فوتبال ایران در یکی، دو سال اخیر با افت سطح فنی داوران روبه‌رو شده است. همین موضوع باعث شده که تقریبا بازی‌ای نباشد که یکی از دو تیم شرکت کننده به عملکرد داوری معترض نباشد؛ حتی به غلط. چرا که افت داوران به ریسمانی برای مربیان برای کتمان پایین بودن سطح فنی تیم‌شان تبدیل شده و هر گاه که نتیجه نمی‌گیرند به آن چنگ بزنند.
یکی از بازی‌هایی که در هفته اخیر جنجال‌آفرین شد، دیدار تراکتور و مس رفسنجان در چارچوب مرحله یک شانزدهم نهایی جام حذفی بود که اشتباهات داوری صدای تراکتوری‌ها را درآورد و اعتراض رسمی این باشگاه را به همراه داشت. در این میان اما واکنش زوونیمیر سولدو، سرمربی تراکتور جالب توجه بود.
سرمربی کروات تراکتور پس از شکست مقابل مس رفسنجان در ضربات پنالتی، دلیل شکست تیمش را بدشانسی در این ضربات اعلام کرد و باخت تیمش را گردن داور نینداخت. البته سولدو از همان ابتدای کارش در ایران، سعی کرده که راجع به داوری کم‌ترین اظهار نظر را بکند و نتایج تیمش را از بعد فنی بررسی کند. او این موضوع را به بازیکنانش هم گوشزد کرده و به آن‌ها گفته که در بازی به داور معترض نباشند چرا که این اعتراض جز ضرر، چیزی ندارد.
با این حال باید اشاره کنیم که اشتباهات داوری در بازی با مس رفسنجان به حدی بود که نشانه‌هایی از لبریز شدن کاسه صبر سولدو را به همراه داشت. او در نشست خبری بعد از بازی اظهار کرده بود: من نمی‌توانم انتظار بیش‌تری از داوران داشته باشم. کیفیت آن‌ها همین حد است. نمی‌خواهم درباره داوری اصلا صحبت کنم. با این حال باید بگویم یک پنالتی صد درصد را داوران برای ما نگرفتند. یک توپ صد درصدی که ما موقعیت داشتیم بی جهت داور کنار پرچم زد و آفساید گرفت. در حالی که اصلا آفساید نبود و می‌توانستیم به گل برسیم.
با این اوصاف و با ادامه روند اشتباهات داوری ممکن است سولدو هم رویه کاری‌اش را تغییر دهد و به مانند اغلب سرمربیان فوتبال ایران، راه نتیجه‌گیری یا کتمان ناتوانی تیمش را در خرد کردن همه کاسه و کوزه‌ها بر سر داوران پیدا کند. در هر صورت این فدراسیون فوتبال و کمیته داوران است که باید راهی برای خروج از این بحران در جامعه داوری پیدا کنند.
انتهای پیام
