فریبا یوسفی افزود: غذا زبان مشترک همه مردم جهان است اما با وجود اینکه ظرفیت‌های بسیار خوبی در زمینه غذاهای سنتی در اصفهان و ایران وجود دارد اما در این راستا به خوبی جذب گردشگر نشده است.
وی اضافه کرد: غذا نیاز روزمره هر فردی است و همه افراد جامعه با هر شرایط اقتصادی از آن استفاده می‌کنند و بخشی از فرهنگ مردم ایران محسوب می‌شود.
این کارشناس صنعت گردشگری خاطرنشان کرد: اگرچه گردشگری غذا نوپاست ولی در بسیاری از کشورها جای خود را باز کرده است.
وی با اشاره به شعار سال جاری سازمان جهانی گردشگری با عنوان “گردشگری روستایی و توسعه پایدار” اظهارداشت: به دلیل اینکه هنوز روستاها رنگ و بوی غربی به خود نگرفته‌اند و غذاهای سنتی با شیوه‌های پخت قدیمی دارند می‌توانند در توسعه گردشگری نقش اساسی داشته باشند.
یوسفی درآمد سالانه صنعت گردشگری غذا در جهان را ۲۰۰ میلیارد دلار برآورد کرد و افزود: این نوع گردشگری در دوران شیوع ویروس کرونا می‌تواند جای خود را در صنعت گردشگری باز کند و درآمدزایی خوبی به همراه داشته باشد.
وی تصریح کرد: برخلاف تعداد بسیار رستوران در شهر اصفهان، در زمینه معرفی تنوع غذایی و نیز در حوزه موزه‌ها و موزه‌داری کار ویژه‌ای انجام نشده است و موزه‌ای که بتوان آن را به عنوان یک نمونه معرفی کرد در اصفهان نداریم.
مدرس دانشگاه در رشته گردشگری و هتلداری گفت: در اصفهان اغلب رستوران‌ها به فروش غذاهای اصلی مانند کباب و جوجه کباب تمایل دارند و غذاهای سنتی کمتر در فهرست غذایی آن‌ها یافت می‌شود.
وی افزود: اصفهان جزء معدود شهرهایی است که به لحاظ پیش غذا، غذای اصلی، دسر، انواع سوپ و آش، نان، انواع نوشیدنی سرد و گرم و ترشیجات تنوع بسیار خوبی دارد و کامل است که می‌توان برای جذب گردشگر داخلی و خارجی روی آن مانور داد.
یوسفی راه اندازی خیابانی با عنوان فرهنگ، هنر و غذا به صورت حرفه‌ای را پیشنهاد کرد و گفت: افراد می‌توانند با حضور در این خیابان علاوه بر تماشای آثار هنری و در فضایی فرهنگی به استفاده از انواع غذا و خوراکی‌های سنتی بپردازند.
وی همچنین با اشاره به ظرفیت خوب غذاها و خوراکی‌های مخصوص افطار و سحر ماه مبارک رمضان ادامه داد: از این طریق می‌توان گردشگری حلال و خوراکی را توسعه داد و به درآمدزایی از این صنعت پرداخت.
این پژوهشگر اظهارداشت: برای ورود حرفه‌ای به مقوله گردشگری غذا باید ابتدا به ظرفیت‌های روستاها در این زمینه توجه کرد، با پژوهشگران حوزه غذا همکاری کرد و در تلاش برای ثبت جهانی غذاهای سنتی خود باشیم.
یوسفی به عملکرد ضعیف در زمینه گردشگری الکترونیک در استان و کشور نیز اشاره و تصریح کرد: فعالیت محدود و ضعیف در حوزه گردشگری الکترونیک در زمان شیوع ویروس کرونا در کشور و استان به خوبی نمود یافت و کارشناسان گردشگری را به فکر برای تقویت این بخش انداخت.
وی نبود برنامه منسجم و موازی‌کاری را از چالش‌های حوزه گردشگری دانست و خاطرنشان کرد: در حالی که اغلب کشورها برای گردشگری ۱۰ سال آینده خود برنامه‌ریزی دارند ایران برای شش ماه آتی نیز برنامه‌ریزی مناسبی ندارد.
مدرس دانشگاه در رشته گردشگری و هتلداری همچنین به ارائه نشدن آمارهای مورد نیاز حوزه گردشگری توسط سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری اشاره کرد و افزود: درصورت ارائه نشدن این آمارها شرکت‌های فعال در صنعت گردشگری هم نمی‌توانند برنامه‌ریزی مناسبی داشته باشند.
یوسفی با اشاره به اینکه اصفهان هم اکنون شهر جهانی خلاق در زمینه صنایع دستی است بیان کرد: این عنوان را فقط یدک می‌کشیم و هیچ نماد و المانی در شهر اصفهان که گویای این عنوان برای گردشگران باشد وجود ندارد.
وی گفت: حمل‌ونقل ما در حوزه هوایی، ریلی و زمینی نیز دچار مشکل است و حتی از اتوبوس‌های دودزا در شهر گردشگری اصفهان استفاده می‌شود که برازنده آن نیست.
این مدرس دانشگاه نرخ ماندگاری گردشگران در اصفهان را ۲.۵ روز و پایین برشمرد و عنوان کرد: رسانه‌ها می‌توانند نقش موثر و مفیدی در فرهنگ گردشگری داشته باشند ولی باید دید چند درصد از بودجه نزدیک به دوهزار میلیارد تومانی رسانه ملی برای حوزه گردشگری و توسعه آن هزینه می‌شود.
انتهای پیام/
