان رقیب‌شان این روز‌ها بیش از هرچیز استراتژی سکوت رسانه‌ای درباره انتخابات را پیگیری می‌کند. از طرفی دیگر، اما پراکندگی و افتراقی در تقابل اطرافیان سید مصطفی میرسلیم، محمدباقر قالیباف و مرتضی آقا تهرانی به عنوان سه سرلیست در فهرست شورای ائتلاف بزرگ اصولگرایان برای انتخابات مجلس یازدهم نمودار شده است.
این‌گونه است که مواجهه میرسلیم و قالیباف که پیش‌تر خود را در اتهام‌زنی میرسلیم و شکایت قالیباف نشان داده بود حالا در دعوای توئیتری میان محسن پیرهادی نماینده نزدیک به قالیباف و میرسلیم بازتولید شده است. همان‌طور که بگو مگوی حمید رسایی و مالک شریعتی بر سر مجوز فعالیت داشتن «شانا» (شورای ائتلاف نیروهای انقلاب) و «شریان» (حزب متبوع رسایی) تصویری از افتراق و تقابل در میان بخش‌های دیگری از جریان موسوم به اصولگرایی است.
به این ترتیب گرچه اصلاح‌طلبان برای حضور در انتخابات مجلس با چالش پاسخ به سؤالات بدنه اجتماعی و عبور از نظرات بی‌ربط با واقعیت بعضی چهره‌های رادیکال‌شان مواجه‌اند، اصولگرایان هم چندان رقیب بی‌مشکل و چالشی به حساب نمی‌روند. با اعتنا به این واقعیت که اصلاح‌طلبان با کناره‌گیری محمدرضاعارف به نفع حسن روحانی در انتخابات ریاست جمهوری ۹۲ و قرار گرفتن در کنار علی لاریجانی اصولگرا در انتخابات مجلس سال ۹۴ وارد بودن‌شان به تاکتیک ائتلاف برای پیروزی را نشان داده‌اند؛ اصولگرایان بر خلاف تصور با انتخابات بدون دست اندازی مواجه نیستند.
روز گذشته در یکی از جدیدترین گمانه‌زنی‌های انتخاباتی، محمدعلی وکیلی، نماینده اصلاح‌طلب مجلس دهم این احتمال را مطرح کرد که اصلاح‌طلبان با سرلیستی اسحاق جهانگیری (معاون اول دولت حسن روحانی) برای دست‌یافتن به کرسی‌های پارلمان وارد رقابت شوند و در فهرست هم برخی وزرای دولت قبل و بعضی چهره‌های جنجالی مثل آذری‌جهرمی در کنار تعدادی از زنان شناخته شده این جریان حضور داشته باشند.
اشاره وکیلی به سرمایه‌گذاری احتمالی اصلاح‌طلبان بر نقش‌آفرینی انتخاباتی زنان فعال سیاسی در حالی است که به تازگی اعضای جبهه اصلاحات ریاست خود را با اکثریت آراء به آذر منصوری سپردند. انتخابی که اگر چه به باور ناظران با حمایت طیف «تندرو و متمایل به تحریم» اصلاح‌طلبان انجام شد، اما معنایی جز آرایش سیاسی گرفتن این جریان سیاسی نداشت. کما اینکه جبهه اصلاحات از زمان تشکیل در اسفندماه ۱۳۹۹ کارویژه‌ای جز سامان دادن به تصمیمات انتخاباتی احزاب اصلاح‌طلب و معدودی موضع‌گیری‌های مناسبتی نداشته است.
با این حساب انتخاب رئیس جدید این تشکل انتخاباتی اصلاح‌طلبان را می‌توان از جهتی به مثابه پاسخ رد ضمنی به نظرات امثال سعید حجاریان دانست. پاسخ به کسانی که اگر چه در سال‌های دور جایگاه نظریه‌پردازی داشتند، اما اکنون با بیان سخنان شاذ و طرح شروط غیرمنطقی برای اصلاح‌طلبان نسخه تحریم انتخابات و عبور از حاکمیت می‌پیچند. اما این جریان سیاسی با انتخاب منصوری نه تنها نشان داد تمایل بیشتری به حضور رسانه‌ای دارد که حتی این گمانه را تقویت کرد که قصد دارد با بهره گرفتن از مسائل رخ داده در سال گذشته بر شعار‌هایی با محوریت مسائل زنان و جوانان مانور بدهد.
اصلاح‌طلبان در حالی به آرایش انتخاباتی و شعار‌های خود شکل می‌دهند که جریان رقیب‌شان این روز‌ها بیش از هرچیز استراتژی سکوت رسانه‌ای درباره انتخابات را پیگیری می‌کند. از طرفی دیگر، اما پراکندگی و افتراقی در تقابل اطرافیان سید مصطفی میرسلیم، محمدباقر قالیباف و مرتضی آقا تهرانی به عنوان سه سرلیست در فهرست شورای ائتلاف بزرگ اصولگرایان برای انتخابات مجلس یازدهم نمودار شده است.
این‌گونه است که مواجهه میرسلیم و قالیباف که پیش‌تر خود را در اتهام‌زنی میرسلیم و شکایت قالیباف نشان داده بود حالا در دعوای توئیتری میان محسن پیرهادی نماینده نزدیک به قالیباف و میرسلیم بازتولید شده است. همان‌طور که بگو مگوی حمید رسایی و مالک شریعتی بر سر مجوز فعالیت داشتن «شانا» (شورای ائتلاف نیروهای انقلاب) و «شریان» (حزب متبوع رسایی) تصویری از افتراق و تقابل در میان بخش‌های دیگری از جریان موسوم به اصولگرایی است.
به این ترتیب گرچه اصلاح‌طلبان برای حضور در انتخابات مجلس با چالش پاسخ به سؤالات بدنه اجتماعی و عبور از نظرات بی‌ربط با واقعیت بعضی چهره‌های رادیکال‌شان مواجه‌اند، اصولگرایان هم چندان رقیب بی‌مشکل و چالشی به حساب نمی‌روند. با اعتنا به این واقعیت که اصلاح‌طلبان با کناره‌گیری محمدرضاعارف به نفع حسن روحانی در انتخابات ریاست جمهوری ۹۲ و قرار گرفتن در کنار علی لاریجانی اصولگرا در انتخابات مجلس سال ۹۴ وارد بودن‌شان به تاکتیک ائتلاف برای پیروزی را نشان داده‌اند؛ اصولگرایان بر خلاف تصور با انتخابات بدون دست اندازی مواجه نیستند.
