پیش از هر چیز باید در نظر داشت که در دولت گذشته لطمات و خسارات جبران‌ناپذیری به کشور وارد شده است. به‌ندرت کسی می‌تواند روند گذشته و واقعیات موجود را نادیده انگاشته یا تکذیب کند؛ به‌همین‌دلیل روندی مشخص برای تغییر بر مبنای تحول، نوسازی و بازسازی سیاست‌ها، در روابط خارجی و جهت‌گیری و مدیریت‌های داخلی و اولویت‌های اقتصادی و اجتماعی از سال ١٣٩٢ شکل گرفته است. پیام اکثریت قاطع ملت در انتخابات ٢۴ خرداد ٩٢ و انتخابات هفتم اسفند ٩۴ واضح و روشن است. در این پیام صدای زنگ درخواست ملت برای تغییر، اصلاح و نوسازی و بازتنظیم سیاست‌گذاری و اجرا به گوش مى رسد. قطعا تحقق چنین تغییری مستلزم تجدیدنظر، تغییر و بازآرایی دو قوه انتخابى مقننه و مجریه است.
دراین‌میان بخش مهمی از مدیریت این تغییر، بر عهده رؤسای این دو قوه است؛ بنابراین اگر مبنا و معیار این تغییر را اراده ملت و نیاز ملی بدانیم، باید بپذیریم که ریاست مجلس به عهده کسی باشد که عزم و آهنگ تغییر دارد؛ کسی که برآمده از پیام تحول‌خواهی ملت باشد و دکتر عارف نماد و چهره شاخص تحول‌خواهی ملت و حائز همه ویژگی‌ها و شرایط لازم در این برهه است. دکتر محمدرضا عارف، یکى از کلیدهای اصلی فرایند تحول و مظهر ازخودگذشتگى و تقدم منافع ملى بر منافع جناحى و فردى در گام اول بود؛ وقتی که در فرصتی شایسته، در اقدامی شجاعانه، برای تحقق خواست ملت و انبوه جوانان اصلاح‌طلب، در کنار آقای دکتر روحانی ایستاد و اکنون محور و نماد تکمیل فرایند تغییر و اصلاح در گام دوم است. معاون اول دولت اصلاحات، در برابر مردم، به عنوان رکورددار رأی در کشور و نماینده اول تهران و سرلیست امید و نماد گفتمان اصلاحات و اعتدال، مسئولیت پاسخ‌گویی دارد و نمی‌تواند در برابر خواسته ملت پاسخ‌گو نباشد. به‌هرحال ایشان برای تحقق خواست ملت و خواست اکثریت جدید نمایندگان ملت و حمایت از رئیس‌جمهور، دکتر روحانی، باید بتواند سکان هدایت مجلس را در دست داشته باشد و منشأ تغییر خواسته‌شده شود و در انتخابات آتی بسیج رأى مردم را در میدان رقابت برعهده بگیرد. باید بتواند با قدرت به عملکرد یک‌ساله لیست امید و مقایسه بیلان کار در سیستم قانون‌گذاری و نیز تحقق وعده‌های انتخاباتی خود اشاره کند و به رأی‌دهندگان پاسخ‌گو باشد. از طرف دیگر نمی‌توان گفت که مجالس هشتم و نهم، با آنچه نیک و بد و زشت و زیبای دولت آقای احمدی‌نژاد بوده، بی‌ارتباط بوده است. علاوه‌براین، آقای دکتر عارف با یک رأی بى‌سابقه، نماینده اول تهران، شمیران، شهررى و اسلام شهر شده است.
منتخبان ملت به‌ویژه نمایندگان مستقل و لیست امید و صاحب‌نظران اعتدال و اصلاحات فراموش نکنند که شرایط اقتصادی کشور به‌شدت محتاج پویایی و تحرک مجلس است و انتخابی به غیر از خواست مردم برای تغییر به معنای توقف تغییرات ضروری مجلس خواهد بود. مبادا ترس از مخالفت عده‌ای قلیل از دلواپسان منجر به تسلیم همه ظرفیت‌ها و دستاورد دولت و ملت برای برون‌رفت از بحران و حصول به شکوفایی اقتصاد ملی شود. مبادا تصور کنیم همه وظیفه مجلس و دولت دفاع از توافق‌نامه برجام است. برجام شرط لازم برای منافع ملی و شکوفایی اقتصاد کشور است اما شرط کافی نیست. برجام زمانی ارزشمند است که زمینه لازم برای بهره‌مندی از فرصت‌های پسابرجام فراهم شود و سیاست‌ها و برنامه‌های درستی تدوین و به‌درستی اجرا شوند.
نیروهاى مستقل و میانه که با مساعدت لیست امید اینک در بهارستان جاى گرفته‌‌اند، شایسته است به عهد و وظیفه اخلاقى، سیاسى خود پایبندى نشان دهند و خواسته مردم و ضرورت‌های ملی را فراموش نکنند. چراکه ریاست هر سه قوه در جای خود مهم است.
