رسانه های دلواپسان در روزهای اخیر که شکست سنگین و بی سابقه ای در انتخابات تهران خورده اند، رو به فحاشی و توهین به مردم آورده اند.
آنها پس از این که مردم تهران به کاندیداهایشان رأی ندادند، مردم را بی بصیرت،بی دین، اهل کوفه، غرب زده، سربازان ملکه انگلیس، مبتلا به اعتیاد و فروپاشی خانواده و … خواندند.
به عنوان نمونه، بخشی از مطلب یکی از رسانه های این طیف را بخوانید:
« اصولگرایان در تهران انتخابات را نه به خاطر لیست سیاسی یا شعارهای انتخاباتی، بلکه به خاطر غلبه پیدا کردن فرهنگ و سبک زندگی غربگرایانه، شبه مدرنیستی باختند.
واقعیت این است که تهران به دلیل مرکزیت و پایتخت بودن، بیش از دیگر استانها هدف انواع برنامه های توسعه غربگرایانه فرهنگی، اقتصادی و … در طول سالهای مختلف بوده و روند سکولاریزاسیون در تهران بیش از هر استان دیگری به بار نشسته، لذا علاوه بر طبقه مرفه و سرمایه دار در شمال تهران، طبقه متوسط شهری نیز که تمایلات آشکار غربگرایانه ای دارد در تهران به قشری تاثیرگذار تبدیل شده و به همین علت است که لیست اصلاحات و حامیان دولت در تهران با اقبال روبرو می شود…
لذا شکست اصولگرایان از اصلاحات در تهران، یک شکست کاملا اجتماعی- فرهنگی است. وقتی در تهران بنا بر آمارهای رسمی بیشترین میزان جرایم اجتماعی، روزه خواری، طلاق، اعتیاد و … ثبت شده، بدین معناست که این شهر بیشترین فاصله از فرهنگ اصیل دینی و انقلابی را برای خود ثبت کرده و به همین میزان طبیعی است که در چنین شهری به جای افرادی که نخستین وجهه آنها در افکار عمومی شهرت آنها به دیانت و گفتمان انقلاب اسلامی است، چهره هایی وارد مجلس شوند که در افکار عمومی بیشترین فاصله را با این معیارها و مفاهیم دارند. »
همچنین حجه الاسلام جعفر شجونی، عضو جامعه روحانیت مبارز تهران نیز در تحلیل رأی مردم تهران گفته است: « دلیل چنین اتفاقی نیز مشخص است. تهران پایگاه اصلی ضدیت با انقلاب و ولایت فقیه است و رای آوری این افراد نیز نشان دهنده همین مساله است. »
در این باره نکات زیر قابل توجه است:
۱ – می گویند “نیش عقرب نه از ره کین است، اقتضای طبیعتش این است.” ؛ حالا حکایت دلواپسان است که گویا اقتضای طبیعت شان، فحاشی و تهمت زنی است.
تا دیروز به کاندیداهای رقیب فحاشی می کردند و بی دین و بی بصیرت و انگلیسی و … می نامیدنشان و حالا که به مطلوب شان نرسیده اند، همان فحاشی ها را متوجه رأی دهندگان کرده اند.
به نظر می رسد که هنوز متوجه نشده اند فحاشی و تهمت زنی نتیجه عکس می دهد. معلوم هم نیست کی خواهند فهمید؟!
۲ – مردم تهران، مجموعه ای از مردم کل ایران هستند. میلیون ها نفر از مناطق مختلف ایران ، از آذربایجان و کردستان و لرستان و شمال تا خراسان و سیستان و بلوچستان و خوزستان و استان های جنوبی و مرکزی و بقیه نواحی ایران در تهران زندگی می کنند و همین ها نیز به لیست امید رأی داده اند.
اگر مردم مثلاً سنندج عمدتاً و اصالتاً سنندجی هستند و بسیاری از شهرهای دیگر نیز همین گونه است، در تهران اما چنین وضعیتی نیست و همه اقوام ایرانی، مقیم تهران اند.
توهین به مردم تهران، توهین به معدود تهرانیان اصیلی که در این شهر زندگی می کنند نیست بلکه اهانت به همه اقوام ایرانی از ترک و لر و کرد و فارس گرفته تا بلوچ و گلیکی و عرب و ترکمن است که مقیم این شهرند.
۳ – “میزان رأی مردم است”، اما گویا برای دلواپسان، میزان “رأی مردم به آنها”ست. هم از این روست که وقتی مردم به اینان رأی می دهند، محترم هستند ولی وقتی به رقیب رأی می دهند، شایسته هر گونه توهین و بی احترامی!
۴ – دلواپسان رسماً و علناً دروغ می گویند که تابع امام و رهبری هستند. آنها ولایت فقیه را تنها تا جایی می پذیرند که با منافع و منویات شان در تضاد نباشد.
در حالی که مقام معظم رهبری از حضور مردم در انتخابات قدردانی کرده اند، این ها همان مردم را به انواع تهمت ها می نوازند، درست بر عکس مشی رهبری.
تکرار می کنیم: آنها رسماً و علناً دروغ می گویند که تابع امام و رهبری هستند.
۵ – گویا دلواپسان قصد ندارند از توهم “خود مقدس انگاری” بیرون بیایند! کسی نیست به این ها بگوید مگر کاندیداهای شما، – نعوذبالله – قافله امام حسین(ع) بودند که هر که با آنان نبود، انگ “کوفی” بخورد؟!
رقابتی بود بین کاندیداهایی که اتفاقاً همه شان را شورای نگهبان نیز تأیید صلاحیت کرده بود و مردم نیز از بین آنها، کسانی را که اصلح دانستند انتخاب کردند. آیا فهم این مسأله ساده، آن هم بعد از برگزاری بیش از ۳۰ انتخابات در جمهوری اسلامی، این قدر پیچیده و سخت است یا خودشان را به نفهمیدن زده اند؟!
۶ – راستی نظر دلواپسان درباره مردم ده ها شهر دیگر ایران که به کاندیداهای آنان رأی ندادند چیست؟ آیا قرار است به آنان هم فحاشی کنند؟ یا قصدشان ایجاد دوقطبی مسخره و ساختگی تهرانی و غیرتهرانی است؟ گویا آنها برای رسیدن به چند کرسی مجلس، حاضرند اتحاد ملی را نیز خدشه دارد کنند!
۷ – فارغ از توهین آمیز بودن ادعاهای دلواپسان، نکته بسیار مهم این است که اگر مردم تهران بی ایمان، بی بصیرت، ضدانقلاب و غرب زده شده اند، تقصیر کیست؟
مگر نه این است که وقتی اصولگرایان در همین تهران در مجالس هفتم، هشتم و نهم رأی آوردند، مردم تهران بابصیرت، مؤمن و انقلابی بودند؟
حال کلاه تان را قاضی کنید که اگر آنچه درباره مردم تهران می گویید واقعی است، چه کسانی در دولت و مجلس، سر کار بودند و چه عملکردی داشتند که آن مردم بصیر و مؤمن و انقلابی ، به زعم دلواپسان شده اند بی بصیرت و بی دین و ضدانقلاب و غرب زده؟!
آیا این اتهام به مردم، اعتراف به ناکارآمدی خود دلواپسان نیست که بر سر کار بودند و چنان عملکردی داشتند که مردم را چنین کردند؟!
و سخن پایانی، یک نصیحت دلسوزانه به دلواپسان است: به جای این همه آسمان و ریسمان بافتن، صدای مردم را بشنوید و به دامان شان بازگردید.
