به نوشته روزنامه دیلی میل، این ماموریت محرمانه با نام “پروژه A۱۱۹” قرار بود از پایگاه نیروی هوایی کرتلند نیومکزیکو انجام شود. در گزارش ژوئن ۱۹۵۹ با عنوان “مطالعه پروازهای تحقیقی ماه” به برنامه‌هایی برای انفجار این بمب در بخش “سایه‌مرز” – محل جدایی بخش‌های تاریک و روشن ماه – اشاره شده است.
این انفجار احتمالا با چشم غیرمسلح از زمین دیده می‌شد چون ارتش آمریکا می‌خواست سدیم به بمب بیفزاید که در صورت وقوع انفجار، درخشش داشته باشد.
جان گرینوالد جونیور، مولف کتاب “رازهایی از ماه” آورده است: انفجار یک بمب اتمی در سطح ماه قطعا یکی از احمقانه‌ترین کارهایی بود که دولت می‌توانست انجام دهد.
این کتاب که در آوریل منتشر شد به جزئیات برخی از پیشنهادهای سورئال در تاریخ می‌پردازد.
وی می‌نویسد: نیروی هوایی آمریکا این طرح را برای نمایش سلطه بر فضا و سلطه آمریکا بر شوروی و در نهایت بر تمام جهان ارائه کرد. الیته این طرح هرگز اجرایی نشد.
موجودیت این طرح نخستین بار در ۱۹۹۹ و در بیوگرافی کارل ساگان، اخترشناس که در ۱۹۹۶ درگذشت، ذکر شده بود. وی برای یک فیزیکدان کار می‌کرد و این فیزیکدان در ۲۰۰۰ گفته بود که اندازه این بمب دست کم به اندازه همانی بود که در هیروشیما منفجر شد.
در کتاب گرینوالد همچنین به طرح ۱۹۵۹ ارتش آمریکا برای ساخت پایگاه نظامی بر روی ماه با نام “پروژه افق” اشاره شده است. هدف از این کار ایجاد یک اجتماع دائم برای اسکان ۱۰ تا ۲۰ نفر تا اواخر ۱۹۶۶ بود.
انتهای پیام
