معصومه ابتکار در تلگرام نوشت: «در مورد جبران خسارات زیست‌محیطی که در سیاست‌های کلی ابلاغی محیط زیست از سوی مقام رهبری به آن اشاره شده، مورد سوال یکی از خبرنگاران قرار گرفتم و گفتم: کسی که خسارت به محیط زیست می‌زند، باید جبران آن را نیز پیش‌بینی کند.
از منظر اقتصادی هم باید ارزش ذاتی زیست‌بوم یا سرمایه طبیعی را محاسبه کرد و هم ارزش خدماتی که این زیست‌بوم به انسان‌ها ارائه می‌دهد. مثلا یک تالاب علاوه بر آنکه ارزشی ذاتی دارد، خدماتی از جمله تغذیه سفره‌های آب‌های زیرزمینی، تلطیف هوا، جلوگیری از ایجاد گرد و غبار، جذب پرندگان مهاجر و جذب گردشگر را نیز دارد.
بحث جبران خسارت بسیار مهم است و در همه فعالیت‌ها باید پیش‌بینی شود و اگر جرمی نیز رخ داد از زاویه جرم‌انگاری به آن نگاه کنیم و اینکه مجرم باید خسارت را پرداخت کند.
البته برخی خسارات واقعا قابل محاسبه نیستند. گاهی شاهدیم آنقدر آسیب، بزرگ است که نمی‌توان عددی را تعیین کرد، مثلا در مورد دریاچه ارومیه چگونه می‌شود خسارت را محاسبه کرد؟ یا انقراض ببر را چگونه می‌خواهیم تعیین خسارت کنیم؟
به هر حال، با توجه به طرح موضوع جبران خسارت در سیاست های ابلاغی، اکنون این امکان وجود دارد که به لحاظ علمی خسارات واردشده مثلا در برخی سدسازی‌ها را تعیین کرد.
دولت یازدهم البته در بخش‌هایی که حتی دولت ها مسبب واردآمدن خسارت بوده‌اند، تلاش کرده با نگاه عادلانه به بحث جبران خسارت بپردازد. برای نمونه در ارتباط با تخلیه سدی که موجب مرگ ماهی‌ها شد، وزارت نیرو خسارت پرداخت یا وزارت نفت در برخی موارد عملیات را متوقف کرده و جریمه داده است. بعد از این هم موضوع را جدی گرفته و اصلا در این مورد شوخی نداریم.»
