عباس افخمی‌عقدا، با اشاره به اینکه هر چیزی که برای انسان ناشناخته باشد و او را از دایره امنی که دارد خارج کند برای او استرس زا است، اظهار کرد: با شیوع ویروس کرونا، دانش آموزان یکی از گروه هایی بودند که با چالش زیادی رو برو شدند و تعطیلی مدارس، قرنطینه خانگی، بهم ریختگی برنامه های درسی و بسته بودن کلاس های مختلف، استرس زیادی را در وهله اول به آنها و بعد به خانواده ها وارد کرد.
وی افزود: فرض کنید پدر و مادری هر دو شاغل هستند و در این شرایط فرزندشان مجبور است در منزل بماند و از طرفی هیچ کلاس و یا برنامه دیگری برای فرزندشان نمی توانند تدارک ببینند، این بهم ریختگی برنامه ها، خانواده را دچار آشفتگی می کند و اگر خانواده شکننده باشد، این شرایط حتی می تواند باعث از هم پاشیدگی خانواده شود.
این کارشناس ارشد مشاوره خانواده درخصوص راهکارهای مدیریت این شرایط برای خانواده ها گفت: پدر و مادرها باید آگاه باشند که به هیچ عنوان نمی توانند همان فرایندی که معلم و مدرسه برای آموزش دانش آموزان دارند را در منزل پیاده کنند، بنابراین باید یک مقدار سطح توقعات از فرزندانشان را پایین بیاورند و در حد معمول و نه آرمانی از فرزندشان انتظار داشته باشند.
وی با بیان اینکه در این شرایط والدین کمال گرا بیشترین آسیب را به رابطه خود با فرزندشان وارد می‌کنند، تصریح کرد: بعد از این دوران شاید سال ها طول بکشد تا حس صمیمیت بین آن ها برگردد، بنابراین باید توجه داشت که استرس بیشتری که به خاطر آموزش فرزندتان دارید را به او هم منتقل می کنید، این استرس به استرس ناشی از ویروس کرونا اضافه و به اصطلاح قوز بالای قوز می‌شود که آسیب های جدی بر پیکره روان والدین و فرزندان وارد می کند.
افخمی‌عقدا با تأکید براینکه بهبود شرایط و بالا بردن کیفیت ارتباط والدین و فرزندان در این شرایط بسیار مهم تر از مباحث درسی و آموزشی است، افزود: چه بسا خانواده هایی که بعد از این شرایط به خوبی از این دوران یاد کنند، درحالی که خانواده هایی هم به جز دلخوری و فاصله گرفتن از همدیگر چیزی عایدشان نشده، بنابراین انتخاب خانواده هاست که به چه صورتی در کنار همدیگر قرار بگیرند.
مشاور و مدرس خانواده به والدین پیشنهاد کرد برنامه ریزی درسی مناسبی با کمک فرزند خود پیاده کنند و گفت: کودکان و نوجوانان اگر در طرح و برنامه ریزی دروس خود مشارکت کنند به احتمال زیاد همکاری بیشتری در انجام تکالیف خواهند داشت. از طرفی، اگر برخی از معلمان و مدارس بیش از حد از دانش آموزان انتظار دارند، وظیفه والدین است که با آن ها صحبت کنند تا سطح توقعاتشان را پایین بیاورند تا بچه ها استرس کمتری را تجربه کنند.
وی همچنین به خانواده ها توصیه کرد که حداقل به مدت ۳۰ دقیقه در طول شبانه روز در مورد اتفاقات اخیر با همدیگر گفت و گو کنند و افزود: با اشتراک گذاری نگرانی‌ها، سطح استرس خود و اعضا خانواده را می توان کاهش داد و از بودن در کنار هم در فضای خانواده لذت برد.
این کارشناس ارشد مشاوره خانواده ادامه داد: گاهی لازم است به منظور کاهش استرس، احساس ارزشمندی در فرزندان خود ایجاد کنید، مثلا از او بخواهید از گلدان ها مراقبت کند، در شستن ظرف ها و یا در پختن غذا به شما کمک کند. در این شرایط بهتر است اعضای خانواده در کنار یکدیگر قرار بگیرند و نقش هایشان را به خصوص در حوزه درسی جابجا کنند، مثلا پسر به جای پدر قرار بگیرد و در مورد نقش طرف مقابل و اینکه فرد مقابل چه حسی از این نقش دارد صحبت کنند. با این روش اعضای خانواده می‌توانند وارد دنیای ذهنی طرف مقابل شوند و به اصطلاح با طرف مقابل همدلی کنند و در ضمن طرف مقابل هم متوجه می شود که آیا نقشی که ایفا می کند متعادل است یا نه.
وی با بیان اینکه اعضای خانواده باید با همدیگر گفت و گو کنند تا اگر مشکلاتی وجود دارد از آن آگاه شده و با همفکری یکدیگر حل و فصل کنند، گفت: والدین و فرزندان باید حلقه های ارتباطی با دوستان خود را حفظ کنند تا از این طریق با اشتراک گذاری تجربیات و بیان دل مشغولی ها از میزان استرس شان کاسته شود و همچنین بدانند که احساسات مختلفی که تجربه می کنند طبیعی است و تنها منحصر به آنها نیست.
افخمی‌عقدا به تاثیر فوق العاده اجرای تمرین های آرامش بخش در این شرایط اشاره و خاطرنشان کرد: تحقیقات گوناگون این مساله را تایید کرده اند، بنابراین اعضای خانواده می توانند روزانه این تمرینات را انجام بدهند.
وی همچنین معنویت را یکی از منابع حمایتی دانست که در این شرایط می تواند به خانواده ها کمک کند و گفت: والدین می توانند به فرزند خود بگویند که برای گذر از این‌شرایط سخت و یادگیری بهتر درس هایش از خداوند کمک بگیرد و با ارتباط بهتر با خداوند، با انرژی بیشتر و استرس کمتر فعالیت های درسی خود را به پیش ببرد.
این مشاور و مدرس خانواده با بیان اینکه باید آگاه باشیم که بحران جز جدایی ناپذیر زندگی انسانی است، ولی اینکه ما تا چه اندازه بتوانیم از این شرایط با آسیب کمتر عبور کنیم تفاوت ما را رقم‌می زند، افزود: بحران در دل خود تغییر را به همراه دارد، اینکه ما تغییر را برای خود چگونه معنا کنیم مهم است؛ اینکه در جا بزنیم و یا به سمتی برویم که اوضاع بدتر و یا بهتر شود، این انتخاب ماست که به کدام سمت برویم.
