، وقتی مجتبی حسینی سرمربی ذوب آهن شد همه از معجزه حضور او و تجربه آن گفتند و بسیاری حسینی را ناجی شرایط آن روزهای ذوب آهن می‌دانستند تیمی که با کسب ۱۱ امتیاز از ۱۴ بازی در رده چهاردهم جدول جا خشک کرد.
رحمان رضایی با میانگین امتیاز ۰.۷۸ ذوب آهن را ترک کرد و بازی که منجر به اخراج او شد شکست مقابل سپاهان مدعی قهرمانی بود تیمی که در نیم فصل دوم ذوب آهن تحت هدایت مجتبی حسینی را نیز با دو گل شکست داد.
مجتبی حسینی که به عنوان ناجی آن روزهای ذوب آهن شناخته می‌شد کار خود را در ذوب آهن با میانگین امتیاز ۰.۹۳ به پایان رساند تا تفاوت چندانی با تیم تحت هدایت رحمان رضایی نداشته باشد.
ذوب آهن در ۱۴ بازی ابتدایی تفاضل منفی شش را کسب کرد عددی که پایان فصل به منفی ۱۱ رسید تا گاندوها در این بخش نیز پیشرفت چندانی را تجربه نکرده باشند.
گاندوها در نیم فصل اول در ۱۴ بازی ۱۴ گل به ثمر رساندند که متوسط یک گل زده در هر بازی را ثبت می‌کند که با آمدن مجتبی حسینی آنها در ۱۶ بازی بعدی ۱۴ گل زدند که متوسط گل کمتر از یک را نشان می‌دهد.
در عملکرد دفاعی آمارها حاکی از پیشرفت بسیار کم می‌دهد؛ در ۱۴ بازی نیم فصل اول رحمان رضایی ۲۰ گل را با ذوبی‌ها متحمل شد که این رقم با آمدن حسینی به ۱۹ گل در ۱۶ بازی رسید که نشان از پیشرفتی نامحسوس دارد.
حسینی که مجید محافظت کار مربی فعلی ذوب آهن از او به عنوان ناجی این تیم یاد می‌کند مقابل تیم‌هایی مثل مس رفسنجان (دو بار)، فولاد، پیکان، گل گهر سیرجان و نساجی شکست خورد تا شکست در ۹ بازی از ۱۶ بازی عملکرد ضعیفی را به جای گذاشته باشد.
تنها نقطه عطف کارنامه حسینی در ذوب آهن را می‌توان شکست استقلال در تهران دانست نتیجه‌ای که مطمئناً اگر نبود ذوب آهن خیلی زودتر به لیگ یک سقوط می‌کرد.
مهر، نهایتاً ذوب آهن با کسب ۲۶ امتیاز از ۳۰ بازی به لطف تفاضل گل بهتر در لیگ برتر ماندنی شد، اما آنچه مشهود است نیاز گاندوها به مدیریت تیم فوتبال برای لیگ بیست و یکم است.
