مدیرعامل کانون ناشنوایان شهرستان کاشان از نبود ویژه برنامههای مختص ناشنوایان در مورد بیماری کووید_ ۱۹ در صدا و سیما برای آگاهیبخشی به این قشر جامعه انتقاد کرد و گفت: اطلاعرسانی مناسبی برای ناشنوایان در مورد این بیماری انجام نشده است.
کبری اسماعیلبیگیآرانی افزود: برخی گزارشها و خبرهایی که از تلویزیون پخش میشود و بخشی از تصویر به زبان اشاره برای ناشنوایان اختصاص مییابد، کمکی به آنها نمیکند؛ بلکه مسئولان سیما باید برنامههای ویژهای در مورد بیماری کرونا برای ناشنوایان در نظر بگیرند.
وی بیان کرد: وزارت آموزش و پرورش با همکاری صدا و سیما با توجه به وضعیت بیماری کووید- ۱۹ با استفاده از شبکههای چهار و آموزش همچنین شبکه شاد در فضای مجازی تلاش دارند تا تعطیلی مدرسهها را جبران کنند که البته در شبکه شاد، معلمان ناشنوایان خودشان اقدام به تدریس برای این قشر از جامعه میکنند.
مدیرعامل کانون ناشنوایان شهرستان کاشان اضافه کرد: اگرچه در شبکههای آموزش و چهار در کنار مدرس، شخصی با زبان اشاره برای ناشنوایان توضیح میدهد اما این برنامهها برای افراد ناشنوا و کمشنوا مفید نیست؛ چون برای تدریس فقط روش زبان اشاره مد نظر نیست، بلکه مدرس یا معلم باید با روش نمایشی و لبخوانی تلاش کند تا دانشآموزان ناشنوا و کمشنوا مطالب و مفاهیم درسها را متوجه شوند.
وی با اشاره به فعالیتهای کانونها و انجمنهای حمایت از ناشنوایان در کشور تصریح کرد: ناشنوایان، افراد خاموشی هستند که صدایشان هیچ جایی شنیده نمیشود و برخلاف سایر گروههای معلول مانند روشندلان که با عصای سفید یا برخی معلولان جسمی که با ویلچر شناخته میشوند، آنها هرگز دیده نمیشوند.
اسماعیلبیگیآرانی با اشاره به تاسیس کلینیک تربیت شنیداری و گفتار درمانی با هدف کمک به ناشنوایان از بدو تولد در کاشان اظهارداشت: برخی ناشنوایان از زمان تولد شناخته میشوند اما خیلی از خانوادهها مشکل شنوایی آنها را نمیپذیرند.
وی یادآور شد: پیشتر ناشنوایان این منطقه برای حضور در کلاسهای تربیت شنیداری، مشاوره و گفتار درمانی با هدف پیشرفت همسطح افراد عادی در جامعه به مرکز استان یا تهران مراجعه میکردند که تا حدودی این مساله برطرف شده بود اما برنامههای فرهنگی، آموزشی و اجتماعی کانون با شیوع ویروس کرونا تعطیل شد و هم اکنون تنها برخی کلاسهای انفرادی برگزار میشود.
مدیرعامل کانون ناشنوایان شهرستان کاشان با اشاره به بخشی از جامعه ناشنوایان که حتی تسلطی به زبان اشاره ندارند، تشریح کرد: تربیت شنیداری در واقع همان استفاده از باقیمانده شنوایی و تقویت و کمک به شنوایی است که در کنار گفتار درمانی انجام میشود تا ناشنوایان بتوانند بهتر حرف بزنند.
اسماعیلبیگیآرانی از تهیه و تدوین کتابهای تصویری برای دانشآموزان ناشنوا خبر داد و اظهارداشت: این کتابها به صورت تصویری به سبکهای اشاره، لبخوانی و صوتی است که از آنها فیلمبرداری و در اختیار ناشنوایان قرار داده میشود.
انتهای پیام/