مرضیه برومند، درباره برگزاری این دوره جشنواره به شکل آنلاین اظهار داشت: این طور به‌نظر می‌رسد که باید تا مدت‌ها با بیماری کرونا همراه باشیم، این یک شرایط جدید است و باید جوانب احتیاط را رعایت کرد؛ حتما با کم و کاستی‌های جدی روبرو هستیم اما با توجه به شرایط، چاره‌ای جز برگزاری جشنواره به شکل آنلاین (و البته بهتر است بگوییم جشنواره مجازی) نداریم.
وی با اشاره به این که محدودیت، خلاقیت به همراه می‌آورد، افزود: این فضای جدید می‌تواند پتانسیل خوبی برای گسترده‌ترکردن مخاطبان سینمای کودک و نوجوان هم باشد و ما باید با برقراری ارتباط درست، از این فضای جدید برای جذب مخاطبان بیشتر نهایت استفاده را ببریم؛ سال گذشته بر اساس تعداد بلیت فروخته شده، بیش از ۵۰هزار مخاطب فیلم‌های جشنواره را تماشا کردند، اما حالا با وسعت یک کشور روبرو هستیم و می‌توانیم از فرصت بهره ببریم و جشنواره را در شکل متفاوت و بزرگ‌تری اجرا کنیم.
عضو شورای سیاستگذاری جشنواره بیان کرد: ما زمانی به موفقیت دست پیدا می‌کنیم که تمام افراد جامعه از یک اتفاق با خبر باشند. اهمیت دادن به این قضیه، موفقیت این دوره از جشنواره را تضمین خواهد کرد.
وی افزود: از سوی دیگر برپایی جشنواره به شکل مجازی بستر خوبی برای ارتباط با فیلم‌ساز‌های کودک و نوجوان است؛ در جشنواره‌های پیش ممکن بود به خاطر مسافت و دردسرهای سفر، فیلم‌سازها تعامل کافی با مخاطب نداشته باشند، اما حالا فیلم‌ها نمایش داده می‌شود، مخاطبان فیلم را تماشا می‌کنند و می‌توانند در لحظه با فیلمساز تعامل کنند.
این کارگردان سینما درباره تجربه منتورینگ (مربی‌گری) در دوره پیش المپیاد فیلمسازی نوجوانان گفت: حضور در این بخش به عنوان منتور، تجربه جذابی برای خود من بود. یکی از نوجوانان دختر که در کلاس من بود، جزء برگزیدگان این بخش بود و امیدوارم فضایی فراهم شود تا برندگان المپیاد، بتوانند فیلم بسازند و این اتفاق خوشایند برای نوجوانانی که در ابتدای راه قرار دارند، بسیار اثرگذار خواهد بود.
وی درباره شکل تازه برپایی المپیاد فیلمسازی نوجوانان نیز اظهار داشت: در این بخش هم ما با یک فضای جدید روبرو هستیم. روایت نوجوانان از بیماری کرونا یکی از محورهای المپیاد است. به نظرم پاندمی کرونا تجربه ترسناکی است، اما دنیای جذابی برای روایت دارد. حالا در جشنواره، این بستر فراهم شده که ما با این جهان گسترده آشنا شویم و تجربیات شخصی افراد با این پاندمی را در چهارمین المپیاد فیلمسازی از نزدیک ببینیم و بدانیم چه اثراتی بر زندگی شخصی آن‌ها گذاشته، چه آسیب‌هایی به آن‌ها وارد کرده و بتوانیم جهان قبل و بعدشان را تماشا کنیم.
برومند ادامه داد: ممکن است کرونا برای عده‌ای تغییری ایجاد نکرده باشد. یکی شبیه من که با وسیله شخصی این طرف و آن طرف می‌رفتم، شاید خیلی با تغییر بزرگی روبرو نشده باشم، اما کسانی که از وسیله نقلیه عمومی استفاده می‌کردند حتما با تفاوت‌های بیشتری روبرو شده‌اند. این یک مثال خیلی خیلی کوچک است. رعایت پروتکل‌های بهداشتی و سلامت، محدود شدن معاشرت‌ها و… هر کدام می‌تواند برای فیلمساز نوجوان یک سوژه باشد. همین ماجرای کنکور در دوره کرونا، مسأله عجیبی است که هزاران هزار جوان و نوجوان با آن سر و کار دارند. چالش بزرگی برای پسرهایی که سرباز می‌شوند و دخترانی که برنامه‌ریزی‌های زیادی برای آینده‌شان کرده‌اند. همه این‌ها را اضافه کنید به فشار روانی کسی که کرونا گرفته و باید کنکور هم بدهد، یا نگرفته و از ترس مبتلا شدن نمی‌داند چه کند!
منتور سومین المپیاد فیلمسازی نوجوانان گفت: زندگی و آینده نوجوانان با اتفاقی همراه شده است که جهان را تحت‌الشعاع قرار داده است و این یک سوژه مهم به حساب می‌آید. بچه‌های ۱۸ ساله فرصت دارند بدون کوچکترین ترسی از قضاوت، دنیای خودشان را با ما تقسیم کنند و چه چیزی بهتر از این وجود دارد؟
انتهای پیام/
